SHE'S MINE.ONLY MINE [PUBLISHED Under Life Is Beautiful (LIB)]

CHAPTER LXXI. |MEETING HER PARENTS|

CHAPTER LXXI

LIXIEN POV

“CLYDE, sandali” tawag ko dito bago ito makalabas ng pintuan, nagulat pa ito sa pagtawag ko.

Dali-dali akong bumaba at lumapit dito. “Ahm. Pinapupunta nga pala tayo nina Mommy sa bahay mamaya, dun na daw tayo magdinner”

Nakatingin lang ito sakin sabay tango nito. “Ok fine” he smiles a little. “I have to go” he reached for my hand at pinisil ito. A cute gesture from him. Napangiti naman ako. Tumalikod na naman ito at lumabas ng pinto.

Napatingin na lang ako sa kamay ko. Ano ba yan buong araw na naman akong nakangiti nito.

SHALEEN POV

“Mukhang Good mood ka ngayon Mr.Sungit” bati ko kay Clyde.

Kadarating lang nito sa office.

Ngumiti naman ito. Mukhang walang balak mag-salita.

Tiningnan ko naman yung schedule ni Clyde sa files na hawak ko.

“Nakipag-apoint ka daw ng meeting sabi ng secretary mo sa isang kilalang jewelry shop owner?” Tiningnan ko ito na prenteng-prenteng tinitingnan ang mga files sa lamesa niya. “Bakit?”

Tumingin naman ito sakin. “Ano ba sa tingin mo kung bakit?”

“Pwede ba Clyde sumagot ka ng matino” medyo naiinis kong sabi.

Tumawa naman ito ng marahan. “I want to buy jewelry”

Aish. “Niloloko mo ba talaga ako Clyde. Alangan namang furniture ang bilhin mo sa jewery shop” Tiningnan ko ito ng masama.

Napatingin naman ito sakin saka tumawa. Nasa mood talaga siya ngayon.

“Ang talino mo pala Shaleen” tatawa-tawa pa ito.

Umupo ako sa upuan sa tapat ng table nito. “You would give it to Lixien ano” sabay ngiti ko ng malapad dito.

Sumeryoso naman ito. “Go back to your own table Shaleen.”

Tumayo na ko. “Is this kind of a ring? An engagement ring? A wedding ring? Or What?” hindi pa ako umaalis sa harap nito.

Tiningnan naman niya ako ng hindi makapaniwala. “You’re really are too genius to be my Personal Assistant and it bothers me, if you didn’t stop I would have no choice but to…”

“Hmp. Tinatanong lang naman eh” At tinalikuran ko na ‘toh.

Pero bago ako lumabas ng office nito, nilingon ko muna ito. At ayun ngingiti-ngiti pa itong mag-isa. Tsk. Tsk. Well, I already have the idea. 

I’m happy for them. Truly happy for the two of them. Hanggang kaibigan lang talaga kami ni Clyde, unti-unti ko pa ding tinatanggap yun hanggang ngayon. Hays.

LIXIEN POV

“Why are they invited us for dinner?” tanong ni Clyde habang nagmamaneho ito.

“Ahm. They wanted to know you more” sagot ko dito.

“Oh it’s me. Then why are you with me if it’s me who they wanted to meet” Nagulat naman ako sa sinabi nito at nilingon ito.

Natatawa naman ito. “You didn’t get it. That was intended to be a joke”

Maang naman akong napatingin lang dito. “Don’t worry I’ll inform you when I’m about to say some joke again” and he plaster a smile.