Gerçek Ailem

19. BÖLÜM

'Ay ben nerelere gideeemm' diye ağıt yakasım vardı şuan.

Ya da 'ölem beenn ölem benn' diye de olabilir.

Maalesef baba tarafının da geleceğini öğrendiğimde kendimce depresyona girmiştim.

Babamı ne kadar ikna etmeye çalışsam da bir fayda vermemişti.

Ben de mecburen kabullenmiştim ama bu depresyona giremeyeceğim anlamına gelmez.

"Off canım sıkılıyor ya, napsam ki acaba?"

Gerçi bu da soru mu? Emre'nin odasına gidebilirim.

Ya da bir an aklıma geldi de acaba bir değişiklik yapıp Çağrı abinin mi odasına gitsem?

Gitmesem mi acaba?

Çağrı abiyle aramız nötr biliyorsunuz ki, bunu birazcık değiştirmek istiyor olabilirim.

Daha fazla düşünmeden Çağrı abinin odasına doğru yol almaya başladım. Ayrıca daha fazla düşünürsem vazgeçeceğimi bildiğim için düşünmemeliydim.

Tam kapıyı çalıyordum ki vazgeçme düşüncesi aklıma geldi.

Tamam Yağmur, sakin ol. Bir şey olmayacak, sakince bu odadan içeriye gireceksin sadece.

Kendi kendimi yatıştırıp kapıyı çalmaya yeltendim.

Ohh sonunda çalabildim şu kapıyı.

Emre'deyken hiç böyle dertlerim olmuyor, neden acaba? Çünkü sürekli odasına daldığım için olabilir mi?

Her neyse!

"Gel"

Vazgeçmek için hala vaktin var Yağmur, bil diye söylüyorum.

Hayır vazgeçmeyeceğim!

Bir anlık gaza gelerek kapıyı açtığımda Çağrı abinin meraklı gözleriyle karşılaşmıştım.

"Yağmur? Bir şey mi oldu?"

Çekinerek konuştum.

"Hayır, neden ki?"

Konuşurken bir yandan da odaya girmiş ve kapıyı da arkamdan kapatmıştım.

Hani şu hiçbir ebeveynin yapmadığı şeyi...

"Ne bileyim, yani sen pek benim odama gelmezdin de ondan şaşırdım"

"Canım sıkılmıştı da bir değişiklik yapmak istedim"

"Anladım, otursana"

Ayakta dikilmeyi kesip yatağa oturduğumda Çağrı abi de o sırada çalışmasını bitirmiş olmalı ki masasını topluyordu.

Sessizliği sonlandırmak adına konu açmaya çalıştım.

"Şey, baba tarafı nasıl? Sever misiniz yani?"

Şuan neden çok gerginim ki? Off nedense konuştukça batıyormuş gibi hissediyorum.

"Bu kadar kafana takmana gerek yok, insan yemiyorlar sonuçta. Genel olarak hepsi iyi, anlaşabilirsin yani. Hatta şanslısın bak, kuzenlerimiz genel olarak hep seninle yaşıt ve çoğu kız, yani aynı kafada olduğunuz için anlaşırsınız. Tamam?"

Başımı 'tamam' anlamında salladım. Şahsen Çağrı abinin konuşmasıyla içime su serpilmişti, inşallah anlattığı gibidir.

Bir süre Çağrı abi de ben de konuşmayarak sessizliği sürdürdük. Ayrıca sessizlik her uzadığında ben de bir o kadar geriliyordum.