Purple Melody @@@Complete@@@

အပိုင်း17

" hyungက ဂျောင်ဂုဆီလိုက်သွားတာ ၊
ki ကိူ ထင်းသွားကောက်မယ်လို့ ပြောသွား
ပေမယ့် ညနေစောင်းနေတာနဲ့ပဲ ဂျောင်ဂုနောက်လိုက်သွားဖြစ်တာ..."

ဆိုယောင်း hyungရဲ့အဖြေကြောင့် jungkookထိတ်လန့်မိသွားသည်၊
ဒါဆို ငဂျစ်လေးက အခုတောထဲမှာပေါ့ ၊

ဘာလို့များ ဇိုးဇိုးဇက်ဇက်နဲ့ ထွက်သွားရတာ
လဲကွာ...

" ki က hyung ထင်းသွားကောက်မယ်ပြော
တာနဲ့ ယောင်းလေးကိုအဲ့လိုပြောလိုက်မိတာ "

" လွဲကုန်ပြီပေါ့ ၊ ထွက်သွားတာ ကြာပြီလား ki "

" တော်တော်တော့ ကြာပြီ ဆိုယောင်း hyung"

နှစ်ယောက်လုံးရဲ့ပြောစကားအရ jungkook ထိတ်လန့်မိသွားသည်၊ သူ့စိတ်အား အတတ်
နိုင်ဆုံး ထိန်းချုပ်၍

" ဒါဆို ကျွန်တော်လိုက်ရှာမယ် ၊ hyungတို့က
တောင်ပေါ်စခန်းကိုပဲ သွားကြပါ၊ ဒီမိုးအခြေအနေက ညအတွက်မသေချာဘူး ၊
အစစအရာရာ ကျွန်တော်စိတ်ချမယ်နော်
hyung "

camp အတွင်းပြေးကာ သူ့အိတ်ထဲမှ လက်ကိုင် မီးအား ယူသည်။

" စိတ်ချ jungkook ၊ hyungတို့ အဲ့မှာပဲ
ရှိနေမယ် ၊ ထယ့်ကို ရှာရတာ အဆင်ပြေ
ပါ့မလား မသိပေမယ့် အတတ်နိုင်ဆုံးတော့
hyungညီလေးကို ရှာတွေ့အောင် ခေါ်
လာပေးခဲ့ပါ "

သူ့လက်များအား လာရောက်ဆုပ်ကိုင်ကာ
ေပြာနေသည့် hyungအား ခေါင်းတချက်
ညိမ့်ပြလိုက်၏။
အခုချိန်မှာ ထိုလူသားလေးအား အမြန်တွေ့
အောင် ရှာချင်နေသည်မှာ hyungထံ.ပြန်စကားမပြောတော့ဘဲ သူခက်သွက်သွက် ထွက်
ချလာသည်။

မိုးစက်လေးတွေက သူယူလာသော ထီးလက်လေးပေါ်ကျဆင်းရင်း ကောင်းကင်ကြီးမှာ
မဲမှောင်လို့နေ၏။
တောအတွင်း ပုရစ်သံလေးတွေကတစီစီ
ထွက်လာရင်း ဖားပြုတ်သံတွေက တောစပ်နေရာတဝိုက် ဆူညံစွာ အော်လို့နေသည်။

မိုးတွေရွာနေတာကို ဘယ်တွေရောက်နေရ
တာလဲကွာ...
လမ်းများပျောက်နေသလား ၊ တစုံတခုများ
ဖြစ်နေလို့လား။

တနေရာရာမှာတော့ လုံလုံခြုံခြုံရှိပေးပါကွာ ။

ဘာမှမဖြစ်လိုက်ပါနဲ့ ၊ ဟုတ်တယ် ၊ မင်း
ဘာမှ ဖြစ်လို့မရဘူး ထယ်ယောင်း...