Chapter 28

165 7 88
                                        

trigger warning: DID

Chapter 28



After a year, I can state that the happiness I was experiencing today was pure happiness. We have the same amount of affection for each other.. Walang matimbang, at walang kulang.

I guess Kyler and I are in a healthy relationship. Normal lang naman na nag aaway sa isang magka relasyon, but that doesn't mean na tuluyan na kayong magkakahiwalay.

Whenever I'm with Kyler, I always feel valuable and appreciated because he always feels me like that. There's no day that he wouldn't remind me to always smile to brighten up my day.

I'm just hoping that... the happiness I'm feeling right now is forever. I don't wanna be sad again just like before.

Isang araw nang binisita ni Kyler ang kapatid niya sa kulungan, at nang makauwi siya sa condo ko, bakas ang lungkot at sakit sa mga mata niya.

Eventually, we decided to live together here in my condo. Nag iisip na rin kami kung saan kami magpapatayo ng bahay namin, kung sakali.

And even though Kyler didn't tell me that he's in pain and he's hurting the most, alam kong nasasaktan pa rin siya.

"Kyler, are you really fine? I know you've been hurting these past few months. Kahit hindi mo sabihin sa'kin, nararamdaman ko 'yon." I said.

He sighed. "I'm okay. I just can't help but to be sad for Alyaena. Of course, after all, she's my sister. The reason why we met is because of her."

"Hindi ako nagsisisi na pinagpatuloy ko ang imbestigasyon at tinanggap ko ang inalok mo sa'kin. Dahil kung hindi... hindi tayo malalagay sa ganito."

"It's all worth it, Amadea. Worth it lahat ng pagod and sacrifices mo for your parents." he said. "Now, we'll be finally free."

"And I want to be free forever,"

And it was then that I realised that we need to take care of ourselves in order to get stronger. Never say you're fine; in fact, you're steadily drowning. Always remind yourself that you are worthy of respect and that everything happens for a purpose.

It feels like Kyler is already my husband. Sa tuwing uuwi kasi siya galing sa work niya, lagi akong nakabantay sa kanya at pagkapasok na pagkapasok niya pa lang, bibigyan ko agad siya ng isang matamis na halik at may nakahain na agad na pagkain sa lamesa.

"A wife material, indeed." he chuckled while biting my cheeks.

At nang sumapit ang first anniversary naming dalawa ni Kyler, sinurpresa ko lang siya dito sa condo ko, pero ang totoo ay ang dami nang naka plano sa isip ko.

"You're always full of surprises. I really love you, a lot." si Kyler at agad akong hinila papunta sa dibdib niya.

I smiled. "Where do you want to go for our celebration?"

"Anywhere, as long as I'm with you."

Kaya nga ganoon ang nangyari kinabukasan. We set a plan and it was on Tagaytay. May nakita kasi akong zipline dito kaya naisip ko na magandang activities iyon para sa aming dalawa.

But on the middle of our way to Tagaytay, bigla kong naisip ang nakalagay sa bucket list ko.

And of course, kahit isang taon na ang nakalipas, hindi ko pa rin ito nakakalimutan. Out of 100 kasi, 50 pa lang ang nagagawa namin dahil parehas kaming naging busy ngayong taon.

I played the stereo. It was a soft and calming song. Agad akong bumalik sa pagkakaupo ko at napatingin na lang sa bintana habang pinapanood ang mga magagandang city lights.

Pagsibol (Munimuni Series #4)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon