Psycho Series #1: Chasing His Obsession

Chapter 14

Nakahinga ako ng maluwag nang hindi ako nahuli ng isa sa roommate ni Lawson, napasandal ako sa pinto at nilibot ang paningin sa kuwarto.

I got confused. Mas naunang pumasok si Lawson sakin dito, pero bakit wala siya?

I sighed then shrugs my thoughts. Baka lumabas ulit at hindi napansin.

Sinalampak ko ang katawan sa malambot na kama, hindi na nagabalang tanggalin ang medyas at tinamad palitan ang uniform na suot. Pagod na pagod ako sa school ngayon, kahit pagpalit ng damit ay kinatamaran ko.

I don't get lazy when I am with my parents, paanong hindi? Pag nasa bahay ako at wala sila, pinapaulanan nila ako ng voice message na kailangan ko magaral at iwasan ang pagiging tamad. Dahil takot pa ako sa kanila no'n at gusto ko silang maging proud sakin, ginagawa ko ang gusto nila.

Nakakataka lang, hindi nila man lang ako tinatawagan o tinetext o kaya naman gagamitin nila si Ally para lang mapauwi ako sa bahay.

But all of that possibilty doesn't not happened. I wonder why.

Nakaramdam na ako ng antok, napagdesisyunan na umidlip muna baka paggising ko nandyan na si Lawson.

...

Nagising ako dahil sa pagalog sa akin, namumungay ang mata na napaupo. Tuluyang nakita si Lawson na nakaupo sa gilid ng kama at sobrang lapit sa akin. Nakaitim itong tshirt at itim na jogging pants, puro ba itim ang damit niya?

"Why you slept without changing your clothes? You might get sick."

I pouted. "Inaantok pa ako." I said sleepy

I didn't hesitate to lay my head on his shoulder, I immediately felt his hand at the back of my head, caressing it slowly. "Mangangalay naman ako."

Natanga ako at agad na hinarap siya. "Alam mo panira ka tala--"

I gasped when he fastly snake his arm onto my waist and lay my body to his bed. Naging malalim ang paghinga ko, ramdam ko na din ang pagbilis ng tibok ng puso ko sa simpleng paghiga niya ng katawan ko.

Pero hindi do'n natapos 'yon, inusod niya ako ng kaonti at tinabihan ako. Para akong nakuryente sa marahang pagalis ng braso sa aking bewang at nilapag 'yon sa ilalim ng uluhan ko.

"Tulog kana ulit, puwede naman tayo kumain ng hapunan maya-maya." Sabi niya at hinipo ang uluhan ko gamit ang brasong pinang-unan

Bigla akong nasinok, pakiramdam ko pulang pula na ang pisngi ko.

"K-Kain nalang tayo!" I tried to lift my body up but he stop me with his free hand, tinulak niya ang noo ko gamit ang daliri niya.

He's mean!

"But...we can eat together here in bed." He suggested, I can sense his playful voice.

Tumingala ako sa kanya, sinamaan ng tingin. "Ano bang pinagsasabi mo?!"

He met my eyes, those innocent look again! "Why Savannah? Okay naman kumain dito sa kama ha, ginawa mo na nga kahapon."

I scoffs and look away. Bigla nalang pumasok sa isip ang huling pinagusapan namin sa school.

Brace myself? Why would I? Para namang nakakatakot ang pagiging totoo, mas okay nga 'yon eh. So, eto na 'yung pagiging totoo niya? Gusto niya kaya ako?

"What are you thinking?" He sudden asked, he break the silence.

Tumingala ako sa kisame kaysa tumingin sa kanya, papahirapan ko lang ang sarili ko. "Ah, 'yong sinabi mo lang kanina. Nagiisip ako kung anong pagpapakatotoo ang gagawin mo." I honestly answered