"Are you planning to stay here for good?" I asked him.
We continue our dinner that I prepared for us. I didn't expect that I'm going to get engaged tonight. In fact, I thought we'll be going to part ways. I know his love for me didn't fade but I didn't think that it was enough for us to be together again.
Masaya na'ko kahit hindi na kami maging katulad ng dati basta maibigay ko lang 'yong pagmamahal na deserve at nawala sa kaniya. Hindi ko alam na kaya niya pa rin magbigay sa'kin ng pagmamahal kahit halos ubusin na namin iyon ng mga nakapaligid sa kaniya.
Up until now, I'm doubting myself if I'm deserving to be his soon to be wife. Hindi ako marunong magluto at laging palpak ang ginagawa ko dahil hindi ako hinahayaan ni Mommy no'n. Natatakot ako na baka bigla nalang siyang matauhan na hindi naman ako ganoon kawalan.
He look at me while smiling. Nahawa tuloy ako at ngumiti rin. "Yeah. I travel the whole world because I can't stay there for more than 30 days but before you came I made up my mind that I will live here."
Tumango ako at nagpatuloy sa pagkain. Okay lang naman sa'kin kung sakaling gusto niyang tumira dito pero ang inaalala ko lang ay ang magiging trabaho ko.
Nakanguso ko siyang binalingan pero nakitang busy din siya sa pagkain. Yumuko uli ako.
Is he planning to live here with me or he will live alone? Masyado naman akong assumera! Tumukhim ako at tinaasan naman niya ako ng kilay. Nagaalinlangan man ay itinanong ko na.
"Uuwi na'ko kung gano'n?" Kinakabahang tanong ko.
Nangunot naman ang noo niya at parang hindi naiintindihan ang sinabi ko kaya mas lalo akong napanguso.
"Titira ka na dito...edi uuwi na'ko...kung gano'n," mahinang sabi ko at nagiwas ng tingin.
Narinig ko ang tawa niya kaya napabalik ang tingin ko. Mukhang siyang siya s'ya kahit wala namang nakakatawa.
Himinga siya ng malalim saka umiling. "You will choose now, Lyle. We're going to settle down and whenever you want to stay then that's where we're going to stay."
Hindi ko napigiling mapangiti sa sinabi niya. "Gusto kong umuwi," pagsasabi ko ng totoo. "Gusto ko tumira kung saan tayo nagkita. Saan moko niligawan at kung saan moko iniwan. " Yumuko ako at hinawakan ang singsing na suot. "We have a lot of memories there and it's all good. I always want to see the Island because whenever I go back it always reminds me of you."
Inangat ko ang tingin na nagsisimula nang maluha ang mata. "I want to wait for the sunset with you because it's the witness of our love."
Sunset represents the ending but for us, sunset is the witness of our love. The sunset is the symbol of our love that every time we saw it we will remember each other.
He stood up and walk towards me. He sits beside me and gives me a tight hug. "If that's what you want."

BINABASA MO ANG
His Island
Fiksi RemajaThe sick island girl and the unstable man met and find love in the worst part of their lives. They are so in love but also too broke for each other. It's Lyle's curse that whenever he saw an Island, he will picture the image of her, his Island. Th...