Chapter 30

113 17 3
                                    

A few days later

«Ελα με ακους;» Ρωταω την Luna
Καμια απαντηση απο την αλλη γραμμή

«Καλε;!!» Ξαναλεω

«ηρεμησε παιδι μου τι φωναζεις;» Μου απανταει και επιτελους νιωθω ανακουφιση που ακουω την φωνη της. Βγαινουν τα αποτελεσματα και και δεν ηθελα να ημουν μονη μου οποτε την καλεσα για να αλληλοστηριζομαστε
Η αληθεια ειναι οτι προσπαθησαμε ΠΑΡΑ πολυ ωστε να βγει το υλικο μας αψογο. Ειδικα η Luna δουλεψε ακομα πιο πολυ απο εμενα. Ωστοσο αυτη η τοσο δα στιγμη μας κανει να αμφισβητουμε τις δυνατοτητες και τις ικανοτητες μας. Ειμαστε αρκετα ικανες για μπουμε στις σχολες που ονειρευομασταν απο μικρες;

«Συγνωμη απλά ειμαι τερμα αγχωμενη!» Λεω και κοιτάζω το ρολοι στον καρπο μου.
Ειναι ακριβως 12:13 και σε δυο λεπτά βγαινουν τα αποτελεσματα.
Οι ανακοινωσεις στην διαδικτυακή σελιδα της σχολης ελεγε οτι τα αποτελεσματα θα βγουν παρασκευη στις 12:15 ακριβως. Ακολουθουσε οτι στους επιτυχοντες θα σταλει ενα μειλ για την ενημερωση τους και διαφορες επιπλεον πληροφοριες.

«Yuri, εισαι ετοιμη;»

«Οχι!»

«Ουτε εγω, αλλα πρεπει να αντιδρασουμε ψυχραιμα. Και πανω απ'ολα να μην στεναχωρηθούμε αν καποια δεν περασει» παντα ειναι αισιοδοξη σε αντιθεση με εμενα.

Κοιταζω αλλη μια φορα το ρολοι στο λαπτοπ μου
12:15 και μολις συνηδητοποιω οτι ηρθε η στιγμη σηκωνομαι απο την καρεκλα και απομακρυνομαι απο το γραφειο μου.

«Δεν μπορω να δω! Φοβαμαι να πλησιασω το λαπτοπ» κανω κυκλους τρωγοντας τα νυχια μου.
Παραλληλα ακουω την τσιριχτη φωνη της Luna.

«ΜΠΗΚΑ!!!» φωναζει.

«Αληθεια;» Την ρωταω εκπληκτη και νιωθω τα ματια μου να βουρκωνουν.

«ΝΑΙ ΝΑΙ»

«Αχ πολυ χαιρομαι αγαπη μου το αξιζες!»
Της λεω και τωρα κλαίω.

«Δες το λαπτοπ σου βλαμμενη! Μην κλαψουριζεις!» Σοβαρευει ο τονος της και εγω κανω μικρα βηματακια προς το γραφειο.

Φτανοντας μπροστα στο λαπτοπ μονο μια λεξη μπορεσα να διακρινω. Και κατευθειαν ξεσπασα σε κλαματα.

«Τι εγινε;» Με ρωταει ανησυχη αλλά εγω δεν της απαντω απλα καθομαι στην καρεκλα κοιταζοντας την οθονη μπροστα μου συνεχιζοντας να κλαιω.

«YURI ΠΕΣ ΜΟΥ ΤΙ ΕΓΙΝΕ!» Μου φωναζει και εγω ηρεμω.

«Περασα!» Της λεω μεσα στα δακρυα.

𝚂𝚝𝚊𝚛𝚜𝚝𝚛𝚞𝚌𝚔Where stories live. Discover now