ÇILGINLIK |TEXTİNG| ✓

39

Bu bölüm de Müge ve Alp'e ait.

Güzel okuyuunn!!

*

Alp: İn bakalım inci çiçeği

(Görüldü.)

Alp'in attığı mesaj Müge'yi gülümsetmişken anne babasına haber verip Nazı da kontrol etti ve evden çıktı.

Ona inci çiçeği demesi çok hoşuna gidiyordu. isminin anlamı buydu çünkü.

Dış kapının ardında bekleyen Alp'i görünce yüzünde gülücükler oluştu.

Kapının açılma sesiyle Alp arkasına döndü ve sarı afetini baştan aşağı süzdü. Dünya güzeli bu kıza karşı koyması çok zordu.

Çiftimiz uyumlu giyinmişti birbirinden habersiz.

Birbirlerine daha tek kelime etmeden sarıldılar. Alp, daha rahat sarılabilmek için Müge'yi kucağına aldı.

Müge buna alışmıştı çünkü sürekli olarak Alp'in yaptığı bir hareketti.

Müge Alp'in kokusunu içine çekerken "Seni özledim." diye fısıldadı. Dudağı, Alp'in boynuna değince huylandırmıştı onu.

"Ben de güzelim." diyerek indirdi Müge'yi.

Müge hemen Alp'in koluna girdi ve "Beni nereye götürüyorsun kaptan?" diye sordu.

"Bu güzellik nereye isterse."

Müge elini çenesine yaslayarak bir süre düşündü.

Dışarısı soğuktu ve ona göre en iyi fikir arabada oturmaktı.

"Arabada oturalım mı?"

Alp kafasını sallayarak "Hay hay. Bir de Ankara turu yaparız." dediğinde Müge de onu onayladı.

Alp'in lüks arabasına geçip arka koltuğa kuruldular. Alp hemen klimaları çalıştırdı ki sevgilisi üşümesin.

Arkasına yaslanan Alp'in göğsüne başını koydu Müge. Son zamanlarda, daha doğrusu Alp'le tanıştığından beri, çok mutlu hissediyordu. 

İkisinin de konuşacak bir şeyleri yoktu. Mutlulukları kelimelerle tarif edilemezdi.

"Aynı evde yaşayacağız." dedi Alp.

"Çok heyecanlı değil mi?" Konusu açılınca bile gözleri parlıyordu Müge'nin.

"Yeni ev almak istemediğine emin misin güzelim?"

Müge kafasını salladı. Ona göre, yeni bir masrafa girmeye gerek yoktu. Alp'in evi çok güzeldi.

"Daha fazla masraf yapmayalım sevgilim. Hem ben de çalışmıyorum."

Alp hınzırca sırıtarak "Bizim güzellikler gelince daha büyük bir eve geçmemiz gerekiyor." dedi.

Müge, Alp'in imasını anlamayarak öylece baktı. 

Yüzünden sırıtması eksilmeyen Alp "çocuklarımız, güzelim." diye açıkladı.

Müge utançla gözlerini etrafta gezdirirken kafasını saklayacak yer aradı. Alp, Müge'nin utancına gülerken onu kucağına aldı ve daha sıkı sarmaladı.

"Güzelim bunları konuşmamız gerek."

müge ayaklarını bir tarafta sallandırırken kafasını Alp'in göğsüne yasladı.

"Utanıyorum Alp." diye ağzının içinde geveledi Müge.

"Utanma. Şimdiden utanacaksan o-hooo." derken el hareketleriyle de destekledi.