Zawgyi//
အခန္းငယ္ေလး တခန္းထဲမွာ လူတေယာက္ ေခါင္းငိုက္စိုက္က်စြာ ထိုင္ေနသည္။ ျပတင္းေပါက္ဆီမွ တျဖဴးျဖဴးတိုက္ခတ္လာေသာ ေလတို႔က ခန္းဆီးမ်ားကို ေက်ာ္ကာ သူ႕မ်က္ႏွာသို႔ ျဖတ္တိုက္လာသည္။
မ်က္ရည္တို႔ စိုရႊဲေနတဲ့ မ်က္ႏွာက ေအးခနဲ ျဖစ္သြားေသာ္လဲ ရင္ထဲက အပူမီးကို ၿငိမ္းသက္ႏိုင္ေအာင္ အထိေတာ့ ထိုေလညႇင္းက မစြမ္းသာေပ။
ေလတိုးသံေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ကလြဲရင္ ထိုအခန္းေလးမွာ လူတေယာက္၏ သက္ျပင္းခ်သံတို႔ကိုသာ ၾကားရသည္။
နံရံေပၚမွာ၊ စားပြဲေပၚမွာ ရိွေနတဲ့ ပံုေလးေတြကို ျမင္ေတာ့ ဟက္ခနဲ နာနာက်ည္းက်ည္းရယ္ကာ မ်က္ရည္တို႔ ေဝ့သီလာျပန္သည္။
မ်က္ရည္တို႔ကို စီးမက်ေစျခင္းအလို႔ငွာ ေခါင္းကို ေမာ့လိုက္ေတာ့ မ်က္ႏွာက်က္ေပၚက အႏုျမဴၾကယ္ေလးေတြက အနာကို တုတ္နဲ႔ စြေနသေယာင္။
သူနဲ႔ အမွတ္တရေတြခ်ည္းျဖစ္ေအာင္ ျပင္ဆင္ခဲ့သမွ် အခုေတာ့ အသက္တခါ႐ႉတိုင္း တခါ ရင္နာေနရေပၿပီ။
ကုန္းကြၽင့္ ေဘးမွာ ေထာင္ထားတဲ့ အရက္ပုလင္းကို ဆြဲယူလိုက္ေတာ့ ပုလင္းခ်င္း ႐ိုက္ခတ္သံတို႔က အခန္းငယ္ေလးထဲမွာ ျမည္ဟီးသြားေလသည္။
ပုလင္း 20 ေလာက္က ဟိုတလဲ ဟိုတကြဲႏွင့္ ျပန္႔က်ဲလို႔ေနေသးသည္။
အရက္ကို အားရပါးရ ေမာ့ခ်လိုက္ရင္း သူ႕ေရွ႕က ၿငိမ္သက္ေနတဲ့ ဖုန္းေလးကို ေကာက္ကိုင္ၾကည့္လိုက္သည္။
ျပန္စာမရိွတဲ့ စာေတြ၊ ေျဖဆိုျခင္းမရိွတဲ့ ဖုန္းေခၚဆိုမႈေတြကို ၾကည့္ၿပီး ရင္ဘတ္ထဲမွာ တဆစ္ဆစ္ နာလာရျပန္သည္။
လမ္းခြဲရေအာင္ ဆိုတဲ့ စကားတစ္ခြန္းထဲနဲ႔ သူ႕ရင္ကို အစိမ္းသက္သက္ ခြဲရက္တဲ့လူ။ ဒီလူသားကို သူ နာၾကည္းလို႔ရရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမလဲ။ ခက္တာက စိတ္ပင္မဆိုးရက္။ စကၠန္႔ႏွင့္အမွ် တိုးဝင္လာတဲ့ လြမ္းဆြတ္မႈေတြၾကားမွာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးပင္ ငိုေကြၽးေနမိသည္။
ကိုယ့္ကို မခ်စ္ခ်င္ေတာ့တဲ့လူတစ္ေယာက္အတြက္ က်ရတဲ့မ်က္ရည္တို႔က အနည္းငယ္ ခါးသက္ေနသေယာင္။
ထိုေကာင္ေလးရဲ႕ အျဖစ္ကို ၾကည့္ၿပီး May ႀကံရာမရ ျဖစ္လာရသည္။
3 ရက္....။ က်န္းက်ယ္ဟန္႔ သူ႕ကို ျငင္းသြားတာ ဒီေန့နဲ့ဆို 3 ရက္ရိွေပၿပီ။ အဲ့ေန႔ကတည္းက အၿပိဳၿပိဳအလဲလဲႏွင့္ ဒီအခန္းထဲက မထြက္ဘဲ အစားတခုမွမဝင္ဘဲ အရက္ေတြခ်ည္း လိမ့္ေသာက္ေနသည္မွာလဲ တားမရ ဆီးမရ။
YOU ARE READING
ငဲ့စရာမ်ားထဲမွာ (ZG/UN)
Fanficတကယ္ဆို ကိုယ္နဲ႔မင္းက မွားယြင္းစြာ ေတြ႕ဆံုခဲ့ၾကတဲ့လူေတြ က်န္းက်ယ္ဟန္႔ ဘယ္သူမွားလဲ ဘယ္သူမွန္လဲ အမွားနဲ့ အမွန္ လြန္ဆြဲၾကတဲ့ ပြဲမွာ ေနာက္ဆံုး ခ်စ္တဲ့သူက အ႐ံႈးေပးရတာပါပဲ ကုန္းကြၽင့္ တကယ်ဆို ကိုယ်နဲ...
