18.bölüm

1.7K 120 180
                                    

Aylar sonra (hatta yıl oldu mu bilmiyorum) lgsyi, yksyi, ilk okul 1.sınıfın zorluğunu atlatıp geldim. Zorlu bir süreçti ve şimdilik rahatım. İnşallah böyle de devam ederim :))

Bukadar zamana rağmen hala benimleyseniz keyifli okumalar dilerim.

🖤

Kübra'dan

Canan'la olan konuşmadan sonra odama geçtim. Samet çoktan çıkmış yatağa uzanmıştı. "Nerdeydin?"

"Ufak bir işim vardı. Sen niye erken çıktın?"

"Karımla zaman geçirmek istedim olamaz mı?"

Ben de yanına gidip uzandım onun gibi. "Yarın akşam yemeğe çıkalım mı?"

Aniden sorduğum soruyla şaşkınlıkla baktı yüzüme. Onun bu tepkisine gülerek devam ettim. "Sanki uyazlı gördüm demişim gibi bakıyorsun Samet.Sadece kocama yemeğe çıkalım dedim niye şaşırdın bukadar?"

"Sadece beklemiyordum. Ben üzgün olacağını düşünmüştüm.Serra sana olanları anlattığını söyleyince en azından bikaç gün üzgün olacağını düşünüp seni nasıl toparlarım diyordum. İçine mi atıyorsun yoksa gerçekten umursamıyor musun onu anlamaya çalışıyorum şuan."

İlk kez çekinmeden yaklaşıp başımı göğsüne yasladım. Kolumu da beline sarıp derin bir iç çektim. "Açıkçası Serra ilk söylediğinde ne tepki vereceğimi bilemedim ama sandığın kadar üzülmedim. Hatta kendim nile şaşırdım buna. Bir de seni tepede görünce korktuğumu biliyorum."

"Neden?"

"O an hissettiğim duygu karmaşası ve kırgınlığı yanlış anlamandan korktum."

"Benim neyi nasıl anladığım bukadar önemli mi senin için?"

Başımı hafifçe kaldırıp gözlerine baktım. "Tabi ki önemli Samet. Bukadar kısa sürede öyle bir yer edindin ki hayatımda, seni kaybetmekten korkuyorum. Bana olan aşkının azalmasından, hatta bitmesinden, benden uzaklaşmandan korkuyorum. Ve eğer hislerimi yanlış anlarsan bana soğuk davranırsın diye düşündüm.Bu yüzden seni görünce korktum."

Gözleri ışıl ışıl parlarken dudaklarını alnıma bastırdı ve uzun süre öylece bekledi. Geri çekildiğinde dudağındaki gülümseme hala aynı yerinde duruyordu. "Hiçbişey beni senden uzaklaştıramaz. Ya da sana soğuk davranmak...Bunun mümkün olduğunu mu sanıyorsun? Seni seviyorum Kübra. Benim bile aklımın almadığı kadar büyük bir aşkla seviyorum. Böyle bir aşkın da kolay kolay azalacağını sanmıyorum. Hele sen böyle yanımdayken, bana böyle güzel bakarken..."

Uzanıp yanağına dudaklarımı bastırdım. Geri çekişdiğimde okadar yakındık ki ve Samet öyle güzel bakıyordu ki, ondan önce bu kez ben adım atıp dudaklarımı dudaklarına bastırdım. Tepkisiz kalması ne kadar şaşırdığını gösteriyordu. Onun öpücüğüne karşılık verdiğimde bile şoka giren adamın şuan neler düşündüğünü gerçekten merak ediyordum. Geri çekildiğimde yüzündeki şaşkınlık görülmeye değerdi. Kendine gelmesi birkaç dakikasını alırken ben de onun bu haline gülerek izledim. Kendine geldiğinde de uzanıp bu kez o beni öptü uzun uzun. Sonlara doğru içine tutkunun karıştığı öpüşme bittiğinde alnını alnıma yasladı İkimizin de gözleri kapalıydı ama nefes alış verişlerimiz, bir birimizin yüzüne çarpan sıcak nefeslerimiz ikimizi de dağıtmıştı çoktan.

Nekadar süre öyle kaldık bilmiyorum. Sonunda gözlerimizi açtığımızda artık bir şeylerin değiştiğinin ikimiz de farkındaydık. Hiçbir şey konuşmadık bir daha, tek kelime etmedik ikimiz de ama ben fazlasıyla iyi hissediyordum. Mutlu ve huzurluydum. Ayağımda pranga misali beni tutan bir vicdan azabım olmadığı için özgürce içimden geçeni yapabiliyordum artık. Samet'e doğru adımlarımı çekinmeden atabiliyordum.

Aşk Sarmalı -TAMAMLANDI-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin