Lo♡er / taegyu

"Kral ne derse onu yapacaksın."

Bazıları okuduğu halde ne oy veriyor ne yorum yapıyor. Onlara şerefsizlik yapmayın diyor oy verenlere ve yorum yapanlara ise çok teşekkür ediyorum.

Yorumlarınızı okudukça yazma hevesim artıyor ve yorumlarınızı okumaya bayılıyorum. Ayrıca her birinizin yorumunu okuyorum, cevap vermedim diye görmedim sanmayın💙

°•°•°

Kral odadan çıkınca Soobin, Beomgyu'nun üstüne atılmış ve "sen salak mısın?" Diye sormuştu.

Kralın şimdiye çoktan Beomgyu'nun kafasını koparması gerekiyordu. Ama yapmamıştı.

"Kralın seni öldürmemesi bir mucize." Dedi Soobin tekrar. Beomgyu bir krala nasıl davranacağını bilemeyecek kadar cahil değildi. Sadece sinirlenince kendini kaybediyordu. Bu saraydan çıkmasının yolunu bulmalıydı. Ama bir yandan annesini de düşünmeliydi.

Bencil olmamalıydı, annesi kendisi için neler yapmıştı.

"Ben, bu sarayda kalamam." Dedi sessizce Beomgyu. Bir anda siniri sönmüş ve sessizleşmişti. Soobin, Beomgyu'nun gözlerinin içine baktı. O an acımıştı Beomgyu'ya.

"Senin için durumları öğreneceğim." Dedi Soobin. Beomgyu'dan gözlerini ayırıp odadan çıkmıştı. Soobin odadan çıkınca Beomgyu dönüp üstündeki kıyafetlere baktı.

Hastalanıp yatağa düşmeden önceki hanboku üstündeydi. Beomgyu o an kendisini kirli hissetmeden edememişti. Hiç olmazsa üstündeki kıyafetleri değiştirmek istiyordu.

Başına ağrı girince, kral gelmeden önce uzandığı yatağa uzandı. Yatak kendi evindeki gibi yorganların üst üste koyulmasıyla yapılmamıştı. İçinde koyun yünü olduğunu düşünüyordu. Çünkü oldukça yumuşaktı.

Beomgyu yatağa uzandı. Odanın kapısı açılmış ve içeriye Soobin girmişti.

Soobin, Beomgyu'nun uzandığı yatağa yaklaşmış az önce oraya yerleştirdiği tahta sandalyeye oturmuştu. Beomgyu kendisine merakla bakmıştı. Çünkü Soobin düşündüğünden erken gelmişti. Daha çok bekler diye düşünüyordu.

"Ne öğrendin?" Dedi Beomgyu. Soobin hemen konuşmaya başlamıştı. "Kral seni çok kötü durumdayken buraya getirmişti. Ondan önce ise annen ile bir anlaşma yapmış. Kral senin iğleşmeni sağlayacak annen ise seni saraya bağışlamış." Demişti. Beomgyu duyduklarını sindirememişti.

Burada olmasının sebebi annesi miydi?

"Ayrıca kralın hizmetkarı olarak çalışmaya başlayacakmışsın. Kral özellikle seni istemiş." Dedi Soobin. Beomgyu ise bunu fazla umursamamıştı. Şuan onu alakadar eden şey burada annesi yüzünden bulunmasıydı.

O, annem yanlız kalacak, tek başına yapamaz diye düşünürken öğrendiklerini kabullenemiyordu.

Kralın yanında çalışması ise cabasıydı. Üstelik Soobin bunları nereden öğrenmişti? Doğruluk payı ne kadardı?

"Sen bunları nereden öğrendin?" Diye sordu Beomgyu. Doğru çıkmaması için dua ediyordu.

"Ruh eşim bir asker. Kral köyleri dolaşırken yanında ise o vardı." Dedi Soobin gururlanarak. Beomgyu ise gözlerini Soobin in vücudunda gezdirmişti. "Ruh eşin mi var? İz nerede peki?" Diye sormuştu elleri ile Soobin'in kollarını yoklarken.