The Ruins of Winter

Chapter 2

NOTE: Just a reminder that The Ruins Of Winter is rated mature in terms of language and scenes. I also don't have any portrayers in this story. Read at your own risk.

Chapter 2

"You are so broken, Daenerys." He compared, "Like winter."

That's when I figured out that talking to Juan Luis Lee is a waste of time. Wala akong oras para sa mga mabubulaklak niyang salita. Huwag niya akong ikompara sa niyebe na kahit kailan naman ay hindi ko pa nasulyapan.

I know that I am broken. I am fucked up in the head, even. And I am not proud of it. I hate myself too because I do things that contradicts my principles. Kahit kailan, hindi ko ipagmamalaki ang mga ginagawa ko. Once I get out of this life, I will bury my old self and never look back again. Iiwan ko ang lahat ng nandito sa parteng ito ng buhay ko at hindi na ako babalik.

I am selfish. I know at wala akong pake kung isipin ng ibang tao na makapal ang mukha ko. I just want to get out of this shit.

"Jill, yung part mo ah. Deadline na bukas." Paalala ko sa kaklase na kapartner sa isang project sa major subject namin. Hindi naman kami close pero professor kasi ang nag-assign kung sino ang dapat na kapartner namin.

"Oh my god? Bukas na? Anong oras daw? I have a birthday party to attend tomorrow!" Sabi niya.

"Ha? 'E di wag ka munang pumunta. Hanggang 9:00 am lang daw tatanggap si Sir Reyes." Agad kong sabi, "You know how he's not really that considerate tsaka tatlong linggo na mula noong binigay ito ah?"

"Hala, Erys! Oh my god! Hindi pwedeng hindi ako pumunta... Birthday ng kaibigan ko..." Sabi niya.

"Anong gusto mong gawin ko?" I asked. Naiinis na. Napakahaba ng oras namin para gawin 'to! I know cramming is normalized in college pero pwede ba, kapag may mga kagroup na maaapektuhan, huwag ganito? Mga pa-special. Hindi lahat ng tao may oras para maghintay.

"Wait, I'll commission it sa-"

"You know that this is important, right?" Sabi ko, "Ilang beses kong pinaalala sa 'yo tapos oo ka lang ng oo. Just because you have the luxury to pay for someone else to do your work, doesn't mean that you will waste my time."

"The hell?" She scoffed at me.

Ang kapal ng mukha at siya pa yata ang nainis.

"Commission your task. I will finish mine. Do not expect na magsasama ako ng freeloader sa gawa ko." Kinuha ko ang bag ko at agad na naglakad palayo.

"What the fuck, Daenerys!" Sigaw niya.

Tangina.

Imbes na matutulog na lang ako sa gabi pagkatapos magtinda, kailangan ko pa palang gawin lahat ng para sa project ko. Not that it's not better that I don't have a freeloader pero naiinis ako na iyong mga oras na dapat ay ipapahinga ko na lang... hindi ko pa makuha.

Puro lang naman ako reklamo pero sa huli, gagawin ko rin. Umuwi ako pagkatapos ng klase para kunin ang mga pastries na ibebenta ko. Nagbebake ako tuwing madaling araw para tulog ang mga tao at itinatago sa isang malaking storage box sa ilalim ng lamesa.

"Isa, dalawa, tatlo..." Bilang ko sa mga lalagyan. Inayos ko sila nang mafinalize kung ilan ang tinda ko.

The only good memory I have of my mother is baking.