Rozdział 5 | 1/9

96 5 2

przez TwojaRealnaWaifu_

autorstwa @TwojaRealnaWaifu_

Tom 1

Rozdział 5: Morderstwo w Obserwatorium Syriusza 3, część 1

,,Gra? To morderstwo to gra? Co masz przez to na myśli?'' Zapytałam Kirigiri, gdy usiadła na fotelu.

,,Wciąż jest kilka rzeczy, które muszę potwierdzić.'' Kontynuowała, nie odpowiadając na moje pytanie. ,,Byłoby szybciej gdybym zbadała tę sprawę sama, ale...nie zdejmiesz mi kajdanek, prawda?''

,,Nie mogę tego zrobić.'' Powiedziałam stanowczo. Nie sądziłam, że to ona jest winowajcą, a dokładniej, nie chciałam myśleć o niej jak o sprawczyni. Chociaż, z logicznego punktu widzenia, bez względu na to, co o niej myślałam, sprawcą nie mógł być nikt poza nią. Jako detektyw, nie mogłam iść wbrew logice. ,,Jeśli coś będzie wymagało zbadania, będę twoimi oczami, rękami i nogami. Tak powinno być w porządku, prawda?''

,, ...W porządku.''

,,Co powinnam zbadać najpierw?''

,,Zbadaj bagaże ludzi, którzy zostali zabici. Przynieś tu torby Amino i Inuzuki jeśli możesz.''

,,Ich torby...?''

Tak jak mi kazano, poszłam do pokojów Amino i Inuzuki starając się nie patrzeć na ciała. Postawiłam teczkę Amino i bagaż podręczny Inuzuki przed Kirigiri. Torba podręczna była tak ciężka, że na moim czole pojawiły się krople potu.

,,Dobrze?''

,,Zajrzyj do teczki Amino.''

Otworzyłam teczkę Amino i przeszukałam zawartość. W środku były dwie teczki z tekstami, których naprawdę nie rozumiałam, podręcznik do konwersacji po angielsku, chusteczka, papierosy, zapalniczka, portfel i tak dalej. Natomiast w bocznej kieszeni, czarna koperta.

,,Co jest w kopercie?'' Zapytała Kirigiri.

,,Pisemna prośba, prawda?'' Powiedziałam sprawdzając zawartość. ,,To ten sam list, który wysłano do mnie. Jedyną różnicą, jest to do kogo jest zaadresowany."

,,Coś jeszcze?''

,,Nie, nic.''

,,Rozumiem...'' Kirigiri zacisnęła usta, głęboko zamyślona. ,,Powinnyśmy zbadać też torby innych, ale na razie doszłam do pewnego wniosku.''

,,Hm? Co wymyśliłaś?''

,,Druga prośba...a raczej wyzwanie, które otrzymałaś, wydaje się zostać wysłane tylko do ciebie.''

,,Wyzwanie... Masz na myśli to? List zaczynający się od ,,Wiadomość dla detektywa'' Nie każdy go dostał?''

,,Nie znalazłaś go w teczce Amino-san'a, prawda? Ja też go nie otrzymałam.'' Powiedziała Kirigiri.
,,Myślę, że to ty zostałaś wybrana na detektywa w tej sprawie.''

,,Służę jako detektyw...?''

,,Tak.'' Powiedziała Kirigiri, bez owijania w bawełnę. Na jej twarzy malował się wyraz, wykraczający poza jej wiek. ,,Jak wskazano w liście, otrzymałaś wcześniejsze ostrzeżenie dotyczące tego incydentu . Jesteś detektywem, którego proszono o rozwiązanie tej sprawy.''

,,Z-zaczekaj. Masz na myśli to, że gdybym wcześniej zorientowała się, że to miało być wyzwanie, mogłabym to powstrzymać, zanim by się to wydarzyło?''

,,Jest taka możliwość.''

,,N...nie ma mowy! To...''

Pozwoliłam ma morderstwo tuż pod moim nosem tylko dlatego, że nie rozpoznałam prowokacji sprawcy? Gdybym tylko była bystrzejsza... Gdybym była ostrożniejsza... Gdybym bardziej nadawała się na detektywa...to może mogłabym temu zapobiec. Może nie skończyłoby się to śmiercią trzech osób. Trzy osoby, które ledwo znałam, ale wciąż były to dwie osoby, którym pozwoliłam umrzeć. Trzech detektywów... Trzy osoby, które pracowały nad złem na świecie...

Ręce mi się trzęsły. Czułam się, jakbym to ja ich zabiła.

,,Myśląc w ten sposób, można znaleźć jakiś sens tej niewytłumaczalnej sytuacji, w której obecnie się znajdujemy. Gdy się obudziłam, moją pierwszą myślą było - Dlaczego mnie nie zabito?''

Czułam, że te słowa najlepiej pokazują, jak wypaczonym człowiekiem jest ta mała dziewczynka o imieniu Kyouko Kirigiri. Tak łatwo zaakceptowała ryzykowanie życia, jakby to była dla niej codzienność, a nie nadzwyczajna okoliczność. Żyła w obecności śmierci, która stała obok niej. Nawet myślenie o tym, co mogło jej się przytrafić, że taka się stała, przyprawiało mnie o dreszcze.

,,Sprawca miał tyle okazji by mnie zabić, więc dlaczego pozostawił mnie przy życiu?
Powód: Jestem sprawcą.''