Yaklaşık bir saattir yatakta yatıyor, ama asla uyuyamıyordum.
Saatin 11:30 olduğunu görünce fazla geç olmamasına sevinerek anlık gelen istekle Kerem abinin odasına yöneldim
Kapıyı çalsam mı çalmasam mı diye düşünürken tabii ki de çalmam daha mantıklı diye düşündüm.
Aradan 5 saniye geçmişti ki Kerem abi "gel Yağmur" dedi.
Bunun bilmediğim bir gözü daha mı var lan? Ben olduğumu nerden anladı?
Hafif çekinerekte olsa odaya girdim, doğal olarak Kerem abinin gözü de bendeydi.
"Hayırdır? Bir şey mi oldu?"
Gelmese miydim acaba?
"Hayır"
"Yanlış anlama, sen pek uğramazdın da buraya ondan şaşırdım, otursana"
Yine hafif gergin bir şekilde yatağın bir köşesine oturdum.
"Fotoğraf makinesine ilgim olduğunu nerden öğrendin?"
Tebessümle sormuştu.
"Çok zor olmadı bir fake hesap yetti"
"Nasıl?"
"Haktan'ın maydanozu tanıdık geldi mi?"
Gülmemi ve utanmamı durduramadan söylemiştim.
"O saçma hesap senin miydi cidden?"
O da hâlâ gülüyordu
"O hesap saçma değildi bir kere"
"Haktan kim peki?"
"Öylesine bir aşk adam boşver"
"Kesin ipsiz sopsuzun tekidir"
"Sen ne anlarsın be"
Kısa bir gülüşme ve sessizliğin ardından bu defa ben sordum.
"Mara kim peki?"
"Öylesine bir aşk kadın boşver"
"Kesin vizyonsuzun salağın önde gidenidir"
"Sen ne anlarsın"
Yine aynı şekilde bir sessizliğin ardından o konuştu.
"Peki babam sana kolyeyi takarken ne söyledi?"
Zihnimi biraz zorlamama rağmen hatırlayamıyordum bu sorunun cevabını.
"Bilmem, hatırlamıyorum."
"Anladım"
Yine bir sessizlik olmuştu, ve ben her sessizlik olduğunda geriliyordum.
Aynı zamanda aklım hâlâ Emre'deydi.
"Senin moralin bozuk gibi sanki, ne oldu anlatsana?"
Kerem abi müneccim olcakamışta yanlışlıkla insan olmuş gibi biri gerçekten.
"Emre'yle aramız bozuk ve ben nedenini bilmediğim için Emre de anlatmadığı için düzeltemiyorum. Bir de senin suçundu dedi."
"Gerçekten bir şey yapmadığına emin misin peki?"
Kerem abi sorarken bir şeyi ima ediyordu sanki, veya bana öyle gelmişti.
İkinci ihtimali düşünerek "evet" dedim.
"Boşver takma ya, bir gün düzelir aranız"
Vay anasını, adama bak, bimdeki psikolog musun be!
Gerçekten aradığım teselli buymuş...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gerçek Ailem
Ficção AdolescenteBir kız düşünün, 17 senelik hayatının bir yalan üzerine kurulu olduğu... Tabii burdan söyleyince kolay geliyor kulağa, değil mi? Ama aslında empati yapınca hiçte öyle olmadığını farkedeceksiniz. Düşünsenize her gün gördüğünüz, aynı evin içinde yaşa...
