Nagising ako dahil sa boses ng doctor. Narinig kong kinakausap nya si Mommy. Nakapikit padin ang mata ko at nakikinig sa kanila.
"Naulit uli ang ang pagsakit ng ulo nya. I advise you na ipachemo nyo sya para hindi na lumala at maagapan hanggang maaga pa. Mas mapapabilis din ang paggaling nya kung maagang gagamutin."
"Isn't it dangerous? Makakayanan ba ng anak ko? Sure ba na magiging ayos lang ba sya kung sakali? nag-aalalang tanong ni Mommy.
Unti unti kong minulat ang mata ko. Malabo at liwanag lang naaninag ko. Pinikit pikit ko ito ulit at sa wakas ay nakita ko na sila ng malinaw.
Hindi parin nila napansin na gising nako. Magkausap si Mommy at ang aking doctor. Sila lang dalawa at ako ang nasa silid.
"Sorry but i can't give you assurance. All i can say is kapag naagapan ay hindi na lalala. It depends on her at kung kakayanin ba ng katawan nya." I advise you to talk about it with her and decide as soon as possible," iyon ang huling sinabi ng doctor at bago umalis.
Napaupo si Mommy at pumikit ng mariin. Napasapu sya sa ulo nya at nagulat ako ng unti unti syang umiyak. Wala iyon ang tunog at para bang ayaw nyang iparinig.
I close my eyes. I can't bear to see her cry because of me. Oh god. Give us strength.
Naramdaman kong pumunta sya sa gilid ng aking kama. "My poor baby, everything will be alright. "she cried again. "We'll fight and defeat your cancer. It's just cancer you're my precious Lyle. I'm always here for you baby" she sobbed and it takes a long time before she calm.
I didn't open my eyes until she leave the room. When I heard the door close I cried so hard. I cried because of everything she said. Ngayon lang nagsink in saken lahat. Ngayon ko lang naisip na sobrang serious ng case ko. I cried until the tears stop pouring and I unconsciously fall asleep.
I woke up and I got surprised when I saw Kaila, Nami, and Mommy on the left couch. But when I turn to one couch in the right near the door I froze and I catch my breath.
What is he doing here?! Maayos lang ba itsura ko? Baka may muta pako omygash!
Napatingin sa gawi ko si Kaila nanlaki ang mata nya at nagsimulang mamuo ang luha sa mata. "Lyle! She's awake."
Lumapit sya sa sakin sa gilid ng kama ko at sinundan naman ni Nami at Mommy. Nilingon ko sila. "Okay ka na ba? May masakit ba sayo?"
"Lyle! Pinagaalala mo ko. Nakakinis ka!" umiiyak na si Nami.
"Call the Doctor!" Mommy said and rub my hair. Mabilis na umalis ang nurse.
Ngumiti ako. "I'm fine. It's just headache," nanghihina kong sabi.
Napatingin ako sa lalaking nakatayo sa likod ni Mommy. Napalingon din sila sa tinitignan ko.

BINABASA MO ANG
His Island
Подростковая литератураThe sick island girl and the unstable man met and find love in the worst part of their lives. They are so in love but also too broke for each other. It's Lyle's curse that whenever he saw an Island, he will picture the image of her, his Island. Th...