Prologue

902 18 5
                                    

Sinabi ko bang O.M.G

As in O.M.G @___@

Matutuluyan na ata akong himatayin.

"Are you ok, miss?"

"Y-yes."

Hawak nito ang magkabila kung balikat. At dahan dahan niya akong tinulungan makatayo. Parang katulad sa mga pelikula...

Ang leading actor tinititigan ang leading aktres na nakabangga. Tapos... tapos...

Me pouting lips..

 "Miss?" *___* siya.

Idinilat ko ang aking mga mata at nakitang nakakunot ang noo nito.

"Ha?"

Still in shock ng may lumapit na nakaitim na shirt sa amin.

"Sir, kailanganan na natin umalis."

Binitiwan nito ang mga balikat ko at may pinulot ang nakabangga ko bago umalis.

Nasa hindi kalayuan ito ng biglang tumigil sa paglalakad at lumingon sa gawi ko. Nakangiti.

O.M.G i think I'm gonna die.

~~~

"Emily to earth? Hello?"

"Para akong nasa cloud 9 Thomy." *sigh*

 "Get over it. Kanina ka pa nakatulala at nakangiti dyan..." nayayamot nitong sabi."baka isipin ng mga taong dumadaan nababaliw na ang kaibigan ko."

"Sige na nga titigil na ako." Hmp.

Well, ng umalis ung nakabangga ko dumating si Thomas. Naisipan kasi nito na siguradong nasa mall ako kung nasaan ang Idol ko.

"That's better. Mind telling me bakit ka nagkaganyan?"

~~~

Unexpected things happened. Is it for the better? or just makes your miserable life much more worsed. 


Do also check my other story "The Heir and The Idol"


Ang Textmate kong Artista (JaDine FanFic) -super ultra slow update-Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon