Ang Journal Ng Fangirl Na Mahilig Magdaydream

Entry #23

 March 17 2015

 

Eto ang pinakahindi ko malilimutang date sa journal ko.

Kaya pala. Kaya pala kagabi ko pa iniisip si Shin. Kaninang umaga matindi yung hallucination ko sa kanya na feeling ko nandyan lang siya sa paligid at laging nakatingin sakin. Yung tipong gumagawa ako ng assignment ko sa Accounting tapos feeling ko nasa pinakalikod siyang row ng seats at nakatingin lang ._______. Kaya pala.

Huling araw ko na pala yun na iisiping single siya.

BAKIT KASI KELANGAN NIYANG IPAMALITA SA BUONG TANAN NA KAMI NA? OMG HINDI KO KINAKAYA.

Sabi ko nga sa kanya wag eh. Baka kasi awayin ako ng mga fans niya. Alam nyo yun? May mga possessive kasing fans. Hindi naman siya ganun kasikat katulad ng mga mainstream performers sa Korea. Tama lang, kasi nga nasa underground sila. I mean, alam niyo naman yung “undreground” diba? Yung mga tagong lugar (lol pero hindi to ilegal promise HAHAHAHAHAHA wag nyo ko pagdudahan), pero sa Korea, sikat din ang mga underground rappers sa mga mahilig sa Hiphop. Alam nyo yun, pure-bred hiphop. Yung mga may mura chubachenes pa. Hindi kasi inaallow sa Korean mainstream shows ang may mura sa mga kanta. So ayun.

Kanina, tumawag pa siya sakin. Pero kahit naiinis ako sinagot ko pa rin (mahal eh. Mahal ang overseas call .___.) Eto yung convo namin (Non-verbatim)

Me: Ya, what’s the meaning of your changed status? (on FB)

Shin: You know it already~

Me: Ya! you don’t have my permission!

Shin: I just wanted to show that you’re mine already. And then that’s my payment? You’ll be mad?

Me: I’m just thinking about your fans. What if—

Shin: Aish, I’ll deal with it. OK?

Me: *sighs* Whatever.

Shin: Don’t be mad~

Me: I’m not mad.

Shin: Ohyeah?

Me: I’m just worried. You know? You’re the one who could lose more if they’ll start criticizing you. I mean—

Shin: *laughs* I’m not a mainstream performer. Of course it’ll be easier to deal with. I can do that. Trust me. Don’t worry now ok? Just eat a lot and take care of yourself.

Mahaba pa yan mga 3 hours kaming nag-usap. HAHAHAHAHA.

Sa panaginip.

TT__________________________TT

Ang sakit men. Magtutwo years ko na siyang crush! Alam nyo yun? Nakakainis ng bongga. Sinayang ko lang pala yung 2 years sa maling tao (OMG parang namang naging kami). Sayang oras. Sayang panahon. Sayang space sa memory ng cellphone, laptop at puso ko. Sayang yung ibinaba kong pride para lang makausap siya ng isang beses. Sayang ganda ko (lol joke lang talaga tong part na to). Sayang lahat. <////3

Sino ba kasi yang babaeng yan? Ano nga ulit pangalan niya? Shet na malagket naman oh. Pag ako talaga mas maganda pa dyan TwT You know, this is my first heartbreak ever. (Oo wag macornihan alam kong may mga ex na kayo pero please! Wag nyo ko husgahan. Di nyo alam nafifeel ko.) At paiyak na ko habang sinusulat ko to. Ewan, di ko matanggap kahit na parang dati pa talagang sila. T^T

Pero buti na lang end of sem na. Madaming tinatapos at inaayos at ipapasa na mga gawain sa prof. Buti na lang busy ako. Kapag free time ko lang siya naiisip.

Kaya para bawas-bawas naman sa iisipin, di ko na lang siya iniisip. Kumakain na lang ako or natutulog kapag free time. Lol.

That’s how I act when I’m brokenhearted (lol hindi ako naglalaslas). Buhay baboy para wow.

But in the end, life is still so unfair.

Kasi naiisip ko ulit siya ngayon.

- Abby.