Jin pov
මට දැනුනෙ මගෙ පපුව හාරගෙන වෙඩි උණ්ඩෙ පපුව ඇතුළටම කිදා බහිනවා වගේ. වැටෙන්න කලින් අත දික් කරේ සොන්හිගෙ අතින් අල්ලගන්න උනත් ඊට කලින් මාව ඇදගෙන බිමට වැටුනා. ඒ වෙද්දිත් මන් හිටියෙ බාගෙට මැරිලා. මට දැනුනෙ රිදී උණ්ඩෙ මාව ටික ටික මරනවා වගේ. බොද උන ඇස් අතරින් මට පෙනුනෙ සොන්හි අඩාගෙන මන් ලගට දුවගෙන එන හැටි. එයා ඇවිත් මගෙ ඔලුව එයාගෙ ඔඩොක්කුවෙන් තියාගත්තා. මන් දැක්කෙ මගෙ වටේට ඇස්වල කදුලු පුරවගෙන බලාගෙන ඉන්න මගෙ කොල්ලො ටික. මගෙ මල්ලිලා දෙන්නා හොදටම අඩනවා. අනේ මගෙ පොඩ්ඩො ටික මන් නැතුව කොහොම ජීවත් වෙයිද? අමාරුවෙන් සොන්හි එක්ක කතා කරන්න හැදුවත් වචන පිටවෙන්නෙම නැති තරම්.
"සො..න්..හි..ම..න්..ගො..ඩ..ක්..ආ..ද..රෙ..යි..ම..ගෙ..මැ..ණි..ක" මට කියාගන්න පුලුවන් වුණේ එච්චරයි. මට දැනුනෙ මගෙ ඇස් පියවෙනවා වගේ. හැමෝටම පොඩි හිනාවක් දාන ගමන් මන් එහෙම්ම ඇස් දෙක පියාගත්තා. මන් අමාරුවෙන් ආයෙත් ඇස් අරිනකොට සොන්හි මන් ලග ඉදී කියලා හිතුවත් මන් හිටියෙ මට වෙඩි වැදෙනකොට හිටපු තැන නෙමෙයි. මන් හිටියෙ සුදු පාට විතරක් පෙනුන කාමරයක් ඇතුළෙ. ඒකෙ තිබුණ හැමදේම සුදු පාටයි. මේ කොහෙ වෙන්න ඇතිද කියලා මන් කල්පනා කරනකොට මට ඇහුනේ හොදට පුරුදු කටහඩක්.
"ජින්" මන් ඒ පැත්තට හැරුනෙ ඒ කවුද කියලා බලන්න.
"අම්මා" එතන හිටියෙ මගෙ අම්මා. මන් දුවගෙන ගිහින් අම්මව බදාගත්තා.
"අම්මා ඔයා කොහොමද මෙතන ඉන්නෙ? එතකොට මන් මේ කොහෙද ඉන්නෙ? මෙතන හැමදේම සුදු පාට ඇයි?" මට තිබුණ හැම ප්‍රශ්නයක්ම මන් අම්මගෙන අහගෙන අහගෙන ගියා.
"ඒ මොකද ඔයා දැන් මැරිලා නිසා මේ ඉන්නෙ මරණින් මතු ජීවිතයේ"
"මොකක්ද? ඒ කියන්නෙ මන් ඇත්තටම මැරුණද? අනේ අම්මා මට දැන්ම මැරෙන්න බැහැ. එතකොට සොන්හිට මොකද වෙන්නෙ?"
"ඔයාට එයාව බලන්න ඕනිද?" එහෙම කියලා අම්මා මොකක්ද මන්දා කරාම මට බිත්තියක් ඇතුළින් පෙනුනෙ සොන්හිව. එයා මගෙ නිසල සිරුර බදාගෙන හොදටම අඩනවා. අනේ මගෙ කෙල්ල මගෙ නම කිය කිය හොදටම කෑගහනවා. මට දැනුනෙ මගෙ පපුව හිරවෙනවා වගේ.
YOU ARE READING
Vampire's sweetheart ( Completed )
Fanficමගෙ පළවෙනි ff එක කියවලා හොදද කියන්න ඒ වගේම අඩුපාඩු තියෙනවා නම් ඒවත් කියන්න 💜️💜️💜️ "Are you ready for the pain? " He asked. I closed my eyes shut as I nodded. "Good girl. " He said and moved to my neck.
