His Island

Chapter 28

Nakauwi na ko at matagal na din akong nakahiga sa aking kama habang nakatulala sa dingding. "Ha! After... everything I've been through! After I cried every second and those... sleepless nights, he still has the nerve to demand and act like he did nothing! Like... he didn't left me!" galit kong sigaw.

Napalunok ako at naging mabilis ang aking paghinga. I snorted when I remember his face earlier. "BABY YOUR FUCKING FACE!"

Para kong nagdusa at nangulila sa wala. Kung kailan naman natututunan ko ng bumangon at tanggapin ang lahat bigla naman syang susulpot. Bigla nanaman syang aarte na parang okay lang kami at walang nangyare. Parang hindi nya ko iniwan. Na parang tinupad nya ang mga pangako nya sakin. 

Ano? Ganon nalang yon? Akala nya ba pagnakita nya ko uli okay na? Fuck you, then! I chuckled bitterly. Kapag naalala ko ang mga oras at gabi ng umiiyak ako dahil sa pagkawala nya para bang lahat ng sakit ay bumabalik. Nadadagdagan pa ito kapag malapit at nakikita ko sya na maayos na maayos at mukhang hindi man lang sya nababahala. 

Pagak uli akong natawa. E bakit pa nga ba nya kase iyon iisipin, mukhang pinili nyang manirahan dito at manatili. Baka una palang naman talaga ay hindi na sila magtatagal sa Isla at ako naman paniwalang paniwala sa kanya. Ako lang naman ang uto uto at hindi makamove on saming dalawa. 

Nagayos ako ng gamit dahil uuwi nako bukas. Hans texted me that he will come over and we'll go home together. I just send him the floor and which hotel I'm staying in. Kumain na din ako pero hindi parin ako dinadalaw ng antok. I just open my Ig account to browse a little.

I raised my brows when my favorite makeup brand has released another new product. I search it online and luckily they still have stocks. I instantly check it out.

I sighed in relief when I successfully ordered it. Seconds lang ang pagitan at biglang nagsold out iyon. I smirked. 

Nagscroll pako pababa dahil baka may makita uli akong gustong bilhin. Tumunog ang cellphone ko at may nagnotif sa aking message.

Binuksan ko yon at nahugot ko ang hininga. Pumikit ako ng mariin at kinuskos ang mata. Baka namamalikmata lang ako. Hindi.

Am I hallucinating? Huminga ko ng malalim at unti unti muling tiningnan ang nagmessage pero walang nagbago. 

HE REALLY MESSAGED ME! DAMN IT! Nakagat ko ang labi at natulala sa harap ng cellphone ko. Nanginginig ang kamay ko at pinagpapawisan ng malamig ang aking buong katawan. 

WHAT DO YOU WANT?!  I didn't open his message and ignored him. That's right. Wala na kayo kaya hindi na dapat. We're not marupok. Nagkakaintindihan tayo self diba? I nod and turn off my phone and try to sleep. 

Hans fetch me so early! Nagmadali tuloy ako sa pagligo. Naghihintay lang kami dito sa airport dahil hindi pa namin boarding. 

Pinalobo ko ang pisngi ko. Should I ask him or not? Nagtatalo nanaman kaming dalawa ng sarili ko. Napakamot nalang ako sa ulo at sa huli ay hinarap sya. Ngiti naman nya ang bumungad sakin. "D-Do you still have no idea where is your brother?"