Aşk Sarmalı -TAMAMLANDI-

23.bölüm

Bu bölüm tamamen çiftçimizin ilk gecesine özeldir. İtiraflar, geçmişe dair gerçekler ortaya çıkıyor ve Samet sevdiğiyle vuslata eriyor. Hazır mısınız?

Keyifli okumalar :)

Not:Uzun çabalar sonucu yayımlayabildim. Sanırım wattpad yine sıkıntılı çünkü ne yaptıysam yayımlayamadım dünden beri. :(

Kübra'dan

Eve gelirken yolda karar vermiştim. Bu evliliği bu gece gerçek yapmamak için hiçbir sebebim yoktu. Bir hafta geciken geceyi artık yaşayabilirdik. Bunu düşünmek bile karnımın kasılmasına, heyecandan kalbimin hızla atmasına sebep oluyordu. Bir de yaşamak...Umarım kalp krizi geçirmem.

Eve gider gitmez kendimi bir bahaneyle banyoya attım. Daha önce hazırlık yaptığım gece için dolaba koyduğum gecelik hala duruyordu. Hızlı bir duş alıp geceliği giydim. Aynada kendime bakarken bile utanırken banyondan nasıl çıkacaktım acaba. Elimi kalbimin üzerine koyup heyecanımı bastırmaya çalıştım ama ne mümkün. Yanaklarım da şimdiden pembeleşmeye başlamıştı. Acaba vaz mı geçseydim?

Sonra Samet'in vereceği tepki yüzünde oluşacak şaşkın ifade aklıma gelince tekrar cesaretimi topladım ve banyonun kapısını açıp çıktım tekrar vazgeçmeden. Beklediğim şaşkın ifadeyle gülümsemeden edemedim. Gözleri büyürken sertçe yutkunduğu adem elmasının hareketinden belli oluyordu. Yavaş adımlarla yatağa yaklaşıp yüne ağır hareket ederek yanına uzandım. Resmen alev almış gibi hissediyordum. Yanaklarım yanıyordu ama umursamamaya çalıştım ve yanımda hala şaşkınca bana bakan kocama döndüm. "Neden öyle bakıyorsun?"

Tabi sesim okadar cılız ve çekingen çıkmıştı ki ben bile zor tanımıştım. Ama Samet'in bunu algılayabilecek durumda olmaması iyi olmuştu. "Ü-üşüyeceksin." diyebildi sadece. O an kahkaha atabilirdim. Adamın resmen algıları kapanmıştı ve neden böyle giyindiğimi algılayamıyordu.

"Üşümem."

"Şuan ben uyuyorum ozaman ve bu bir rüya değil mi?"

"Yoo. Bence gayet uyanıksın."

"Peki ama sen...Yani böyle...Ben..."

Cümle bile kurmakta zorlanan Samet'in hali tüm gerginliğimi almıştı. "Ne var ki halimde bukadar şaşıracak. Alt tarafı gecelik giydim."

"Alt tarafı? Kübra..." Duraksayıp gözlerini kapattı. Derin bir nefes alıp tekrar gözünü açtığında bana bakmadan üzerime pikeyi örttü. "Üşüyüp hasta olacaksın."

Ciddi miydi bu adam? Sinirle pikeyi üzerimden atıp doğruldum. "Üşürsem kocam yanımda ısıtır dedim ama sanırım yanlış düşünmüşüm."

Elini yanağıma getirip okşadı. "Ben seni bir ömür ısıtırım yeter ki sen iste."

"İstemesem bu halde yanında işim ne?"

"Emin misin peki?"

"Eminim."

Gülümseyerek elini saçımda gezdirdi ve yaklaşıp bir tutam saçı kokladı. Sonra aldığı tutamı arkaya doğru attırıp dudaklarını alnıma bastırdı. Ardından burnumun ucunu öperek dudaklarını dudaklarıma yaklaştırdı. "Sana dokunmaya bile korkuyorum desem inanır mısın?"

"Normalde korkması gereken tarafın benim olmam gerekmiyor mu?"

"Seni incitmekten nekadar korktuğumu bir bilsen...Seni ne kadar istiyorsam, ya canını yakarsam diye de bir okadar korkuyorum. Çünkü..." Bir anlığına duraksadıktan sonra devam etti. "Ben de en az senin kadar acemiyim bu konuda."

Aramızda biraz mesafe bırakarak şaşınlıkla baktım yüzüne. "Nasıl yani?" Ciddi miydi gerçekten? Hayır 27 yaşına gelmiş genç ve etrafında dolanan onca kadın olmasını geçtim, daha önce evlenip ayrıldığını söylememiş miydi bu adam? Kafam iyice karışmıştı.