zakończone ✓
Po zerwaniu z chłopakiem Donghyuck nie dość, że zostaje wkręcony w dziwnego rodzaju klub przez swoich przyjaciół, ale wchodzi też w układ z Markiem.
A później łamie każdą jego zasadę.
pobocznie: nomin
start: 30.06.21
end: 17.11.21
™ T...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
– Stresujesz się?
Donghyuck spojrzał na Renjuna, który raz spoglądał na niego, a raz wbijał wzrok w telefon, grając w przypadkową grę. Obiecał poczekać z nim na Marka, którego nie widział od samego rana. Słońce znowu mocno grzało, przez co musiał ściągnąć swoją marynarkę, zostając w białej koszuli z krótkimi rękawkami.
Zakończenie roku szkolnego nadeszło szybko, może dlatego, że w ostatnie dni prawie nikt do placówki nie przychodził. Był zadowolony, że w końcu rozpocznie wakacje, które dadzą mu odpocząć chociaż na jakiś czas.
Wcześniej cały czas rozmyślał o zakończeniu całego układu z Markiem, ale ten kazał mu się nie martwić. Mieli załatwić to później, więc tego dnia się nie stresował. Jednak przejmowała go inna sytuacja, a mianowicie obiad u rodziny Lee, bo starszy kończył w końcu naukę w ich liceum.
Dopiero dzień wcześniej, kiedy kładł się spać, Mark był łaskaw go o tym poinformować. Takim sposobem znalazł się przed wyjściem szkoły, czekając na swojego niby-chłopaka oraz jego rodziców.
– Trochę – odparł – Nie wiem czego się spodziewać. Za kilka dni układ się kończy, a ja jeszcze jadę na obiadek z rodziną. To chyba trochę nie w porządku w stosunku do nich.
– Nie myśl tak – szturchnął lekko jego ramię – Przecież nadal będziecie mieć kontakt.
– No tak, ale nie będziemy parą – westchnął – Co im powiemy?
– Faktycznie, to już inna sprawa – odetchnął głośno – A co powiesz swoje rodzinie?
– Nie mam pojęcia Jun – stęknął – Na razie nie chcę o tym myśleć. Coś wymyślę, kiedy będzie po tym całym układzie.
– Niech będzie, tylko uważaj, żeby nie było z tego problemów – uśmiechnął się pocieszająco – Widzę twojego ukochanego z rodzinką, będę znikał.
– To nie jest mój ukochany – syknął cicho.
– Lecisz na niego, więc jest – odparł tym samym tonem, po czym odwrócił się na pięcie i odszedł szybkim krokiem, zanim tamten mógł zareagować.
– Donghyuckie, jak miło cię widzieć!
Chłopak uśmiechnął się na widok pani Lee, za którą szli jej mąż oraz Mark, z charakterystycznym biretem na głowie. Zaśmiał się cicho na ten widok.
