Ang Textmate kong Artista (JaDine FanFic) -super ultra slow update-

Chapter 11: No More Stage Fright

"Thomy naman eh. Bakit mo ginawa yon?" hindi ko alam ang mararamdaman sa ginawang iyon ni Thomas.

I'm doomed. Super doomed.

"Ems, kailangan mong ibuild up yang confidence dyan sa katawan mo."

"I know you meant well pero I can't do this. Alam mo namang hindi ako sanay kumanta sa harap ng maraming tao. Y-you know I ha-..."

"You have stage fright." pagpapatuloy niya sa sasabihin ko.

"Exactly, *sigh* Mas lalo lang nila akong ibubully at ipapahiya ko pa ang sarili ko sa stage."

"No you won't" seryoso niyang sabi.

"What do you mean by that?" confused sa sinabi niya.

"I won't let it happen."

"Ano?" wala na talaga hindi na gumagana ang utak ko ng maayos.

"Haiz. Emily hindi ko hahayaan na mapahiya mo ang sarili mo sa maraming tao. I will help you na mawala yang lintek mong stage fright."

"Thanks, but no thanks Thomy."

"Naku naman Emily." hinawakan niya ako sa magkabilang balikat. "Trust me Ok? When I say hindi ka mapapahiya."

Napatango nalang ako sa sinabi niya kasi ramdam ko naman ang sinsiredad ni Thomas.

"Great, so see you sa bahay bukas."

"Huh? bakit naman?"

"Kasi po magprapraktice tayo. Be there around 10 am ok?"

"Magpapaalam pa ako kina Mama at Papa."

"Ako na magpapaalam sa kanila." kinuha ni Thomas ang cellphone niya at may tinawagan. He put it on loudspeaker.

(Thomas, kumusta kana? napatawag ka)

"Hi Tita, ok lang po ako. Kayo po?"

(Naku ok lang din naman. Pero teka hindi ka pumasok ngayon sa school?)

"Nandito po ako sa school Tita, actually Emily is with me."

(B-bakit Thomas may nangyari ba kay Emily?)

"No Tita, she's absolutely fine po." smiling at me.

(Oh bakit ka naman napatawag?)

"I listed Emily to participate sa isang mini concert po ni Ryder dito sa school. And I was thinking on helping in her performance po."

(Ang bait mo naman Thomas. Pero mapipilit mo kaya iyang mahiyain kong anak?)

"Wala na po siyang choose Tita kasi nalista ko na po siya. Ipagpapaalam ko lang po sana si Emily this Saturday, bukas po kung pede siya makapunta bahay so we could start practicing."

(Oo naman. Ipapahatid ko siya sa Papa niya.)

"Sige salamat po Tita. Bye po"

(Bye Thomas)

The call ended.

Ibang klase talaga itong si Mama hindi man lang ako gusto kausapin.

"So?" - Thomas

"So what?" - Me

Kumunot ang noo ko kasi tumatawa si Thomas.

"Please don't be pissed with me. Tsaka hindi bagay sayo ang maging suplada." sabay kurot sa pisngi ko.

"AAARAY naman Thomas eh." sakit kaya ng pisngi ko.

Haiz. Today is saturday, I don't hate singing pero yong maisip ko lang na kakanta ako sa maraming tao parang masusuka na ako. Yes, sad to say pero kapag nasa gitna na akong ng stage na maraming tao nasusuka ako dahil sa sobrang kaba. Lahat na ata ginawa namin nila Mama just to overcome my fear pero wala talaga effect eh.