Moon Academy (Under Revision)

🌘Moon 72:Rival

Devon Solaire

Hindi pa rin maproseso sa utak ko ang nangyayaring kaganapan ngayon.

Leader Lunox of Heaven Kingdom. Is not far away beside me.

Hindi siya matanda. He looks young. Parang kaedaran ni Crush. Parang si Stan na hindi tumatanda.

Bumagay sa kaniya ang mahabang nitong buhok na nakalugay hanggang bewang nito.

Kahit naka sideview lang siya ay gwapo rin ito at perkpekto ang mukha.

Looks like an angel.

I didn't speak on what he'd said. Parang alam na nito ang paraan ng pagtitig ko sakaniya kahit nakatalikod ito.

Malakas ang pakiramdam niya. Pero ang nakapagtataka ay kung bakit nandito siya,and no soldiers surrounding him.

Mag isa lang ba siyang bumaba rito? Emerald told that Heaven Kingdom were above of us and nowhere to be found. Kumbaga,parang may portal ka pang papasukin sa taas para makita ang Heaven Kingdom. It is also invisible to any rivals who tries to ruin the kingdom.

"Moon Academy is a wide place. I'm so honored that my brother created this academy. But I never expected that this will be the pay for my brother's gratitude. War." there's a hint of bitterness in his voice.

Hindi malamig ang boses niya,indeed,it was gentle and humble. He looked at me that makes me petrified.

Indeed,a handsome leader.

"What's your name,lady?" he asked and smiled a little. Kumunot pa ang noo ko at nag alinlangang sumagot.

Sa pagkakaalam ko kasi,malupit at malamig makitungo ang isang Leader Lunox–galing yan sa bibig ni Savannah

I sighed first and answered his question. "Devon."

Tumango ito at muling tumingin sa tanawin ng akademya. Kitang kita kasi dito ang palasyo at iba pang gusali. Pati ang kagubatan.

"I can see you a lot of resemblance to my daughter,Divine." simula niya at bumuntong hininga. So,he had a daughter?

"What....happened to her?" alinlangang tanong ko. Tumingin ito sa akin kaya nabigla ako. "If....If you don't mind."

"I killed her." natutop ko ang bibig ko sa sinagot niya at umiwas ng tingin. Na offend ko ata.

"Sorry." agaran kong paghingi ng tawad.

"It's fine,then. By the way,what do you think about,War?" he said as he changed the topic. Na offend ko nga. I sighed.

"It's just a waste of time." bakas sa pagkabagot ang tono ko. Narinig ko ang maikli nitong pagtawa.

"You are the type of lady that is not interested in joining war." he commented. I nodded.

"Ba't idadaan pa sa digmaan ang lahat kung pwedeng iuwi sa usapan na lang?"

"Because they are not satisfied with just chit chats only. They want more than that. They're thirst of blood,and becoming killing machines." he replied.Ako naman ang maikling natawa sa napagtanto.

"My bad. I remembered,once a soldiers,always a soldiers. They never....be enough with just talking only." I stated and looked at him calmly.

"Then why do I talking with the M.A.'s rivals? Your going to kill me,aren't you?" aniya ko kasabay ng pagbunot nito ng espada niya at tinapat sa leeg ko.

I remained calm and seriously looked at him. He smirked,michievously.

"Any last words?" he asked. My face expression changed into frowned one.

"You don't fitted to be a villain in this story,Leader Lunox."

Kumawala ang malakas na tawa nito na tila naiinis at diinin ang dulo ng talim na kumikinam na espada sa leeg ko.

"Don't judge the book by it's cover,my dear. An angel like me can turn to beast,anytime." he warned. Napa O shaped ang labi ko sa oh-so-called-nakakatakot-na-banta-niya. Psh.

"Really? Do you know why the book cover chose to be judged on  its own looks and appearance outside?" tanong ko rito at kumawala ang isang ngisi. Kumunot ang noo nito.

"To protect and hide its own personality and hidden informations inside. They don't want to be opened and find the truth. Ayaw nilang pati ang mga importanteng bagay nila ay mahusgahan rin." I answered on my question.

Kinuha ng dalawang daliri ko sa kamay ang dulo ng espada na matalim talaga at pinutol ang dulo nito. Bahagya pa siyang nagulat,maski ako sa isip ko. Paano ko naputol yun?

Gulat at pagtataka na ang nakarehistro sa mukha niya. Nagpatuloy ulit ako kahit sa totoo lang ay nangangatog na ang tuhod ko.

"As I've seen on your face on what I said,like I did on your sword,its pointless. You're pointless." ani ko at binaba na ng tuluyan ang espada niya.

"An angel turned to beast immediately? I bet that's a sin."

"I'm the villain! At hindi ako magiging ganito kung hindi niyo sinimulan!" may halong galit,pait,at sakit ang tono niya.

"Hindi masisimulan kung hindi pinagbantaan." tugon ko naman. Salubong na ang kilay nito at halatang galit na.

"I told you,Leader Lunox. Hindi ka bagay maging kalaban dahil hindi ka naman kalaban. Pinang pain ka lang ng totoong kalaban."pangtatama ko rito na mas nagpagulo pa sakaniya.

"What do you mean? Anong alam mo?" sunud-sunod na tanong nito. I sighed and looked up the sky

"Pinaglalaruan niya tayong lahat." bulalas ko at tumingin muli sakaniya. Gulung-gulo na siya.

"Try to figure it out,Leader Lunox. Kilalanin mo kung sinong mapagkakatiwalaan at hindi. May apat na araw na lang para mabago pa ang lahat." pagpapaunawa ko rito na ikinatahimik niya at tumingin sa harap.Malalim itong bumuntong hininga.

"I trusted no one but myself." sambit niya.

"Trust me,then. Let me clear your mind,Let me help you." suhestiyon ko. Eto na ang pagkakataon. Pag nakuha ko ang loob niya,dun ko na sasabihin ang lahat.

"Then proove it." hamon niya na ikinangisi ko.

* * * *

"Hoy daredevy! Ba't antagal mong bumalik?" maktol agad ni Emerald ang bumungad sa akin pagkapasok ko ng dorm.

It's been 5:21 p.m. In the evening na at ramdam ko na ang gutom dahil sa kapapagod kong magsalita. I just gave her a little smile at pabagsak na humiga sa kama.

I'm exhausted.

"Sabi ni Mrs. Solaire after lunch. Eh mag gagabi na oh!" gatong ni Savannah na naka simangot. Napailing na lang ako at bumuntong hininga.

"Marami lang siyang pinagawa,okay? Hihingi pa sana ako ng tulong kanina sainyo." pang aasar ko na ikinasimangot na nilang apat at nagbigay ng sari-saring komento.

"Buti na lang hindi mo kami tinawag."

"Ang dami ko kayang ginawa kanina."

"Tinatamad nga akong magwalis dito eh,hihingi ka pa ng tulong."

"Okay lang naman eh."

Sa sinabi ni Courtney na Okay lang agad na nagbato ng unan ang tatlo. Ang galing nga at walang iniwasan si Courtney eh. Salung-salo lahat. Psh.

Tuwang tuwa pa nga itong nabatuhan eh,kaya napasibangot na naman sila na ikinabuntong hininga ko na naman.

"E di ikaw na manhid Courtney."

"Sana ol na lang sayo."

Nakunot ang noo ko sa narinig mula kay Emerald.

Sana ol? What's that?

@binibitterguy