Kimsin | Gay

22

Hakan önündeki kıza baktı

"Seni kırdığım ve bir daha aramadığım için özür dilerim Meltem"

Kız güldü ve yüzüne tokatı yapıştırdı

"Özür dilemen gerektiğinin iki yıl sonra aklına gelmesi komik"

Hakan elini yanağına götürdü ve sıvazladı. Kız fazla hızlı vurmuştu. Ama artık alışmaya başlamıştı. Sabahtan beri bir sürü kızdan özür dilemişti. Kimisi direkt affetmişti kimisi ise ya yüzüne tükürmüş ya tokat atmış yada küfür etmişti bazı istisnalar ise tekme bile atmıştı. Ama yine de pes etmemişti. Sonuçta yolun sonunda Alihan onu dinliyecekti

Yanından geçen kızı tekrar durdu

"Meltem özürümü kabul ettin mi?"

Alihan ilerde gördüğü iki bedenle durdu. Sabah konuşmalarından sonra Hakan daha yanına gelmemişti

"Yanlış anlama sadece özür diliyor"

Sercan'ın sesiyle ona döndüm

"Yanlış anlamdım zaten"

O ise sadece bana güldü

"Sabahtan beri herkesten özür diliyor artık kendini kime kanıtlamaya çalışıyorsa ."

Alihan Hakan'ın yüzüne yediği tokatla gözlerini kocaman açtım. Bu kız ona nasıl tokat atardı diye düşündü . Hızla onlara doğru yürüdü

Alihan'ı gören Hakan güldü

"Sen ne yapıyorsun burada."

Meltem ikisine baktı ve sonra oradan ayrıldı

"Nereye Meltem daha soruma cevap vermedin"

Meltem onu umursamadı ve arkasına bakmadan gitti. Hakan tam peşinden gidecekti ki Alihan onu durdurdu

"Nereye"

Hakan omzunu düşürdü

"Beni affedip affetmediğini daha öğrenmedim"

Alihan bıkınca nefes verdi

"Tamam yeter bu kadar seni dinleyeceğim"

Hakan dudağını büktü ama yanağı acıyınca yüzünü buruşturdu

"Ama daha bitmemişti"

"Sanırım yüzünün görünüşünden bir habersin"

Alihan Hakan'ın kolunu tuttu ve onu revire götürdü. İçerde kimse yoktu. Hakan'ın oturtmasıyla küçük buzluktan buz torbası çıkardı ve Hakan'ın yanağına hafifçe bastırı

"Acıdı"

Hakan'ın sesiyle ona baktı. Yanakları kızarmıştı. Tokattan dolayı olduğu çok belliydi. Alihan'ın içini bir huzursuzluk kapladı. Keşke onunla konuşmak için böyle bir şart sunmasaydı. Bu hali çok kötüydü. Bakmaya kıyamadığı çocuğun yanakları tokattan kıpkırmızı olmuştu ve bu onun yüzündendi.

"Bir daha kimseden özür dileme"

Hakan Alihan'ın siyahlarına baktı

"Ama daha bitmemişti"

Alihan bıkınca bir nefes verdi

"Tamam seni dinleyeceğim"

Hakanın duyduğu şeyle dudakları kıvrıldı

"Valla mı?"

Masumca söylediği şeyle Alihan'da güldü

"Valla gülüm"

İşte Alihan böyleydi Hakan'a asla kıyamazdı. Hakan ona bir adım atsa Alihan on adım atardı

Hakan heyecanla ayağa kalktı

"Hadi konuşalım"

Alihan elindeki buzu tekrar yanağına koydu

"Sonra konuşuruz önce şu buzu yanağına tut"

Hakan buzu aldı ve oturduğu yere bıraktı

"Başlarım şimdi buzuna"

Alihan güldü. Hakan derin bir nefes aldı.

"Şimdi ben konuşacağım sende dinleyeceksin tamam mı?"

Alihan başını evet anlamında salladı

"Alihan gerçekten özür dilerim. Bugün içindeki en anlamlı ve en içten özürüm. Seni çok kırdım biliyorum. Kalbini paramparça ettim. Senin o güzel bakan gözlerini görmedim"

Elini cebine attı ve cebindeki yüzüğü çıkardı. Yüzüğün üstünde küçük prens sembolü vardı. Alihan gördüğü yüzükle şaşırdı

"Seninle kavga etiğim gün birbirimizi ilk gördüğümüz takıcıya rastladım. İçeri girdiğimde yüzüklerin olduğu yerde bunu buldum"

Sonra ona yaklaştı

"Alihan ben hayatımda hiç aşık olmadım aşk ne onu bile bilmiyorum sanırım."

Alihan'ın elini tuttu

"Ama bildiğim tek bir şey var seni kırmak istememem. Bana tekrar kırgın bakma istiyorum. Kalbini kırmak üzülmenin nedeni olmak istemiyorum Alihan. Bu hayata eğer birini seveceksem o sen ol Alihan. Bana aşkı öğret Alihan"

Alihan'ın duyduğu şeyle nefesi kesildi. Yüzüklü eli Hakan'ın yanağına gitti

"Gerçeksin değil mi? Rüya değilsin şimdi o Sercan iti odama girip beni uyandırmayacak değil mi? Öyle bir şeyse kendimi keserim ha"

Hakan Alihan'ın dediği şeye güldü. Sonra ona yaklaştı ve dudağına küçük bir öpücük kondurdu

"Rüya olmadığına inandın mı?"

Alihan'ın eli kalbine doğru gitti

"Birazdan ölebilirim gülüm"

Sonra eli Hakan'ın yanağına gitti

"Ama ölmeden önce seni bir öpeyim"

Konuştuktan sonra dudaklarını birleştirdi