Bilmek anlamaya yetmiyordu. Sen beni anlamak için kaderin ördüğü ağı paramparça ettin bize başka kader çizdin.
Sonu yine aynı olsa da sen bizi hayatın kırbaçlarından korumak için çok yollar denedin. Çaresizce bağlanan bileklerimiz birbirinden ayrıl...
Lütfen paragraf aralarına yorum yapmayı ve oylamayı unutmayın. İyi okumalar dilerim!
Twitter'da #ZifiriSiyah etiketi ile konuşabilirsiniz, okuyor olacağım.
Twitter: aysekaryeli İnstagram: aysnasgunes Kitabın instagram hesabı: zifirisiyah
11. Kesilen Düğüm Haktan,Niran Ünsal
Kıraç, Sevgilim
Hande Mehan, Kime Veda Ediyorsun?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Duygusuz veya çok duygusal diye insanları ayırmamak lazımdı. Karşınızdaki kişi siz ağlarken gözünü bile kırpmıyorsa eğer ve sadece sizi izliyorsa hiç kendinizi onun yerine koydunuz mu? Size duygusuz gelebilir, acımasız gelebilir, peki ya içine atıyorsa yaşadığı duygu selini? Bunu düşündünüz mü?
Duygularımı dışa vurmayı ne zaman öğrenebilirdim bir fikrim yoktu ama duygusuzca davranmayı ustalık haline getirmiştim. Duygularınızı açık ettiğinizde, iltihap kapmış bir yaranın üstüne kolonya dökerdi insanlar. Yarana iyileştiren de her zaman doktorlar olmuyordu.
Elim Uras'ın saçlarında yukarıdan yüzünü izliyordum uykuya dalıp dalmadığını anlayamasam da hala diz kapaklarımı okşuyordu. Birkaçtır yaptığı bu hareketin istemsizce mi olduğunu anlayamıyordum. Sadece diz kapaklarımla bir sorunu olduğunu biliyordum.
Derin bir nefes alıp başımı yatağın başlığına yasladım ve camın arındaki gökyüzünü izledim, hafif hafif vuran yağmur şiddetini arttıracağa benziyordu. Uras kanlı gömleği ile uyumuştu ve bu beni oldukça rahatız ediyordu.
Yavaşça kafasının altından dizlerimi çekip ayağa kalktım, biraz hareketlense de geri uyumaya devam etmişti. Gardropa doğru ilerleyip sürgülü kapısını açtım ve kıyafet bakınmaya başladım. Koyu renklerden oluşan dolanından bir siyah sweatshirt ve siyah eşofman alıp sessizce gardropu kapattım.
Yanına geldiğimde çok sakin hareketlerle sırt üstü yatmasını sağladım, sessiz bir şekilde gömleğinin düğmelerini çözerken kalp atışımı bastırmaya çalışıyordum. Düğmeleri çözdüğümde kaslı vücudu ile karşılaştım gözlerim bir süre karşımdaki manzarayı izledi ama kendimi toparlayıp kollarından gömleği çıkardım. Saat gece yarısına yaklaşıyordu ve ben saatlerdir dizlerimde uyuttuğum Uras'ın saçlarıyla oynuyordum. Bu bana iyi gelirken dizlerimde yatan koca adama da iyi geliyordu...
Yatakta boylu boyunca uzandığından elimdeki sweatshirtü bir türlü giydirememiştim, bunun için dizlerimi iki yanından yatağa koyup bacaklarının hizasında üzerine çıktım. Kafasından her ne kadar yavaşça geçirsemde huysuzlanıp dönmeye çalıştı. Üzerinde durduğumdan bacaklarıma çarptı ve geri uyumaya devam etti. Sargılarını kontrol etmemiştim, uyandığında etmeyi planlıyordum.
