Bölüm Şarkısı : Sezen Aksu (Seni Kimler Aldı )
"Havva cennetin yasak meyvesini yerken Adem'e ihanet ettiğini hiç düşünmedi."
Ben kocaman bir yalana inandırılmış ,küçük bir kız çocuğuydum. Dünyaya gönderilmemek için yalvaran bir kız çocuğu...
Hep saf ve temiz kalmak isteyen , bir anneden asla duymadığı güzel sözler ve bir babadan işittiği ağır hakaretler ile büyüyüp ufacık , cılız bir ışık veren karanlıkta boğulan o mumdum.
Nefret ile ölümsüzleşen , bir sokak çalgıcısının üflediği müzik aletinden çıkan , bir nefesle hayat bulan önemsiz hatta gereksiz bir notaydım.
Havva'nın tüm günahlarının toplandığı bir günah bekçisiydim.
***
Bir cam bardağı alıp sertçe zemine fırlattığınızda ne olur ? Cam binbir parçaya ayrılıp her yere dağılır öyle değil mi ?
Peki bu kırık parçaları toplamaya çalıştığınız anda ne olur? Elinizi kesersiniz . Kırılmış insan da böyledir işte , kırıklarını ne kadar toplamaya çalışırsanız kendinize de bir o kadar zarar verirsiniz . Bir kişi kırıldığında özür dileyerek toplayamazsınız onu . Kırılmanın geri dönüşü olmaz . Bir insan ilk darbeyi alır bir şey olmaz , ikinci darbeyi alır çatlar ve son darbeyi aldığında binlerce parçaya ayrılır .
***
Koskocaman bir aynanın karşısında kendimi izliyordum . Aynada yetişkin bir kadın yoktu . Küçük bir kız çocuğu vardı . Elinde ufak bir oyuncak ayısı kanayan dizleri , dağınık saçları ile beni izliyordu .
"Hani büyüdükçe her şey geçecekti ? "
diye sitem etti bana .
"Sen benden bile kötü haldesin şu an. Hani biz mutlu olacaktık ? Bak yapayalnızsın hala . Kalbin acıyor . Kalbinin kırıkları seni kanatıyor . Parçaların tamamlanmış ancak kırıkların hiç geçmemiş ."
Küçük halime baktım .
"Benim hiçbir suçum yok . Bu dünya acımasız ve ben hiç iyleşemedim. "
"Saçlarını upuzun iken severdin nasıl kestin onları ? "
Buruk bir tebessümle cevap verdim.
"Bazen yaşamak için bazı şeyleri feda edersin. Hep prenses olmayı isterdim ama bir savaşçı oldum . Savaşta hayatta kalmak için bir çok şeyi feda edersin . "
O küçük kızın yansıması giderken yerine her yanında bir iz olan o kadın geldi . Gözlerimin içine baktım .
- Hani büyüdükçe her şey güzel olacaktı ?
+Hayat bu . Asla güzel şeyler olmaz .
- Bir yalan mıydı yani ?
+Büyümüşsün . Hiçbir şeyin güzel olmayacağını anlayıp büyümüşsün küçük .
- Yani artık hiçbir şey güzel olmayacak öyle mi ?
+Hayatın şanslı ve şanssızları vardır küçük . Sen hep şanssız grubundasın hayat sana hiç gülmeyecek . Kimse toplayamaz kırıklarını senden başka . Senin senden başka kimsen yok küçük.
Arkamı döndüm aynaya yansıma konuşmaya devam etti .
+Nereye gidiyorsun küçük büyümeye mi ? Daha fazla kırılmaya mı gidiyorsun ?
Cevap vermedim . Koşmaya başladım . Kaçtığım her yolun sonu aynaya çıkıyordu .
+Yanlızlığınla yüzleş . Dön bak , kim var kim yok...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İÇİMDEKİ YABANCI
Roman pour Adolescents"Her şey onunla değişti ben bile öfke, aykırı hatta soğuk bile..." 🌙 Acının esir aldığı bir kız ve onu acıya esir etmiş suçlular... Genç kız her geçen gün tanrıya daha da yaklaşacağı günü beklerken , her şey içinden çıkılamaz bi...
