2.Hafta Sonra
Cağaloğlu ailesi ve Yalçın ailesinde çok tatlı bir telaş hakimdi. Öyle ya bir evden kız çıkacak bir eve ise gelin gelecekti.
Namık Bey ve Ziya Bey bu görkemli düğünün yapılacağı mekâna çoktan gelmiş ve son incelemelerini yapmaya başlamışlardı. Namık Bey kız babası olmasının verdiği içgüdüsüyle düğünün hayal ettiğinden daha fazlası olmasını istiyor, ya bir şeyler ekletiyor ya da bir şeyler çıkartıyordu.
Bir ara salonun sonuna doğru gitti. Ziya Bey de yanına gelince şöyle uzun düşincelere daldı ve daha sonra konuşmaya başladı.
- Yaa işte hayat bir yolculuk. Ha geldin ha gidiyorsun. O evin içinde koşuşturan küçük kız bugün gelin oluyor. Hey gidi namık hey! Şimdi anladın mı kız babası olmanın ne demek olduğunu? Neyse ki daha fazla inat etmedi ve baba sözü dinledi. İşte bak dünür olduk.
Ziya Beyin duruşu birden ciddileşmişti. Ellerini birbirine kavuşturdu ve derin bir nefes alıp verdi.
- Ya abi zaman su misali akıp geçiyor. Bir oğlum ve bir kızım vardı,şimdi bir kızım daha oluyor. Bizim eskiden beri süren ayrı bir hukukumuz vardı. Bugün resmen aile oluyoruz.
Namık Bey ve Ziya Bey salonda gerekli teftişi yaparken biz gelelim kız evine.
Derya gereken hazırlığı yapmış ve son olarak makyajını yapmaktaydı. Saçlarını kıvırcık ve dağınık bir model yaptırmış ve üzerine koyu kırmızı askılı bir abiye giymişti.
Aynada kendine son bir kez daha baktıktan sonra yatağın üstüne yatırmış olduğu minik kızını kucağına aldı ve yavaşça odadan çıktı.
Derya kucağında minik kızıyla konuşarak merdivenlere doğru ilerlerken bir ağlama sesiyle duraksadı. Biraz kulak kabartınca bu ağlama sesinin görümcesi Gamze 'nin odasından geldiğini anladı.
- Oy gel bebeğim bakalım halamız odasında ne yapıyor. Bugün benim tatlı kızımın halası gelin oluyor.
Derya kucağında minik Defne 'yi tuttuğu için boş kalan sol koluyla yavaşça kapıyı açtı. O an ağlamaktan iki gözü de şişmiş olan Gamze hemen gözyaşlarını sildi. Derya minik Defne 'yi halasının yatağına oturttu ve genç kıza sımsıkı sarıldı.
- Sana neden ağlıyorsun diye sormam bunu çok iyi biliyorum. Çünkü ben de abinin karısı olacağım gün bu acıyı yaşadım. Ah benim kadersiz kardeşim, senin yaşadıkların öyle zor ki. Rabbim yar ve yardımcın olsun inşallah. Unutma ki kimse yanında yoksa ben senin her zaman yanındayım.
Gamze bir an ağlamayı bıraktı ve yengesine sarıldı.
- Ya sen iyi ki varsın be yengem. Sen olmasaydın ne olurdu benim bu halim. Sevdiğimi kara topraklar aldı ama ona olan aşkımı hiç kimse alamadı. Bekle ve gör baba. Sen bana hayatımın en büyük acısını yaşattın ama ben sana bu acının en büyüğünü yaşatacağım!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Parçalı Hayatlar
Misteri / Thriller" bir zamanlar ne güzeldi her şey. Sabahları annemin o güzel ve bir o kadar da sıcacık sesiyle uyanırdım. Babamla beraber ikili bir biblo gibi birbirini tamamlar ve elleri hiç ayrılmazdı. Her şey bir rüya gibiydi ve ben de o yaşımda bir rüyanın için...