Zawgyi//
"မလုပ္ပါနဲ႔!!!"
ကုန္းကြၽင့္ရဲ႕ ေအာ္သံအဆံုးမွာ အကုန္လံုးရဲ႕ တအံ့တဩအၾကည့္ေတြက သူ႕ဆီမွာ။
လွ်ဳိခ်န္းေခ်ာင္ႏွင့္ သူနာျပဳအကူမ်ားကလဲ စက္ေတြ သိမ္းရာကေန ႏွေျမာစြာပင္ လွည့္ၾကည့္ၾကရွာသည္။
ကုန္းကြၽင့္ ေနရာမွာပင္ ခဏရပ္ကာ လွ်ဳိခ်န္းေခ်ာင္ကို ေၾကာင္ၾကည့္ေနမိသည္။ သူ 15 မိနစ္ေလးပဲ ေနာက္က်တာေလ။ ဘာလို႔ သူ႕ကို 15 မိနစ္ေလးေတာင္ မေစာင့္ေပးတာလဲ။
"ဟင္ ကုန္းကြၽင့္!!!"
"မင္း... မင္း.. ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး!!"
"ကုန္းကြၽင့္.... မင္း. ေသြးေတြ"
"ကြၽန္ေတာ္ ဘာမွမျဖစ္ဘူး"
"ခ်န္းေခ်ာင္က်ဲ... မဟုတ္ဘူးမလား။ ကြၽန္ေတာ္ ေနာက္မက်ေသးဘူးမလား ဟင္??"
ေသြးသံတရႊဲရႊဲျဖစ္ေနေသာ ကုန္းကြၽင့္ကို လွ်ဳိခ်န္းေခ်ာင္က ဘာမွ မေျပာဘဲ မ်က္ႏွာပ်က္စြာပင္ ျဖဳတ္ထားတဲ့ ေအာက္ဆီဂ်င္ပိုက္ေတြကို သိမ္းၿပီး ထြက္သြားေလသည္။
က်န္းမားကေတာ့ သူ႕ကို မ်က္ေထာင့္နီႀကီးႏွင့္ စိုက္ၾကည့္ေနသည္။
အင္းေပါ့....သူက သူမ်ားရဲ႕ အဖိုးတန္သားေလးကို ဒီလိုအေျခအေနထိျဖစ္ေစခဲ့တာမလား။
သို႔ေသာ္ သူ အားလံုးရဲ႕ အၾကည့္ေတြကို လစ္လ်ဴ႐ႈၿပီး က်န္းေလာင္ရီွးရဲ႕ ခုတင္ေဘးဆီသို႔ တလွမ္းခ်င္းစီ လွမ္းသြားမိသည္။
ေနာက္က်သြားၿပီဟူေသာ အသိက လူကို ပူထူေစကာ မ်က္ရည္တို႔က နဖူးက စီးက်ေနေသာ ေသြးတို႔ႏွင့္ ေရာယွက္သြားေလသည္။
ခုတင္ေပၚမွာ လဲေလ်ာင္းေနတာက သူရဲ႕ ရင္ႏွစ္သည္းခ်ာေလး။ အသည္းနင့္ေအာင္ ခ်စ္ရပါေသာ လူသားေလး။
မေတြ႕ရတဲ့ ႏွစ္လအတြင္းမွာ သူ အျမတ္တႏိုး ဆြဲလိမ္ေနက် ပါးမို႔မို႔ေလးဟာ ေခ်ာင္က်သြားၿပီး ပါး႐ိုးေလးမ်ားပင္ ေပၚေနၿပီ။
သူ အစြဲတလမ္း နမ္း႐ိႈက္ဖူးတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းပါးတို႔ဟာ အရင္လို ပန္းေရာင္သမ္းမေနေတာ့ဘဲ ျဖဴေဖ်ာ့ကာ ေျခာက္ေသြ႕အက္ကြဲေနၿပီ။
သူ တုန္ယင္ေနတဲ့ လက္တို႔ႏွင့္ပင္ ထိုလူသားေလးရဲ႕ မ်က္ႏွာေလးကို ကိုင္ကာ ႏႈတ္ခမ္းဆီကို အနမ္းတပြင့္ေႁခြလိုက္သည္။ အသက္႐ႉသံမွ်င္းမွ်င္းေလးကို ခံစားမိေပမယ့္ ေျခာက္ေသြ႕ေနတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းတို႔က အရင္လိုေတာ့ ခ်ဳိၿမိန္မေနခဲ့ေပ။
YOU ARE READING
ငဲ့စရာမ်ားထဲမွာ (ZG/UN)
Fanfictionတကယ္ဆို ကိုယ္နဲ႔မင္းက မွားယြင္းစြာ ေတြ႕ဆံုခဲ့ၾကတဲ့လူေတြ က်န္းက်ယ္ဟန္႔ ဘယ္သူမွားလဲ ဘယ္သူမွန္လဲ အမွားနဲ့ အမွန္ လြန္ဆြဲၾကတဲ့ ပြဲမွာ ေနာက္ဆံုး ခ်စ္တဲ့သူက အ႐ံႈးေပးရတာပါပဲ ကုန္းကြၽင့္ တကယ်ဆို ကိုယ်နဲ...
