20.bölüm

2.9K 117 17
                                    

"Nasıl yani?!"
Aşağıdan gelen bağırışlarla gözlerimi kırpıştırdım. Perdelerden giren turuncumsu gün ışığıyla akşama yaklaştığımız belliydi. Odanın kapısı yavaşça aralanınca doğruldum. Kevin içeriye girerken elimi yumruk yapıp gözlerimi ovuşturdum. Derince esneyerek üstümdeki yorganı attım. Kevin yanıma yaklaştı. Koltuk altlarımı tutup beni havaya kaldırdı ve kucakladı.
Aşağıdan birkaç eşyanın uçma sesi ve Victor'un bağırışı geldiğinde dikleştim.

"Ne oluyor?"
"Hiçbir şey."
"Victor bağırıyor."
"Hayır."
Victor'un bağırış sesi geldiğinde Kevin'ın omzunu sıktım.
"Neden b- Ay!"
Beni zıplattığında bağırdım.
"Nereye gitmek istersin?"
"Hiçbir yere."
"Yani yemeğe gidiyoruz."
"Kevin, Victor bağırıyor ve ben hiçbir yere gitmek istemiyorum."
"Evet. Duydum. Yemeğe gidiyoruz."

"Ne oluyor?"
Aşağıya inerken Daniel ile göz göze geldik. Elimi tutup dudaklarına götürdü.
"Nasılsın güzelim?"
"İyiyim babacık."

"Hah, bu kız o mu yoksa?"
Salonun kapısına yaslanmış halde bana bakan kızı yeni fark ediyordum.
Hey, tatlı görünüyorsun. Neden arkadaş olmuyoruz?

"Selam ben Amelia."
Elimi ona doğru kaldırdığımda dudağının tek tarafı yukarı doğru kıvrıldı.
"Gerçekten bu mu?"
"Kes sesini."
"Tam da çok beğendiğimi söyleyecektim."
Dostum, neden bu kadar alaycısın?
Ayrıca SELAM VERSENE ŞAPŞAL!

Kevin ensemden tuttu. Kevin'ın kolunu itip kafamı biraz aşağıya eğdim ve kaşlarımı çatarak kıza baktım.
"Sana selam veriyorum. Ağız burun eğmek yerine seninle konuşan birine cevap vermelisin."
Kevin'a bakıp kafamı salladım.
"Ne kadar kaba insanlar var değil mi?"
Kevin'ın dudağının köşesi kıvrılırken yanağıma ufak bir öpücük bıraktı.
Daniel beni Kevin'ın kucağından aldıktan sonra mutfağa ilerledi.

Basketball DaddysHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin