Her Şeyden Habersiz -Tamamlandı-

12. Baba

 Foto:Ryan 

Kevin olanlara bir anlam veremeden bir süre yanındaki kadına baktı. Bu adamı tanıdığı bakışlarından belli oluyordu. Bir şey söylemek için ağzını açmıştı ki "Hadi git." dedi Derin. Kevin gittikten sonra karşısındaki adama baktı genç kadın. Ne çok özlemişti onu, sesini, bakışlarını... İçinden bir his ona sarılmak için yanıp tutuşurken mantığı bunun olamayacağını söylüyordu. Gözleri buluştuğunda Derin eski bir arkadaşını görmüş gibi gülümsedi. "Ryan, nasılsın?" Hiçbir şey olmamış gibi doğal çıkmıştı sesi. Buna kendisi bile inanamamıştı. 

Ryan iç geçirdikten sonra eliyle kendini işaret ederek "İyi mi görünüyorum sence?" diye sordu.

Derin Ryan'a dikkatle baktığında eski halinden eser olmadığını görüyordu. Saçları birbirine karışmış, kıyafetleri uyumsuzdu. Onunlayken hiç böyle olmazdı. Hep bakımlı görünürdü. "İyi görünüyorsun." diye yalan söyledi. 

"İyi değilim Derin." dedi Ryan sıkıntılı bir sesle. "Seninle karşılaşacağımı bilseydim daha düzgün giyinirdim." dedi alayla. Sonra omuz silkti. "Ne zaman karşına kimin çıkacağını bilemiyorsun." 

"Ryan, aslında az önce gördüğün adam çocuğumun babasıydı. İzninle oğlumu hastaneye götüreceğiz." diyerek gitmek için adım atmıştı ki Ryan kolundan tuttu. "O kadar zaman seni göreceğim anı düşündüm. Şimdi hiçbir şey yokmuş gibi çekip gidecek misin?" 

Evet o da milyonlarca kez Ryan'ı bir daha göreceği anı hayal etmişti. Her defasında da sonu büyük bir sarılmayla bitiyordu. Oysa çocuğunun babasının kim olduğunu öğrendiği zaman çıkmıştı bu adam karşısına. Sanki onun yasak olduğunu bağırıyordu hayat. "Geçmişte kalan şeyleri hortlatmaya gerek yok, diye düşünüyorum." diyerek kolunu çekmeye çalışmıştı ki Ryan kolunu bırakmadı. 

"Daha sonra görüşeceğimize söz verecek misin yoksa ben de mi sizinle hastaneye geleyim?" 

Derin şaşkınlıkla ona bakıyordu. Ryan hiçbir zaman bağlılık seven bir adam olmamıştı. Bu yüzden hayatındaki kadınlara hiçbir şekilde ısrar etmezdi. Defalarca Derin'e 'Memnun değilsen kapıyı biliyorsun.' demişti bu adam. Derin farkında olmadan başını salladığında Ryan kolunu çekip "Seni arayacağım." dedi.

Derin başını hızla sallayıp arkasına bile bakmadan oradan uzaklaştı. Bugün bir bitseydi. Bir sonunu görseydi bu günün. Eğer yarına çıkabilirse artık ondan güçlüsü olmazdı. Aynı gün içinde Pamir'i kaybetme korkusuyla yüz yüze kalıp tek aşkını görmüştü. Kalbi tüm bunlara nasıl dayanabiliyordu?

***

John, Pamir'in saçlarını karıştırdığında Pamir sinirle saçlarını düzeltmeye çalıştı. Jane "Klasik erkek, saçlarıyla oynanmasını sevmiyor." dediğinde John ile göz göze geldi. Jane sonra hızla "Gidelim." diyerek aşağı indi.

Herkes hastanede buluştuğunda Pamir'e gerekli testler yapılırken Derin hep oğlunun yanındaydı. Oğlunun tüm bunlara bir anlam veremediğini biliyordu. Daha sonra düzgün bir şekilde açıklamaya çalışacaktı. Hoş bu kadar küçük bir çocuğa bunları nasıl açıklayacaktı, bilmiyordu. Her şey boka sarmakla meşguldü bu aralar.

Testler bittiğinde John "Annem herkesi yemeğe davet ediyor." dedi.

Derin kararsız bir şekilde baktı. "Pamir'e durumu anlatmadım ben." 

Kevin "Derin haklı bir günde bu kadar şey yeter." dediğinde Derin ona minnetle baktı. "Ama isterse Jane bizimle yemeğe gelebilir." 

Jane başını iki yana salladı. "Hiç sanmıyorum Kevin, sağ ol."