ငဲ့စရာမ်ားထဲမွာ (ZG/UN)

Part-11

Zawgyi

ကုန္းကြၽင့္တေယာက္ မနက္ 6 နာရီမွ သြားမည့္အေရး 4 နာရီကတည္းက ထကာ ဆန္ျပဳတ္ ျပဳတ္ေနသည္။ က်န္းေလာင္ရီွးက သူ႕ကို စားစရာ မွာထားတယ္ မဟုတ္လား။
မပါသြားလွ်င္ အစားသရဲေလးက ေရႊစိတ္ေတာ္ ေကာက္ဦးမည္။

ဘာမွမျဖစ္ဘူးဆိုေပမယ့္ ေကာ္ဖီေလးေသာက္႐ံုနဲ႔ ေဆး႐ံုတက္ရတာကို သိပ္မယံုခ်င္။ သို႔ေသာ္ ဆရာဝန္ကိုယ္တိုင္က ေကာ္ဖီေၾကာင့္ဆိုေတာ့ မယံုခ်င္လဲ ယံုရေတာ့သည္။
ဘာေၾကာင့္ျဖစ္ျဖစ္ ေဆး႐ံုတက္ေနသူအဖို႔ကေတာ့ ဆန္ျပဳတ္က ေဘးအကင္းဆံုးပဲမလား။
ေခ်ာကလက္ကိုမွ ခြၽင္းခ်က္ထားၿပီး ႀကိဳက္တတ္သည့္ က်န္းေလာင္ရီွးအတြက္ ေခ်ာကလက္ဆန္ျပဳတ္ ခ်ဳိခ်ဳိေလး ခ်က္ေပးျဖစ္သည္။ ပံုမွန္ သူမ်ားစားေနက်မ်ဳိး မဟုတ္ေပမယ့္ ေခ်ာကလက္ႀကိဳက္သည့္ က်န္းေလာင္ရီွးကေတာ့ ႀကိဳက္ေလာက္မွာပါေလ။
ဆန္ျပဳတ္ရမွ ေရမိုးခ်ဳိးကာ ေဆး႐ံုသို့ ထြက္ခဲ့လိုက္သည္။

ေဆး႐ံုေရာက္ေတာ့ ဆိုဖာေပၚမွာ အိပ္ေပ်ာ္ေနသည့္ အယ္ဒီတာဟြမ္ကို အသာအယာ လႈပ္ေခၚလိုက္သည္။
အသာအယာႏိႈးေတာ့ သူ႕ကို ေခ်ာ့သိပ္ေနသလားမွတ္ရကာ တဖက္သို႔ပင္ ေစာင္းသြားေသး၏။

*ဪ အယ္ဒီတာႀကီးက တကယ္ကို ေဆး႐ံုမွာ အိပ္ေစာင့္ေပးေနတာပါလား ကာလနဂါးရဲ႕ အေဖႀကီး*

ကုန္းကြၽင့္ စိတ္ထဲမွ ေမတၱာပို႔လိုက္သည္။ကုန္းကြၽင့္ ေစာင့္ေပးမယ္ဆိုေတာ့ မရမက ျပန္ခိုင္းၿပီး သူကေတာ့ အိပ္ေကာင္းေနသည္။ ဟိုလူနာက ေသေရးရွင္ေရးျဖစ္ေနလွ်င္ေတာင္ သူ႕ႏိႈးမရလို႔
အေသခံရမည့္ကိန္း။
ကုန္းကြၽင့္ စိတ္ေပါက္ေပါက္ႏွင့္ နားနားကပ္ကာ တခ်က္ေဆာင့္ေအာ္ေပးလိုက္သည္။

"ေရွာင္ဟြမ္ေကာ ကြၽန္ေတာ္ေရာက္ၿပီ"
"ဟင္ အာ အခ်ိန္က အဲ့ေလာက္ေတာင္ ျဖစ္သြားၿပီလား"
"5 နာရီခြဲပဲ ရိွေသးတာပါ ကြၽန္ေတာ္ေစာထြက္လာလို႔"
"အင္း မင္းေစာေရာက္ေတာ့ ငါ နားရတာေပါ့။ ဒါနဲ႔ ေရွာင္က်ယ္ကို ေဆး႐ံုဆင္းဖို႔နဲ႔ ေဆးဖိုးေတြ အားလံုးစီစဥ္ၿပီးသြားၿပီ မင္း ေစာင့္ေပး႐ံုပဲ"
"ရပါတယ္ ေရွာင္ဟြမ္ေကာ ကြၽန္ေတာ္ ဂ႐ုစိုက္လိုက္ပါမယ္"
"အင္း ဆရာဝန္က 10 နာရီမွ round လွည့္မွာဆိုေတာ့ မင္းလဲ ဒီေန႔ခြင့္ယူလိုက္ပါ"
"ဟုတ္ကဲ့"
"အင္း ငါသြားၿပီ"