Purple Melody @@@Complete@@@

part11

" မောင် ငါ မင်းအတွက် ဖက်ထုပ်ဝယ်လာ
တယ် ၊ ပူတုန်းလေး လာစားလှည့် "

လက်နှစ်ဖက်အား ဆုပ်ကာ အအေးဒဏ်
ကို ခံတွင်းငွေ့ပေးရင်း ပြောလာသည်က
တိုးဖျော့စွာ၊

သူ့ အတွင်းရေးမှူးနဲ့ ဖုန်းပြောနေတုန်း
လစ်ခနဲ ထွက်သွားသည်အား သူမသိလိုက်၊
တစိမ်းနိုင်ငံမှာ အဲ့လိုမဆင်မခြေသွားလာ
သည်က အန္တာရယ်အား ဖိတ်ခေါ်နေသလို
ဖြစ်နိုင်သည်ကို ဒီငဂျစ်လေးမသိရော့လေသလား။

ဘူးလေးတွေအား ဖွင့်ဖောက်ကာ စားပွဲ
ပေါ်နေရာချနေသည်က ခုချိန်ထိ ဘယ်ကနေ
ပြန်လာသည်လည်းဆိုတာကိုပင် တခွန်းမဟ၊

​အေးစက်နေသော သူ့လက်ထဲရှိကော်ဖီခွက်
အား တဖက်သို့လွှဲပြောင်းတင်လိုက်သည်၊
ထို့နောက် လေသာဆောင်မှန်တံခါးဖြူ
ချပ်များအား လိုက်ကာများဖြန့်ကာချလိုက်ရင်း
ခပ်သော့သော့လေး လျှောက်လာလိုက်၏။

မွေ့ယာပေါ်သူထိုင်ချလိုက်တော့ တူတစုံအား
ဖွင့်ဖောက်ကာ ကမ်းပေးလာသည့်သူက
jungkookရှေ့ စားစရာများ ကို ထည့်
ကာပေးလာသည်။

" ဘယ်တွေ လျှောက်သွားနေပြန်တာလဲ "

မောင့်အသံက မတိုးလွန်း ၊ မကျယ်လွန်း
အနေအထား ၊ စေ့စေ့ကြည့်နေပါသည့်.
မျက်ဝန်းများက ဘာကိုများစိုးရိမ်နေပါ
သည့်လဲ၊
မဟုတ်မှ ၊ projectအတွက် စိတ်ဖိစည်း
မှုများနေလို့များလား...

" ဟော်တယ်စာတွေကို မောင်မကြိုက်လောက်
ဘူးထင်လို့ ၊ အပြင်က စားသောက်တန်းဘက်
မှာ စားလို့အဆင်ပြေမယ့်ဟာလေး ထွက်
ဝယ်လိုက်တာ၊ ဒါနဲ့ မောင်...နေလို့ရော
ကောင်းရဲ့လား..."

နဖူးပြင်ပေါ်သို့ရုတ်တရက် လာကိုင်သည့်
လက်အေးအေးလေးတွေကြောင့် jungkook
လန့်ကာ အနောက်သို့ ရုတ်တရက်ဆုတ်မိသည်။

ဒီလောက်အေးစက်နေတာကို အပြင်ကို
ထွက်သည်လား ၊ လက်အိတ်မဝတ်ဘာမဝတ်
နဲ့၊ အပေါ်ရုံ တထပ်သာ ဝတ်ထားသည်က
အအေးဒဏ်ကို ခံနိုင်ရည်ရှိခဲ့မယ့်ပုံမပေါ်။

ဒါနဲ့များ ဘာလို့ ထွက်ပြီး ဝယ်နေသေးသလဲ၊
တကယ်ကိုပါပဲ...