Forever in love N.H.

Part 48

Niall Point Of View ✼

Samen slapen ze, de 2 personen waar ik het meest van hou op heel deze aarde. Na de felicitaties van onze ouders, zijn ze naar huis gegaan. We hadden het ervoor al aan gegeven dat we liever alleen wilde zijn.

De dokter was ook nog langs geweest met het nieuws dat Sean volkomen gezond was. Tuurlijk moesten er nog wel wat extra testjes gedaan worden, maar dat kwam later pas. Nu kunnen we genieten van onze kleine.

Ook heeft de dokter gezegd dat het niet lang duurt voordat we naar huis mogen. Jaylin is ook onderzocht en ook bij haar is alles goed, wat ervoor zorgt dat we vanavond weer naar huis toe kunnen.

Jaylin wordt een fantastische moeder, dat weet ik nu al. Ze gaat het fantastisch doen. Alleen al dat ik haar hier kan zien liggen, bedenkend dat we samen dat kindje tot leven hebben gebracht..

Mijn droom is uitgekomen, een relatie krijgen met iemand waar ik het meest van hou, een kindje krijgen en gelukkig worden. En geloof me, ik ben gelukkig. Zo gelukkig als mogelijk. Ja, mijn verleden is schijt, dat is voorbij. Mijn toekomst zit in dit babytje en mijn vriendin, waar ik zielsveel van hou.

Ik wrijf over Jaylin's hoofd heen en kijk naar haar hoe ze vredig slaapt. Dan kijk ik naar Sean, die met zijn oogjes open met zijn armpjes zwaait.

"Hey jochie." zeg ik als ik hem voorzichtig van Jaylin's borst afhaal. Hij huilt en ik wrijf over zijn hoofdje om hem weer stil te krijgen. "Stil zijn, mama slaapt." fluister ik en ik doe zijn speen in zijn mond. Hij sabbelt erop en kijkt voor zich uit. Zo lief.

"Dan mogen we zometeen naar huis." fluister ik en ik wrijf over zijn hoofdje. "En dan gaan we jouw kamer laten zien en de kamer van mij en mama."

Zijn handjes knijpen in mijn shirt als hij rustig tegen mijn borst aanligt. Ik wrijf over zijn rugje heen.

"Je bent de mooiste jongen die ik ooit heb gezien." fluister ik, waarna ik grinnik. Dat klonk raar.

~~~~

Laat in de avond zijn we thuis, Jaylin heeft Sean op haar arm en kijkt om zich heen.

"Je thuis." glimlacht ze als ze over zijn wangetje wrijft. Hij kijkt alleen maar voor zich uit, naar haar. "Hij is moe denk ik." fluistert ze en ze kijkt mij aan.

"Ik denk het ook." grinnik ik.

"Zullen we hem dan maar op bed leggen en daarna nog een film kijken?" Ik knik en loop achter haar aan, naar de kamer waar we hem eindelijk kunnen laten slapen. Het was al 8 maanden klaar. Na het verven, zijn we nog druk met de meubelen bezig geweest, maar dat duurde niet zo lang.

We kleden Sean eerst om en leggen hem dan in zijn bedje, waar we de dekentjes over hem heen leggen. Ik leg mijn arm om Jaylin heen en kijk toe hoe ze vertedert naar ons zoontje staat te kijken.

"Hij is prachtig." fluister ik en ze knikt.

"Komt omdat hij een kind van jou is." fluistert ze terug en ik kijk haar aan. Giechelend drukt ze even haar lippen tegen die van mij en knuffelt ze me even. Ze kijkt weer terug naar Sean en legt een knuffeltje tegen hem aan. "We moeten snel kleertjes gaan kopen." mompelt ze en ik knik.

"Morgen doen?" Ze knikt ook en kijkt me aan. "Dan moet je wel rustig doen." weer knikt ze. "Wil je dat met mij doen of met Eva?"

"Hm.. ik weet niet. Ik wil het met jullie allebei doen, maar als mijn moeder mee gaat, dan liever met Eva." zegt ze langzaam en moeilijk, wat dat betreft denk ze precies hetzelfde als mij.

"Ik snap het." zeg ik en ik wrijf over mijn hoofd.

"Echt? Want ik wil niet dat je denkt dat ik het niet samen met jou wil doen. Jezus dit kwam er verkeerd uit. Uh.." Ratelt ze en ik kijk glimlachend toe.