Forever in love N.H.

Part 8

Niall Point Of View ✼

Zoals afgesproken ga ik naar mijn moeder. Het afscheid met Jaylin was vandaag extra moeilijk, wat als ze straks ineens dood gaat? Ik had die angst altijd wel, maar nu veel sterker. Ik mis haar nu al zo erg.

Haar ouders vertellen dat ze nog langer in coma zou liggen was ook niet makkelijk. Ik wil ze goed nieuws brengen, dat het beter gaat of dat ze wakker is, maar niet dit.

Mijn moeder maakt de deur open en omhelst me meteen. Ik ruik haar vertrouwde parfum en pak haar wat steviger vast, mijn moeder is zo belangrijk in deze tijd.

"Gaat het, liefje?" Vraagt ze en ze haalt me uit mijn gedachten.

"Ja.. uh, gaat wel." mompel ik en ik forceer een glimlach. Ze knikt en laat me het huis binnenstappen, zo vertrouwd allemaal.

Ik hang mijn jas op de kapstok en mijn tas leg ik in de hoek. "Heb je spullen bij?" Vraagt mijn moeder en ik knik.

"Ja.. pyjama, tandenborstel en kleren voor morgen." mompel ik en ze knikt.

"Ik denk dat een warme douche je wel beter zal laten voelen, heel de tijd in dat ziekenhuis zitten." zegt mijn moeder en ik knik, gelukkig dan dat ik shampoo bij heb.

Ik pak mijn tas en loop naar boven. Het voelt wel dat als zij er niet is, ik mezelf ook niet ben. Zij maakt me sterk.

Ik stap onder de douche als hij is opgewarmd en laat de stralen mijn lichaam raken. Als ik nou voor 1 seconde haar stem kon horen, ogen kon zien of ze zou bewegen. Gewoon een signaal dat ze er nog is, dat ze van me houdt. Ik zou er alles voor doen.

Alle kleine dingetjes mis ik nu aan haar, hoe ze blozend wegkeek als ze me zag staren of ze zich stond om te kleden en ik keek. Haar haar dat wapperde in de wind, waarna ze geïrriteerd was omdat het in de weg zat. Hoe ze haar nagels in mijn been drukte, als ze bang was in de auto of ergens anders. Hoe ze het altijd voor elkaar kreeg om naast me te zitten, waar dan ook.

Al die kleine dingetjes maken het leven zo moeilijk nu, even moeilijk als hoe mooi ze het leven toen maakte.

Nog langer wachten gaat zo moeilijk zijn. Ik mis haar nu al zo erg. Het lijkt nu al een jaar geleden dat ik knuffelend maar haar in slaap viel.

Ik kijk naar de klok die hier raar genoeg in de kamer hangt. Hij is daar denk ik gehangen voor dit soort momenten. Ik sta hier nu een half uur, na te denken over haar en de klote situatie waar ik nu in zit. Mensen denken altijd dat jongens stoer zijn, zonder gevoel maar dat is echt niet zo. Ik ben niet bang om mijn gevoelens voor Jaylin aan haar te vertellen en ik was zo bang toen ze me in elkaar sloegen.

Op mijn lichaam zitten nog wel wat littekens, van sigaretten die op me werden uitgedrukt, schrammen die niet meer geneesden. Maar ik heb nooit nagedacht over snijden. Ik hoorde het vaak en ik wist wat het was, maar ik kon mezelf geen pijn doen omdat ik niet tegen bloed kan. Dan zeiden mensen dat je daaraan wende, ik kon het gewoon niet.

Voorzichtig zeep ik mijn haar in en mijn lichaam. Zodra ik weer onder de stralen ga staan, wordt alles weggespoeld. Ik laat mijn hoofd hangen en sluit mijn ogen. Hier staan is fijn, niks moeten en alleen denken aan de fijne momenten die ik samen met Jaylin heb gehad.

16-02-2010
Jaylin en ik hadden een echte sprookjes relatie, zo voelde het voor mij. Als zij lachte, lachte ik ook. Ze is alles wat ik nodig heb.

Zelfs het dramatische verhaal klopt bij ons. We hebben niet een relatie zoals iedereen die heeft. Mensen zeiden altijd dat wij niet goed voor elkaar waren, maar dat was gewoon omdat iedereen een hekel had aan mij.

Het schoolfeest, de gebeurtenis van het jaar. Tuurlijk heb ik mijn vriendin gevraagd als mijn date en natuurlijk zei ze ja.

Nog één keer check ik mijn uiterlijk in de spiegel. Niets is goed genoeg, vergeleken Jaylin's schoonheid.

"Niall! Schiet je op?" Roept mijn moeder en ik ren de trap af, ze brengt mij en Jaylin weg.

"Ik ben er al, ik ben er al." zucht ik en ik trek mijn jas aan.

"Doe je voorzichtig Niall? Ik weet dat Jaylin ook wel voor je op zal komen maar alsjeblieft." ik knik even en stap de auto in.

"Ik zal opletten mam." zeg ik zacht en ik kijk uit het raam, totdat we bij het huis van Jaylin aankomen. Tevreden glimlach ik voordat ik uit de auto stap en naar de deur loop. Haar moeder doet open en glimlacht naar me.

"Hello sweetie." glimlacht ze en ik glimlach terug.

"Hey." zeg ik zacht en ze laat me binnen.

"Jaylin is bijna klaar denk ik hoor." ik knik nog even en ze loopt naar de woonkamer. Ik hoor boven gestommel en dan zie ik haar de trap aflopen. Een zwart, strapless jurkje om haar lichaam. Haar haar is gekruld en ogen mooi opgemaakt. Ik slik even en lik mijn lippen. Ze is van mij, het mooiste meisje op de aarde.

"Hey." zegt ze zacht en ik pak haar hand aan.

"Hey, je ziet er prachtig uit." fluister ik en ik kijk even van top tot teen.

"Dankje, jij ook." glimlacht ze en ze knuffelt me. Ik leg mijn armen strak om haar heen en mijn hoofd op haar schouder.

"Laten we gaan, mijn moeder wacht." ze knikt en ik kijk haar aan. Voorzichtig druk ik mijn lippen op haar wang wat haar laat blozen. Ik glimlach even en maak de voordeur open.

"Mam, ik ben weg!" Roept ze. Haar moeder roept nog een "veel plezier" voordat we naar de auto lopen. Ik hou haar hand stevig in die van mij en open de deur van de auto zodat ze erin kan gaan zitten. Samen zitten we achter in de auto en ik bijt op mijn nagels als we naar school rijden.

"Het komt wel goed." fluistert ze als ze haar hand op mijn knie legt. Ik kijk haar aan en leun met mijn hoofd tegen haar schouder.

"Ik hoop het." fluister ik en haar vingers gaan door mijn haar.

"Ik blijf toch bij je?"

"Weet ik ook wel, maar ergens blijft die angst dat het niet goed gaat." ze knikt even.

"Snap ik." ik ga rechtzitten en kijk haar aan. "Als het niet goed gaat, gaan we gewoon weg."

Als we bij school zijn, stappen Jaylin en ik uit. "Bye mam, tot straks." zeg ik en ze zwaait.

"Bye!" Zegt ze nog voordat ik de deur dichtgooi en ze wegrijdt. Ik draai me om naar het schoolgebouw en pak Jaylin's hand stevig in die van mij.

"Kom Niall." glimlacht ze naar mij en ze loopt richting de ingang.

"Blijf je bij me?" Vraag ik aan haar en ik bijt even op mijn lip.

"Ik laat je hand niet los Niall."