Forever in love N.H.

Part 34

Niall Point Of View ✼

De ochtend daarna word ik vrolijk wakker, kriebels in mijn buik en een glimlach op mijn gezicht. Mijn dagen waren grijs toen zij bijna niet tegen me praatte, maar nu is alles goed. Het goedmaken ging makkelijk, omdat we niet echt boos op elkaar waren. We waren gewoon wat uit elkaar gegroeid en nu is alles weer goed.

Ik druk een kusje op haar hoofd en haar vingers gaan bewegen bij mijn middel. "Hey princess." fluister ik haar in en haar lippen krullen zich op.

"Hey sunshine." Het is al lang geleden, wat we laat glimlachen. "Hoe laat is het?" Vraagt ze slaperig en ik kijk op de klok.

"Half 12." ze knikt goedkeurend en opent haar ogen.

"Meer dan 5 uur langer geslapen als normaal." Fluistert ze en ze glimlacht wat breder.

"Voel je je al wat fitter?"

"Zeker." glimlacht ze en ze knuffelt zich tegen me aan. Ik wrijf over haar hoofd en kijk op haar neer.

"Wil je wat te eten?"

"Samen pannenkoeken bakken!" Zegt ze en ze is meteen wakker.

"Wil je dat?" Grinnik ik en ze knikt snel. "Okay, doen we dat." Ik geef haar een kus en sta op uit bed. Ze staat ook op en samen kleden we ons om.

Een half uurtje later, staan we in de keuken. Een kom met beslag staat voor onze neus, net als een pan, boter en een spatel.

"Wil jij ze omdraaien?" Vraag ik en ze knikt vrolijk. Ik dek de tafel als zij de pannekoeken maakt. Ze draait de pannekoek om en glimlacht dan trots naar me. Ik zet een kus op haar wang en glimlach. Het is weer zoals het zou moeten. Ik hou van haar en ik kan het nu laten merken.

Samen eten we de pannenkoeken op en ik kijk naar Jaylin als ze vrolijk om haar heen kijkt. Ze heeft vannacht goed geslapen en dat doet wonderen.

"Nog buikpijn?" Vraag ik haar en ze schudt haar hoofd.

"Niet zo veel als normaal. Maar ik neem wel een pilletje om te voorkomen dat ik het straks heel erg krijg." ik knik even en kijk haar alleen maar aan als ik klaar ben. Ze glimlacht even en kijkt me terug aan. "Wil je nog? Ik heb geen honger meer."

"Isgoed." glimlach ik als ik haar bord overpak. Ze grinnikt en staat op om een pilletje te pakken. Ik eet de laatste pannenkoeken op en check dan of ik alles heb om naar de winkel te gaan met haar. Portemonnee, afmetingen van de kamer, telefoon, ik heb geen idee wat ik verder nog nodig heb.

"Heb je alles?" Vraag ik haar en ik pak haar tas van haar over.

"Volgens mij." ik knik even en loop met haar naar de auto. Ze legt haar hoofd tegen mijn arm zodra de auto begint te rijden en ik kijk even op haar neer.

"Toch nog wel een beetje moe?" Vraag ik haar en ze knikt.

"Naja.. een nachtje goed slapen lost het niet helemaal op." ik knik en ze kijkt me even aan. Een kusje wordt op mijn wang geplaatst en dan nog eentje op mijn mondhoek. Ze giechelt en drukt even haar lippen op die van mij. "Ik verveel me altijd zo als jij auto rijdt." grinnikt ze en ze kriebelt bij mijn arm.

"Hm.. ik vind het altijd wel prima als je je verveelt." glimlach ik en ze rolt haar ogen.

"Dat wordt je gekriebeld zeker?" Ze grinnikt en ik knik.

"En gekust." Zeg ik en ik tuit mijn lippen naar haar. Ze grinnikt, geeft me een kusje en knuffelt me dan. Ik wrijf over haar hoofd, wat ik blijf doen tot we er zijn. "We're here." zeg ik en ze knikt als ze uitstapt.

We pakken een karretje en Jaylin rijdt het voor zich uit. Ik hou mijn arm om haar heup als we de winkel inlopen.

"Okay.. waar komen we hier voor?" Vraagt ze en ze kijkt me aan.

"Verf, een kast en een bedje. De standaard dingetjes. Alle knuffeltjes en kleertjes kopen we een andere keer wel." ze knikt en kijkt om zich heen.

"Welke kleur moeten we nemen? We weten niet of het een meisje of een jongen is.." zegt ze zacht en ze stopt voor de wand met kleuren.

