Basketball Daddys

8.bölüm

Daniel parmağındaki kremi dizlerime yaydırırken arkamı dönmeye çalıştım.
"Amelia, sabit durur musun?"

William ve Victor takım arkadaşlarıyla birlikte sahada kalmışlardı. Kevin ve Kenneth odadaki banyolarda duş alıyorlardı. Ve Jason yemek katında açık büfenin tadını çıkartıyordu.

Yalnız kalmama son bir kişi...

Daniel iki elini belime koyarak beni havaya kaldırdı ve dizlerine oturttu. Yüzüme dağılan saçlarıma üfleyerek geriye itti.
"Yorgun musun?"
Bugünki antrenmanları o kadar yoğundu ki izlerken bacaklarım ağrımıştı.
"Biraz..."
Elini enseme koyup saçlarımı okşadığında kafamı göğsüne yasladım.
"Dikkatli olacağına söz ver Amelia."

Dizlerimdeki yaralardan söz ediyordu. Bugün onların odaklandıkları bir anda kaçmaya çalışmıştım ve uzaklaşamadan yere yapıştığım için beni yakalamışlardı.

"Bizden kaçmaya uğraşmamalısın."

Cebindeki telefonu gürültülü bir şekilde titrediğinde beni kucağından indirdi.
"Alo..."
Pencerenin önüne ilerlerken şortumun kırıştığını fark edip ayağa kalktım. Bakışlarını bedenimde gezdirip hafifçe gülümsedi ve dudaklarını oynatarak bir yere ayrılmamamı söyledi. Sırtını bana döndüğünde kapıya bir bakış attım. Daniel'in sesi hafifçe yükselince yerimde sıçradım. Korkmuş bakışlarımı yüzüne çevirdiğimde başka bir odaya girip kapıyı çarptı. Koşturarak kapıdan çıkıp arkamdan kapatmadan merdivenlere yöneldim. Arkamı kontrol ederek hızlı hızlı inmeye başladım.

"Amelia!"
Arkamdan gelen bağırışla çıkış kapısına koşmaya başladım. Belimden geçirilen kolla birlikte ayaklarım yerden kesildi. Jason boşta olan eliyle yanaklarımı kavradı.
"Kaçmaya çalışmıyorsundur umarım."
"Tam anlamıyla onu yapmaya çalışıyordum."
Beni kucağında zıplatarak daha sıkı kavradı.
"En azından kaçmadan önce üstünü değiştirseydin..."
"Beni kaçıran altı basketbolcu adamdan kurtulmaya çalışırken aklıma kıyafetlerim gelmedi."

"Benim aklım şuan sadece kıyafetlerinde..."
Bedenimi kendine döndürürken derin bir nefes aldı. Daniel merdivenlerden -altındaki kısa şortla- inerken göz göze geldik.
"Sadece iki dakika yerinde durmanı söylemiştim!"
Kollarımı tutup beni sarstığında yutkundum.
"Amelia!"
Kevin ve Kenneth üstlerindeki bornozlarla merdivenlerden inerken Jason beni Daniel'in elinden kurtardı.

"Yukarı çıkalım."
Daniel, Kevin ve Kenneth'ın üstlerini işaret etti.
"Bornozluyken neden aşağıya indiniz?"
Kevin parmaklarını burun kemerine bastırdı.
"Amelia kaçtı sandım."
"Bacakların çok gü-"
Kenneth'ın bacaklarını övecekken atılan kötü bakışlarla birlikte çenemi kapattım.
"Üzgünüm."
"Üzgün olman bir şeyi değiştirmeyecek."
Jason asansöre ilerlerken gözlerimi yere çevirdim.

"Seni illa odaya mı kilitlemeliyiz?! Ceza almadan sürekli kaçmaya mı çalışacaksın?!"
"Bugün sabrımızın son sınırını zorladın Amelia."
Odaya girdiğimizde beni kucağından indirdi. Arkamı dönerek ondan uzaklaşmaya çalışırken üstümdeki tişörtü iki yanından tutarak yırttı. Büyük bir çığlık atarak bileklerini tuttum.
"Bir daha yapmayacağım!"
"Bağırma Amelia... O güzel sesini sakla."
Yırtmış olduğu tişörtümü yere fırlattıktan sonra eliyle ellerimi sabitledi.

Kendimi dizlerimin üstünde yere bıraktım.
"Ayağa kalk Amelia!"
"Hayır!"
"Ağlıyor musun?"
Kafamı yüzüne doğru kaldırınca ağlamadığımı anladı. Ellerimi yukarı doğru çekiştirince sızlandım.
"Çok sıkı tutuyorsun!"
"Çünkü bıraktığımız anda kaçıyorsun!"
Sesli bir nefes bırakıp ayağa kalktım. Ellerimi bırakıp kaçmama fırsat vermeden sırtımda birleştirdi.

Şortumun düğmesini ve fermuarını açtı. Şortum -zaten büyük geldiği için- hızla yeri boyladığında dizlerimi birbirine bastırdım. Jason beni yataklardan birine yönlendirdiğinde dudaklarımı dişledim.
"Neden kaçtın Amelia?"
Yatakta dizlerimin üstünde dururken Daniel yüzüme doğru eğildi.
"Çünkü sizinle kalmak istemiyorum."
Daniel yüzünü buruşturarak karşımdaki yatağa oturdu.
"Biz seni sevsek bile... Kalmak istemiyor musun? Ailen senden nefret ederken... Doğru düzgün arkadaşın yokken... Altı adam sana sevgisini sunuyorken sen bizle kalmak istemiyor musun?"

"Ah!"
Jason kalçama sertçe vurduğunda çığlık attım.
En azından ellerimi serbest bırakmıştı.
Ellerim yorganı sıkıca kavrarken bir kez daha vurdu.
"A-Acıyor..."
"Bu bir ceza Amelia... Acıtması normal."
Yanağımı yatağa bastırırken birkaç kez daha vurdu.
"Yanıyor."
Jason yatağa oturarak geriye doğru yaslandı ve yüzüme gelen saçlarımı çekti.

"Canın yandı mı?"
"Özür dilerim."
Gözlerimden damla damla yaşlar süzülürken doğruldum. Jason belimi kavrayarak beni üstüne yatırdı.
"Bir daha kaçma."
Daniel ellerini koltuk altıma koydu ve beni havaya kaldırdı. Bacaklarımı beline sararken burnumu derince içime çektim.