BEYAZ KARGA

11.Bölüm [Toplantı]

                Gece yarısı yanındaki yataktan bir takım sesler işitti. Siyah'a baktı. Seslerin kaynağı oydu. Yatakta sağa sola hareket ediyor. Kendi kendine bir şeyler fısıldıyordu. Kan ter içinde kalmıştı. Boynundaki ve yüzündeki ter boncuklarını karanlıkta olmalarına rağmen dışarının ışığından görebiliyordu. Uyandırmalıyım diye düşündü. Ayağa kalktı ve hafifçe Siyah diye seslendi. Siyah uyanmadı. Daha yüksek sesle adını söyledi. Yine uyanmadı daha kötü olmuştu. Elleriyle Siyah'ı sarsarak bağırdı. Siyah, şaşkınlıkla uyandı. Hemen yataktan doğruldu. Nefes nefese Mehir'e baktı.

"Ne oldu ?"

"Asıl sana ne oldu ? Ne gördün ?"

Siyah, anlamsız rüyasının Mehir'in yanında bile bu kadar etkili olmasına şaşırdı. Hiçbir şey söylemeden tuvalete gidip elini yüzünü yıkadı. Ferahladı ve birazda olsa kendine geldi. Elini başına götürerek Mehir'e kendini bu şekilde gösterdiği için utandı. Mehir o sırada tuvaletin kapısının önüne geldi.

"İyiyim ben merak etme. Ne gördüğümü bile anlamadım sadece kötüydü bir kaç gündür uykusuzumda."

"Olaylar senide sarsmış olmalı. Özür dilerim hepsi benim yüzümden oldu." Mehir pişmanlıkla bakınca Siyah kendini ondan daha pişman hissetti çünkü Mehir yaşadıklarını kendi yüzünden oldu sanıyordu. Doğruyu söyleyip onu bu yükten kurtarmak istedi.

"Olanlarla alakası yok bu durum ne zamandır var." Mehir soru işaretli bakışlar attı. Nasıl yani der gibi kaşını kaldırdı.

"Çocukluğumla alakalı bir takım görseller küçüklüğümü pek hatırlamıyorum desem yeridir. Önemli değil ara sıra oluyor aksi gibi bugüne dek geldi."

Mehir bu cevaptan hiç tatmin olmadı. Onun için canını tehlikeye atan bu adamın bunu neden yaptığına bazen anlam veremiyordu. Şimdi gördüğü kabusların sebebini kendisi zannediyordu hâlâ. Şimdi konuşulacak şeyler değildi. Uykuları kaçmıştı bir kere. Sabah olunca çıkışlarını yaptılar ve evin yolunu tuttular.

***

              Eve girerken yolları artık ayrılıyordu. Mehir üst kata yöneldi. Siyah kapıyı açmak için anahtarını ararken merdiven boşluğu Mehir'in fısıltısıyla yankılandı.

"Evde biri var!" Bu cümle Siyah'ın silahına sarılmasına neden oldu. Silahını çekti Mehir'i arkasına aldı. Kapı gerçekten de açıktı. Biri evdeydi. Bir takım sesler geliyordu.

"Sen burada bekle."

Siyah temkinli adımlarla sessizce içeri girdi. Silahını çevik hareketlerle odalara doğrulttu. Takırtı sesleri geliyordu. Seslerin geldiği odaya yöneldi. Kapı aralanmıştı. Derin bir nefes aldı, hızlıca odaya dalıp içeri giren kişiye doğrulttu.

"Beni mi vuracaksın lan manyağa bak!" Siyah şaşkınlıkla silahı yerine koydu.

"Açelya ? Senin ne işin var burada ?"

"Burası benim evim olduğu için olabilir mi acaba ?" Eve giren kişi Mavi'ydi.

"Senin çıkmana daha birkaç gün vardı." Mavi güldü. "Sürpriz yapayım dedim. Sen bana sürpriz yaptın. Kim korkuttu oğlum seni, evde elinde silahla dolaşıyorsun." Siyah rahatlamıştı. Mavi'nin konuşmaları kabaydı ama bu konuşmaları özlemişti. Mavi sıkıca Siyah'a sarıldı. Mavi'nin sıkmasından dolayı zar zor konuşan Siyah açıklama yapma gereği duydu.

"Sana sonra anlatırım." Mavi, geri çekildi. Kapı açıldı. İçeri Mehir girdi. Sessizce selam verdi.

"Merhaba ?"