NESLIHAN KAYRA SULTAN *Wspaniałe Stulecie*

Rozdział 19

***

Neslihan Kayra Sultan już pierwszego dnia zaczęła żałować, że wyznaczyła do opieki nad mężem właśnie Nigar Kalfę. Widziała jak obchodziła się z jej mężem, co jej się nie podobało. Miała tylko podawać lekarstwa, a nie robić mu masaże

- Nigar Kalfa.- do komnaty weszła Lalezar Kalfa.- Sułtanka chce ciebie widzieć.- poinformowała ją

Nigar Kalfa wyszła z komnaty sypialnej małżeństwa i udała się za Kalfą do komnaty, gdzie tymczasowo zamieszkiwała Neslihan

- Pani. Chciałaś mnie widzieć.- zaczęła Nigar kłaniając się nisko

- Owszem.- potwierdziła sułtanka odwracając się w jej stronę.- Postanowiłam odesłać ciebie do Topkapi. Już nie jesteś nam potrzebna.- oznajmiła

- Pani, czy uczyniłam coś złego, że mnie odsyłasz?- zapytała Nigar, czując jakby miała się zaraz rozpłakać

- Nie.- zaprzeczyła Neslihan Kayra.- Przybyłaś tutaj, by pomóc w opiece nad moimi dziećmi i nadzorować ich zdrowie. Mehmed i Kasim są zdrowi, czyli twoja obecność tutaj jest zbędna.- wyjaśniła zaraz.- Gdy Pasza wyzdrowieje, ty powrócisz do pałacu. Do tego czasu ja się zajmę moim mężem.- oznajmiła

- Pani, wyślę wiadomość do pałacu, by przysłali tu kogoś na moje miejsce.- zaproponowała Nigar Kalfa wiedząc, że nie przekona sułtanki do zostania

- Dobrze.- potwierdziła krótko Neslihan.- Możesz odejść. To wszystko.- poleciła. Nigar pokłoniła się nisko, po czym wyszła z komnaty

Następnego dnia, ku niezadowoleniu Neslihan Kayra, Ibrahim Pasza udał się do pałacu, by kontynuować swoją pracę. Nigar Kalfa opuściła pałac, wracając do pracy jako kalfa w Topkapi. Tego samego dnia w haremie urządzono zabawę, na którą przybyła również Princess Isabella ku niezadowoleniu Neslihan i Hurrem. Gniew Hurrem wzrósł w momencie, gdy sułtan wezwał Princess do siebie

- Matko, po co zapraszałaś tutaj księżniczkę?- zapytała niezadowolona Neslihan

- Chciałam ją poznać, córeczko. Nie powinnaś się denerwować.- odpowiedziała Valide Sultan

- Ledwo się ją pozbyłam i muszę ją ponownie widzieć. Liczyłam, że już jej więcej nie zobaczę.- mruknęła zła

- Pani, czemu tak nie lubisz Princess Isabelli? Wygląda na dobrą kobietę.- zapytała Mahidevran

- Milcz Mahidevran. Swoim zachowaniem doprowadzasz mnie do szaleństwa. Lubisz każdą kobietę, która jest blisko z moim bratem. Szkoda jednak, że sama nie potrafiłaś walczyć o niego i teraz cierpisz. A swoim zachowaniem pokazujesz tylko jak słaba w rzeczywistości jesteś.- powiedziała groźnie, a Mahidevran zamilkła

- Neslihan...- zaczęła Hatice 

- Matko, wracam do swojego pałacu. Mehmed i Kasim muszą się położyć spać. Dobranoc.- zwróciła się do rodzicielki, po czym wstała, pokłoniła się jej i wyszła z zabawy ze swoją służbą

***

Mimo złego stanu zdrowia, Ibrahim Pasza udał się na Obrady Divanu. Neslihan Kayra Sultan próbowała przekonać męża, by został w pałacu i wyzdrowiał, a potem ponownie rozpoczął pracę. Pasza jej jednak nie słuchał i zapewniał, że czuje się dobrze. Niestety - było odwrotnie. Podczas obrad Ibrahim zemdlał, a gorączka ponownie się nawróciła. Przewieziono go z powrotem do pałacu, gdzie wszyscy oczekiwali na jakiekolwiek wieści

- Mówiłam mu, żeby nie szedł. Widziałam jaki rano był blady. Ale on nie słuchał. Nigdy mnie nie słucha.- mówiła zapłakana Neslihan Kayra 

- Ja również jestem winny. Nie zauważyłem niczego wcześniej przed obradami.- powiedział ponuro Suleyman

Do komnaty wszedł Bali Bey, który był w komnacie Ibrahima Paszy

- Panie. Sułtanko.- powiedział kłaniając się rodzeństwu

- Jak z Ibrahimem? Co z nim?- zapytała na wstępie Neslihan

- Nic nie wiadomo. Nasi medycy robią wszystko, co w ich mocy. Z pomocą Allaha, Pasza wyzdrowieje.- odpowiedział Bali Bey

- Chce go zobaczyć. Chce z nim być.- powiedziała pewnie sułtanka, po czym ruszyła w stronę wyjścia

- Neslihan!- powiedział Suleyman zatrzymując siostrę.- Słyszałaś co mówią medycy. To może być zaraźliwe. Nie puszczę cię tam. Nie narażaj siebie i dzieci. Ibrahim jest silny. Wyzdrowieje.- powiedział spokojnym tonem.- Dobrze?- zapytał wycierając jej łzy

- Dobrze.- potwierdziła cicho

- Wracaj do dzieci. Potrzebują teraz matki.- polecił. Neslihan ukłoniła się sztywno, po czym wyszła z komnaty, kierując się na piętro, do jej tymczasowej sypialni