"Je weet dat het een jongentje wordt." knipoog ik naar haar en ze prikt me in mijn zij.

"Komop Niall. Je weet zelf ook wel dat het een meisje is." ik schud mijn hoofd. "We moeten dus een kleur hebben die bij een jongen en een meisje past."

"We kunnen de muren ook een lichte kleur geven die met alles past en als hij dan geboren is de kasten pas doen." stel ik voor.

"Je zei hij he?" Grinnikt ze.

"Ja, het wordt een hij." ze zucht en rolt haar ogen. "Wat dacht je van beetje beige tegen de muren en dan uiteindelijk licht blauw tegen de kastjes."

"Roze." zegt ze en ze pakt de kleuren strookjes met beige. "Of beige tegen de muur en licht oranje bij de kastjes."

"Hm.. witte muren en licht oranje kastjes." zeg ik dan en ze knikt.

"Ja, dat kan wel mooi zijn." ik glimlach en knuffel haar even. Nooit gedacht dat het zo leuk zou zijn om met haar voor kinderspullen te kijken.

"Okay, kijken voor de goede kleur." mompel ik en ik pak een paar strookjes. Dit gaat het langst duren van allemaal, weet ik. Ze is zo kieskeurig als het om dit soort dingen gaat. "Is deze mooi?" Vraag ik haar en ze schudt haar hoofd.

"Te fel." zegt ze en ik knik als ik een strookje uit het rekje ernaast pak.

"Het zijn er zo veel." mompel ik en Jaylin knikt.

"Wat dacht je van deze?" Vraagt ze en ik knik goedkeurend. "Pf.. te rood." zegt ze dan en ze zucht.

"Nee babe, hij was mooi." zeg ik en ze schudt haar hoofd.

"Nee hij was te rood."

"Pak hem nog eens." zeg ik en ze zucht hoorbaar als ze het strookje nog eens pakt.

"Zie je, te rood." zegt ze als ze hem 2 seconden daarna weer terug zet. Ik pak zelf de kleur en hou hem in het licht. Niks mis mee toch?

Ik haal mijn schouders op en zoek door. "Arg.." hoor ik Jaylin naast me kreunen en ik kijk naar haar. "Het wil gewoon niet lukken." mompelt ze en ze schudt haar hoofd. Ik kijk haar fronsend aan, als ze dan niks meer zegt, kijk ik weg.

Na een tijdje hoor ik haar achter me langs komen lopen en ben ik nog net op tijd met haar pols pakken. Ze draait zich om en kijkt verbaast naar haar pols.

"Waar ga je heen?" Frons ik.

"Buiten." snauwt ze terug. Ze kan zo slecht tegen dit hormonen gebeuren, dat ze zo snel boos wordt op alles en iedereen. Zelfs op een strookje met kleuren.

"Waarom?"

"Omdat die facking kleuren me helemaal tureluurs maken." zegt ze en ze verheft haar stem een beetje.

"Wegvluchten heeft geen zin." ik pak haar hand in die van mij en verstrengel onze vingers. "Komop, we zoeken de mooiste kleur uit die er is." glimlach ik lichtjes en ze knikt.

Ik trek haar tegen me aan, haar rug tegen mijn buik en mijn armen om haar heen. Ze gaat voor de wand staan en kijkt rustig alle kleuren door. Ik wrijf zachtjes over haar buik en kijk met haar mee.

"Deze of de iets lichtere?" Vraagt ze dan aan mij.

"De iets lichtere." zeg ik en ze knikt.

"Okay." glimlacht ze breed en ze geeft me een lange kus.

"Als je het niet zeker weet, neem je ze gewoon mee en dan kan je ze altijd bekijken als we een bedje en kastje uit gaan zoeken." ze knikt en geeft de strookjes aan mij, zodat ik ze in mijn zak kan doen. We lopen de winkel door, opzoek naar een bedje en kast.

Het was niet zo moeilijk om dat uit te zoeken, ook al was er veel keus. Gewoon de makkelijkste, dat kunnen we allerlei dingen erop verven wat we leuk vinden.

"Doen we die wit?" Vraagt ze aan me en ik knik. "Okay." Haar hand gaat in mijn broekzak en ze pakt de strookjes eruit. "Je weet zeker die he?" Vraagt ze en ik knik. "Die vind ik ook het mooist."

"Mooizo. Zullen we die dan maar gaan halen?" ze knikt en ik rij de kar naar de verfafdeling.