The Ruins of Winter

Chapter 17

Warning: this chapter tackles and mentions sensitive topics. Read at your own risk.

Chapter 17

Everything that happened in Paris feels like a dream. And because it felt that way, waking up means going home and going back to school.

Nandito kami ngayon sa bahay nila Risela para sa isang project. Kasama namin si Shine at ang isa pa naming kaklase na si Saira. We have to think of a product that we should advertise. Sa ngayon, nag-iisip pa lang kami kung ano ang magagawan namin ng effective na advertisement. While brainstorming, they are eating the pastries I did.

Bumalik na ako sa pagbebake at pagbebenta. I'm also trying new recipes and experimenting para may mga bago akong maipakita sa customers.

Habang nag-uusap kami, tumunog ang cellphone ko. Getting another text from Juan Luis na kanina pa nangungulit na pumunta ako sa school nila para manood. No way. After he said that he doesn't like dogs that much, gusto ko siyang hindi pansinin ng isang taon.

juan luis: baby pls

juan luis: tain literally told me that you told him na hindi na dapat ako magexpect wtf

juan luis: babyyyy

juan luis: :( ganyan ka ha

Nagkatinginan kami ni Risela pagkatapos kong matawa sa mga mensahe ni Juan Luis. Nahiya tuloy ako, mukha yata akong tanga na nakangiti dito. Binaba ko ang cellphone ko at nagpatuloy kami sa pag-uusap.

We settled for a clothing line. Naisip namin na mas marami kaming magiging pakulo kapag iyon ang ginawa namin. Magaling si Risela sa mga ganito at pwede naman kaming apat ang magmodel para sa mga damit. She also has the place and materials, which is a lot easier than baking. Kung pinili kasi ang products ko, mahihirapan rin akong magbake.

"Winter clothes?" Risela asked, "Parang ang idea ko kasi is autumn colors ang gagamitin natin. Brown, orange, scarlet red... those colors..."

"I can do the logos and other public materials." Sabi ni Saira, "Basta we should settle the font sa mapagkakasunduan..."

"Risel, paihi muna..." Sabi ni Shine.

"Alright, sa kitchen." Sagot ni Risela sa kanya.

"Sama ako!" Habol ni Saira.

Dahil doon, naiwan kaming dalawa ni Risela sa garden nila. Hindi kami masyadong close pero maayos naman ang pakikitungo niya sa akin. We are civil, siguro dahil rin kaibigan siya ni Juan Luis.

"Galit ba kayo ng kaibigan ko?" Risela asked me.

"I was joking last time..." I lightly chuckled, "Pero maayos naman kami."

She chuckled, "Bagay kayo..."

Napatingin akong muli kay Risela. Something about her comment made me feel at ease.

"Bagay kayo." Ulit niya pa, "I honestly want to hang out with you and him tapos kasama si Tain. I don't know... I just want to be friends with you... oh my god! I sound silly right now!"

Natawa ako sa reaction niya, "Risela, we are already friends, aren't we?"

"Ofcourse, Erys!" She immediately said, "And I'm so happy for you... and Juan Luis... kung ano man ang meron sa inyo... you know, he's really happy. Nakikita ko na masaya talaga siya..."