Ang Journal Ng Fangirl Na Mahilig Magdaydream

Entry #40

September 25, 2016

Random. Super. Read with patience to the writer. Thank you.

It's my son's birthday!

Yeeeees.I.Have.A.Son~

I don't know kung nasabi ko na yun sa inyo pero...

Anyway, I know familiar yung iba dyan sa anak ko. Disbanded na kase yung group niya...

Ohyes. +-20 years old pa lang po ako at wala pa kong balak magkaron ng truelaley na anakis lol. I mean totoong anak ko si Maru (gulo diba hahaha) sheez sorry Woohyun-ah!

Oo guys. Si Woohyun ang ama ni Jaejun (Maru). Seryosong magkamuka sila. Siyempre mag-ama nga e, kaya magkamuka lol.

Dahil super busy ni 2nd hubby (2nd hubby: Nam Woohyun; 1st hubby: Choi Seunghyun) (Wag tularan ang salawahang babaeng nagsusulat nito heol. Kailangan isa lang ang UB niyo mga bata haha), nasakin si Jaejun now. Nilalaro niya si Yeonjun, ang anak(-anakan) namin ni Seunghyun. Actually wala yung dalawang hinayupak sa bahay (Sa isa lang ako nakatira pati tong dalawang anak ko. Yung isang hinayupak nadalaw lang. Hahahaha maniwala kayo please XD) dahil yung isa ay nagpopromote ng kanta para may makain kami at yung isa ay curator ngayon sa isang art gallery dahil trip lang niya heol. Kaya ako ang nagbabantay sa mga batang to, grabe.

[][]

"Eomma." Lumingon ako nung marinig ko si Jaejun na tinatawag ako. Lumapit siya sakin at hinayaan lang si Yeonjun na maglaro.

"Bakit?"

"Hindi ba uuwi si appa?" Tanong niya. Kumunot bigla ang noo ko. Halatang miss niya na ang papa niya. Well, hindi ko naman siya masisi, malapit talaga ang mga batang to sa mga tatay nila. "Sorry po ang kulit ko. Kasi naman e..."

"Don't worry anak, hindi naman malilimutan ng appa mo ang araw ngayon, diba?" Pinilit kong ngumiti tsaka ginulo ang buhok niya, na medyo challenge kasi mas matangkad siya sakin. Mamaya aalis kami para magcelebrate. With or without Woohyun. Magcelebrate na lang sila ng stage, tutal dun siya magaling.

Sa totoo lang kahapon pa ko naiinis sa lalaking to. Seriously, no talks since comeback? I mean, ako na nga yung tumatawag pero hindi pa din sinasagot. Ano koya newbie pa din? Na kay manijo pa din phone? Don't me.

Oo close sila ni Jaejun pero, wag niya namang tinitake for granted yung anak niya. Ilang araw ko na siyang pinipilit icommunicate para lang dito sa araw na to, para makagawa kami ng matinong surprise, pero in the end wala. Since hindi naman ako marunong gumawa ng surprises, binigay ko lang yung regalo niya tapos prinomise ko tong dinner sa labas. Yung isa ni ho wala.

At nearly 6:30 umalis na kami, kasama si Yeonjun siyempre since wala namang mag-aalaga sa kanya.

Hinayaan ko si Jaejun na pumili ng restaurant na gusto niya. Pero parang wala siya sa mood kasi kahit ano na lang yung tinuro niya. Bumuntong hininga ako tsaka pinilit ngumiti.

Ng mapark ko ang kotse, dumiretso na kami sa loob ng restaurant. Cozy ang looban nito at mukhang mamahalin. Although may pambayad ako sa lahat ng kakainin namin (na hindi galing sa sweldo nung dalawa, mind you), nakakapanghinayang paring bayaran kase nga parang napipilitan lang si Jaejun.

Buti na nga lang at hindi fully-reserved ang restaurant ngayong araw kundi baka lalo lang maasar si Jaejun. Pinili namin ang couch nung tinanong kami nung receptionist na mag-aasikaso samin, tsaka niya kami hinatid sa isa sa mga couches and tables na malapit sa bintana. Pinaupo ko si Yeonjun na kanina ko pa buhat-buhat sa tabi ko at si Jaejun e umupo sa harap namin. After umupo ni Jaejun, nabusy-busyhan siya sa pagtingin sa binatana habang ang mas bata naman niyang kapatid e kumandong ulit sakin tsaka ako kinulit.