You

274 67 0
                                    

Sonhi pov

"හායි සොන්හි" අලුතෙන් ආපු ළමයා මන් ලගින් වාඩිවෙලා මට කතා කරා. ඒත් මන් කල්පනා කරේ එයා මගෙ නම දන්නෙ කොහොමද කියලා.

"ඔයා මාව දන්නවද?"

"ඇයි සර් ඔයාගෙ නම කිව්වනෙ"

"මන් හිතන්නෙ සර් මගෙ නම කිව්වෙ නෑ" මට ආයෙත් මොනවත් අහන්න බැරි වුණේ සර් පාඩම අහගෙන ඉන්න කියලා කෑගහපු නිසා. ඒත් මගෙ ඔලුවෙ වැඩ කරේම ඒ ළමයා මගෙ නම දන්නෙ කොහොමද කියලා. සර් මගෙ නම කිව්වද කියලා මට ගානක් නෑ. හැබැයි මට හිතුනෙම සර් මගෙ නම කිව්වෙ නෑ කියලා. ඒත් සර් මගෙ නම කිව්වද? ෂික් මට මතක් වෙන්නෙ නැහැනෙ. අලුත් ළමයා මට එහා පැත්තෙන් තාමත් වාඩිවෙලා ඉන්නෙ.

"කරුණාකරලා ඔයාට පුලුවන්ද මාරු වෙන්න?"

"ඔයාට පුලුවන්ද note ටික දීලා මට උදව් කරන්න. මන් පරක්කු වෙලා ආපු නිසා මට පාඩම් ටික cover කරගන්න ඕනි" මට යන්න ඉඩදෙන්න කියද්දි ඒ කොල්ලා කියවනවා. අනේ මන්දා මට මහ අමුත්තක් දැනුනෙ මේ කොල්ලා ගැන නම්.

"ඒත් දැන් lectures ඉවරනෙ. මන් ඔයාට හෙට note ටික දෙන්නද?" මන් ඇහුවම ඒ කොල්ලා ඔලුව හෙල්ලුවේ හා කියන්න.

"එයාට ඕවට වෙලාවක් නෑ අලුත් ළමයො" මන් බලද්දි අපි ලග හිටගෙන හිටියෙ ජින්.

"අනේ ඒකට කමක් නෑ. මන් නිකන් ඇහුවේ උදව් කරන්න පුලුවන්ද කියලා" මේ කොල්ලා ගැන මට අමුත්තක් දැනුනත් ඒ වෙලාවේ නම් පව් කියලා හිතුනා.

"දැන් මට යන්න ඉඩ දෙනවද?"

"මට සමාවෙන්න මන් ප්‍රශ්නයක් ඇති කරා නම්" එහෙම කියලා ඔහු මට යන්න ඉඩ දුන්නා.

"ඒකට කමක් නෑ" කියලා මන් ජින් එක්ක ආවේ ගෙදර යන්න.

"මට නම් ඒ කොල්ලා වැඩිය ඇල්ලුවේ නෑ" ජින් කිව්වෙ මූණ ඇද කරගෙන.

"ජින්, ඒ ළමයා පන්තියට ආපු වෙලාවේ සර් මගෙ නම කිව්වා කියලා ඔයාට මතකද?" ටික වෙලාවක් කල්පනා කරලා ජින් කිව්වෙ එයාට හරියටම මතක නෑ කියලා.

"මන් අදෘශ්‍යමානද?" අපි දෙන්නම හැරුනෙ ඒ කවුද කියලා බලන්න. එතන හිටියෙ ටේහ්‍යුන්ග්.

Vampire's sweetheart ( Completed )Where stories live. Discover now