Λιγο πριν τις οχτω ανεβαίνω στις τουαλέτες στον τεταρτο όροφο για να φρεσκαριστώ. Ανοιγω το τσαντάκι μου και βγαζω το λιπγκλος μου. Ειναι απαλό cherry χρωμα που ενυδατώνει τα χειλια. Φτιαχνω τα πιασμένα σε κοτσίδα μαλλια μου και ξανά κοιτάζω το φορεμα. Οταν το έδειξα στην αδελφη μου το πρωτο πράγμα που ειπε ειναι οτι ηθελε και εκεινη να το φορέσει, το οποιο αυτο θεωρείται καλο σημάδι.
Κοιτάζω το κινητό μου για τυχόν τηλεφωνήματα η μηνυματα αλλα δεν εχω κανενα. Το βαζω στην δόνηση και το χώνω στο τσαντάκι. Αναρωτιέμαι τι ωρα θα ερθει ο Jungkook.
Βασικα ολοι οι τραγουδιστές ποτε ακριβως θα έρθουν;
Ξυπνάω απο τις σκέψεις μου και βγαινω απο την τουαλετα. Δεν υπαρχει κανεις, κυριαρχεί μονο απόλυτη ησυχία και νιωθω σαν να παίζω σε σκηνή απο θρίλερ.
Κατεβαίνω όροφο και μολις ανοίγει η πόρτα του ασανσέρ τοτε ακουω μια μικρη φασαρία.
Στρίβω δεξια και μπαίνω στην μεγάλη αίθουσα οπου βλεπω γυρω στα 15 ατομα, κυριως άντρες, να πίνουν σαμπάνια και να εχουν δημιουργήσει κλίκες σαν αυτες που καναμε στο γυμνάσιο.
Περναει ενας σερβιτόρος και σταματάει μπροστα μου.
«Ευχαριστω» λεω και παίρνω ενα ποτήρι σαμπάνια.
Αμέσως ψαχνω για κάποιον απο τους φίλους μου και μολις τελικα εντοπίζω τον Mark τον πλησιάζω.
«Σε βρηκα. Πως ειμαι;» Τον ρωταω λιγακι ψιθυριστά.
«Κουκλα» λεει και παιρνω μια ανάσα προσπαθώντας να διώξω το άγχος.
«Καλα δεν μπορεις να φανταστείς ποσο έτρεμα πριν ανοίξουν οι πόρτες» του εκμυστηρεύομαι και ταυτόχρονα ψαχνω τριγύρω για να βρω την υπόλοιπη παρεα μου.
«Παιδι μου γιατι τοσο άγχος. Αν συνεχίσεις ετσι δεν θα καταφέρεις να κάνεις τιποτα. Το κλειδί ειναι η αυτοπεποίθηση» τα λόγια του με κανουν να νιωθω σαν 15χρονη Αμερικάνα μαθητριουλα που παιρνει συμβουλές για το πρωτο ραντεβου.
«Ενταξει τωρα ειμαι πιο ήρεμη» τρίβω τα χερια μου.
«Τα παιδια που ειναι;» Τον ρωταω. Περιεργο που ο Hwan δεν εχει ερθει ακομα.
«Ο Hwan μου έστειλε μηνυμα οτι θα ερθει με τον πατερα του. Η Jisoo θα ερθει με τον Jackson. H Yuna και ο Baek θα έρθουν μαζι. Οι αλλοι ξερεις ειναι ηδη εδω.»
Γνέφω το κεφαλι μου και ξανά κοιταζω την αίθουσα. Εχει αρχίσει και γεμίζει με κοσμο και πλεον νιωθω 100% ήρεμη.
Το μονο πράγμα που δεν ξερω ειναι το ποτε θα έρθουν οι BTS.
«Ποτε λες να εμφανιστεί το αμόρε;» Μου λεει με παιχνιδιάρικη φωνη ο Mark και γυρνάει να με κοιτάξει κατάματα διότι μεχρι τωρα απλά καθομασταν διπλα διπλα χωρις να κοιταζόμασταν ιδιαίτερα.
YOU ARE READING
𝚂𝚝𝚊𝚛𝚜𝚝𝚛𝚞𝚌𝚔
FanfictionΗ Yuri είναι απλά ένα 18χρονο κορίτσι που περιμένει να τελειώσει το σχολείο. Θέλει απλά να περάσει στην σχολή που επιθυμει και να γίνει ανεξάρτητη. Δεν είχε ποτέ της αγόρι διότι απλά δεν ήθελε και όχι επειδή δεν της έτυχε. Τι θα γίνει όμως όταν η αδ...
