STILL LOVING YOU

THIRTY SEVEN

Iyon ang simula ng pag-iwas ni AJ kay Rein. Buong maghapon ay nasa lbas ito ng bahay at inaabala marahil ang sarili sa mga alagang hayop sa rancho. Sa hapag lang sila ngtatagal at magkaharap, pero halos hindi siya nito tinatapunan at laging seryoso ang ekpresyon ng mukha nito. Nang kailanganin ng bumalik ni Kim sa Naga, ay lalo siyang nakaramdam ng kalungkutan. Gusto nya ngang sumunod dito. Wala rin kasing magagawa ang tiyahin niya kong iiwan na agad niya ang rancho. Pero may isang bahagi ng puso niya ang ayw pumayag. At alam niya ang rason. Mahal na mahal pa rin niya si Aj at ayw niyang ganoon kaikling sandli lang uli niya makakasma ito.
"Anak..."
Napatingin siya sa bungad ng veranda. Palapit sa knya ang knyang ama habang akay-akay si Mariella. Malamig pa rin ang trato niya rito mula ng dumating siya roon five days ago. Hindi siya Ngumiti ng tingnan ito.
Umupo ito sa tapat niya. Ngpakarga nmn si Mariella rito.
"Tita Rein, let's play outside ",sabi ni Mariella.
"No! Maikli pero mariing tugon niya.
Nang sumalubong ang tingin nila ng knyang ama, npansin niya ang lungkot doon. "Hindi mo ba kayang ilapit ang sarili mo kahit man lang sa walang muwang n pamngkin mo, Rein? Walang kasalan sayo ang bata.
Lihim siyang Umismid. "Kung naging close kami ng kpatid ko, puwede pa. Pero hindi, diba? No. So what do you expect?. Hindi ko rin maituturing na pamangkin si Mariella .
Tumango ito sandali matagal at matagal bago muling nagtaas ng mukh. "Hindi ko alam kong hanggang kailan mo ako titikisin, anak. Pero alm ng Diyos na pinagsisihan ko na ang nagawa ko g kasalanan sa yo. Alam kong labis kitang nasaktan noon. "
"Useless na rin kahit paulit-ulit nyong"" sabihin yan. Nakikita ko naman na nagsisi na kayo,pero hindi nyo ako mapipilit na Patawarin kayo sa ginawa nyo sakin. ...kayo ni Wendy. Mgapasalamat na lang kayo at napapayag ako ni Tita Dhez na dlawin kayo. Pero next week, babalik na rin ako sa Naga kaya masasabi kong ito na siguro ang huling pagkakataon na tutuntong sa lugar na ito.
Napailing ito. "Please don't do that, anak. Gusto kong dito ka na malagi para may mkasama kmi ng pamangkin mo. Gusto kong ikw ang tumayong parang tunay na ina ni Mariella ngayong Wala na ang kapatid mo. Bka puwedeng pakiusapan mo si Kim na dito na lang kayo tumira.? "
She laughed harshly. "Are you crazy? Hinihiling nyo na humiwalay ako ng tirahan sa aswa ko para samahan ko kayo rito.? Para ano? Pra mging nurse nyo at yaya ng apo nyo.? Kong hindi nmatay si Wendy, maalala nyo pa ba ako? Tumayo na siya sa kinaupuan at walng paalam na naglakad plabas ng veranda.
Pero pagpasok nita sa loob ng knyang silid ay napaiyak naman siya. Hindi naman tlga niya gustong pasakitan ang knyang ama. Tama yata ang sabi ni Kim na malambot ang puso niya, dahil nasasaktan pa rin siya sa gingawa niyang pananakit sa damdamin ng knyang ama.
Isinubsob niya ang mukha s unan. Papa! Bakit kasi sinaktan mo ako ng sobra noon? .