The Billionaire's Chief Secretary (Completed)

Chapter 8: Share

After the doctor checked my state, she told me that I can go home and rest now which is a good thing. 

"Doon nalang kaya tayo sa apartment ko muna? Maalagaan kita at tutulungan pa kita."

"Huwag na, Willow, pero salamat. Kaya ko naman ang sarili ko."

"Sige na para namang hindi tayo friends niyan." Napatigil siya sa paglalakad at hinarap ako. "Ang magkakaibigan ay nagtutulungan, hindi ba? Kaya kung ako sa iyo, pumayag ka na..."

"I also think that Willow is correct, Mckenzie." Hindi ako makapaniwalang tumingin sa magkapatid na ito. Talaga ngang magkakampi pa eh. "You see I wanted to bring you with me in my condo to take care of you but nah, we're opposite sex so I suggest that you should stay with Willow. Besides, I can normally  breathe when you're atleast with her."

"Okay, cool. Pero kahit isang gabi nalang."

"10 nights." Ani ni Willow habang nakangiti.

"Two nights, and that's final." Ani ko.

She sighed. "Fine! Let's go..." Hawak niya ako sa kamay kaya hinila niya ako sa gilid ng kalsada pero bago pa makapara ng kotse si Willow ay may humintong kulay pula na magarang kotse sa harapan namin.

Nang bumaba ang tinted window sa harapan ay nagulat nalang kami nang makita nami na si Enzo ang nasa harapan.

"Paanong..." Lumingon ako sa entrada ng ospital, kanina nga eh nakatayo siya sa likuran ko at sinusundan kami...

"Let's go." Willow muttered before going inside the back seat. Bubuksan ko sana ang backseat nang naka-lock iyon. Thanks to Willow who's now grinning inside the back seat.

I glanced at Enzo who opened the door for me. "I can open the door, you know..."

He smirks. "I know but I just want to do this, for you."

"Thanks." I shyly smiled before hopping inside the car.

Pagkatapos niyang isinara ang pinto ay kinalabit ako ni Willow.

"Ano ba?!" Inis na tanong ko sa kanya na nakangisi, mukha pang proud na proud.

"Yiiee!" Nakikilig na tili niya.

Nang makapasok si Enzo ay nagtataka siyang tumingin sa amin ni Willow, siguro nagtataka kung bakit tumili si Willow.

"Uhm- that's nothing." I muttered while looking away at his' gaze. "Let's go..."

"Before that, why don't we eat first?" Sabay kaming tumingin sakanya. Anong— paano kung sa isang mamahaling resto? "Don't worry, it's my treat."

Tatanggi na sana ako nang mabilis na tinakpan ni Willow ang aking bibig at sinabing. "Oo, sige para hindi narin namin kailangang magluto ni friend. Right friend?" Tanong niya sa akin, nanlaki ang mga mata niya na para bang sinasabihan ako na mag-oo ako.

"Yes, friend." I faked my smile at her before looking outside the window.

Ginagawa niya ata akong daan para sa kuya niya eh. Sabagay, kung ako rin ang nasa kalagayan ni Willow, gagawin ko ang paraan para makalapit sa kuya ko.

At saka gugustuhin ko ding tulungan si Willow para makalapit ang dalawang kuya niya. Isn't bad to help, right?

Bumaba ako sa kotse with the help of Enzo. Psh! Bakit hindi nalang kaya si Willow na kapatid niya ang tulungan niyang makababa mula sa kotse niya eh no?

"Do we have a reservation, sir and madams?" The maitre D'hotel asked us.

"None."

"Okay. This way, sir and madams." Maitre D'hotel led us toward the table who have the four chairs.