Her Şeyden Habersiz -Tamamlandı-

22. Terk

Foto:John

Derin tüm gücüyle Ryan'ı itip "Ne yaptığını sanıyorsun sen?" diye bağırdı.

Ryan suçlu bir şekilde Derin'e bakıp "Özür dilerim. Gerçekten çok özür dilerim. Amacım seni incitmek değildi." diye sıraladı cümlelerini hızla. Derin kızgın bir şekilde ona baktıktan sonra kapıyı açmak için geri döndüğünde Kevin ile göz göze geldi. Pamir de arkadan "Baba, baba." diyerek Kevin'a kucağına alması için kollarını uzatıyordu.

Derin bir an ne diyeceğini bilemez bir şekilde baktıktan sonra Ryan'a döndü. "Ryan da gidiyordu." Ryan iç geçirdikten sonra hızla evden ayrıldı.

Derin bir süre Kevin'a baktı ne diyeceğini bilemez bir şekilde. Çok utanmıştı. Kevin Pamir'i kucağına alınca Derin sinirleri bozulduğu için odadan çıkarak kendi odasına ilerledi.

Derin sinirle odasında dolanırken Ryan'ın sarhoşken asla kendini bilmediğini düşünüyordu. Önceden de böyleydi ama asla zor kullanmamıştı. Böyle bir adamı nasıl sevdiğini düşünmeden edemiyordu şimdi.

Öksürme sesi duyunca arkasına döndü. Kevin kucağında Pamirle ona bakıyordu. "Sanırım Pamir'e bugün ben baksam iyi olacak." Derin kararsız bir şekilde ona baktıktan sonra başını salladı.

"Birkaç saat sonra getirirsen sevinirim." Mila'nın olmadığını fark ederek "Mila nerede?" diye sordu.

"Annem ve babam geziyi erken bitirmişler." diye açıkladı. 

"Senin için sorun olmaz, değil mi?" diye sordu Pamir'e bakarak. 

Kevin başını iki yana salladığında Derin gülümsedi. Buna gerçekten çok ihtiyacı vardı. Kevin'a anlayışı için minnetle baktı. 

***

Jane uyandığında hiç bu kadar huzurlu uyumadığını düşünüyordu. Gözlerini nazlanarak açıp yatağın diğer tarafına baktığında boş olduğunu görünce bir an burukluk yaşadı. Saate bakıp öğleden sonra olduğunu fark edince John'un bu saate kadar uyuyamayacağını düşündü. İstemeye istemeye yataktan kalkıp duşa girdi.

Duştan çıktığında John'un hala odada olmadığını görünce diğer odalara bakmaya karar vererek odadan çıktı. John'u mutfakta yemek yaparken görünce gülümsedi. Biri ona "Bir sabah John ile evlenmiş olacaksın ve o sana kahvaltı hazırlayacak." dese kahkahalara boğulabilirdi. Şimdi bunun gerçek olduğunu görmek çok garip gelmişti.

John hazırladıklarını masaya koymak için arkasına döndüğünde Jane ile göz göze geldiler. Elindekileri masaya koyduktan sonra gülümseyerek "Günaydın." dedi. Jane de gülümseyerek "Günaydın." dedi.

John "Gel buraya." dediğinde Jane gülerek koşup ona sarıldı. "Hala her şey rüya gibi geliyor." 

John ellerini Jane'in yüzüne koyarak gülümsedi. "O zaman hiç uyanmayalım." 

Jane gülümsedikten sonra John'un dudaklarına uzandı. John'u öperken kalbinin pır pır atması normal miydi? Ayrıldıklarında Jane "Sanırım acıktım." dedi. John gülerek sandalyeyi çekip Jane'in oturttu.

"Her şey hazır, sadece senin uyanmanı bekliyordum." 

"Uyanalı çok oldu mu?" diye sorduğunda John omuz silkti. 

"Dışarı çıkıp bir şeyler aldım ve geldim. Çok olmadı." .

"Ama böyle yaparsan şımarırım." John masaya kahvaltılıkları koyduktan sonra Jane'in dudaklarına öpücük kondurdu.

"Belki de şımarmalısın." 

Jane gülümsedi. "Hadi otur artık." John da oturdu ve kahvaltıya başladılar.