Kimsin | Gay

28

Kapıyı kapatmamla salona bir göz attım evde kimse yoktu. Kavga etmemizin üzerinden iki gün geçmişti ben o iki gün boyunca Alihanda kalmıştım. Ama artık evime gelme zamanım gelmişti. Bu iki gün boyunca hiç konuşmadık. Sadece derste ve kafeterya da karşılaşmış sadece.

Hızla odama çıktım yapmam gereken sunumlarımı hazırladım akşama kadar da odamdan çıkmadım.

Karnımın guruldamasıyla ayağa kalktım ve mutfağa doğru yürümeye başladım. Mutfaktan gelen seslerle yürümem yavaşladı

"Oğlum yavaş olsana sesi duyup aşağıya inicek"

Yiğit'in sesiydi

"Ne yapıyım birden düştü. Sen bana laf yetiştireceğine salatanı hazırla. Birazdan acıkır mutfağa gelir falan"

İçeriye girmemle gördüğüm görüntüyle dudağım kıvrıldı. Yiğit salata yapıyor Yağız ise yere düşmüş tava ve tencereyi topluyordu. Gözüm mutfaktaki masaya değdi. Düzgün yapılmak istenmiş ama yapılamamış bir masaydı. İkisinin hazırladığı çok belliydi.

İkisinin de bakışları bana döndü

"Niye bu kadar erken indin aşağıya"

"İnmese miydim?"

Yağız hızla ayağa kalktı

"Hayır hayır sadece masayı daha tam kurmadık ondan"

Aceleci tavırlarıyla güldüm.

"Yooo güzel olmuş hele o gül yaprakları beni benden aldı"

Alaylı sesimle Yiğit elindeki kabuğu Yağıza fırlattı

"Ben dedim koymayalım"

Yağız ateş saçan gözlerle ona baktı

"Ne biliyim amk Güneşim özenli bir sofra hazırlayın dedi. Bende aldım. Hem adamda güzel olur dedi"

Duyduklarımla güldüm.

"Bence adam bunu üç arkadaşın oturup yiyeceği yemek için dememiştir"

Dediğim şeyle başını salladı sonra da gülmeye başladı. Üçümüzde kahkaha attık.

Masaya oturmamızla ikisinin de bakışları bana döndü. Sonra birbirlerine baktılar. Yiğit yerinde dikleşti ve gözlerini bana dikti

"Özür dileriz kardeşim.... O gün büyük eşeklik yaptık"

"Salak gibi davrandık. Çok kırdık seni yani sizi"

İkisine de baktım

"Bence özür dilemeniz gereken tek kişi ben değilim"

Yiğit güldü

"Merak etme ondan da dileyeceğiz sadece önce seninle konuşmak istedik"

Başımı salladım ve bana beklentiyle bakan iki çocuğa güldüm.

"Affettim zaten dediklerinizde ciddi olmadığınızı düşünüyorum. Sadece bir an sinirle söylenmiş şeyler değil mi?"

Tek kaşımı kaldırmamla ikisine de baktım. Aynı anda başlarını saladırlar.

"Hem.."

Elimle gül yapraklarını gösterdim

"Bu organizasyona affetmemek de olmaz şimdi"

Dediklerimle ikisi de güldü.

Sohbet ede ede yemek yedik daha doğrusu yemek boyunca farklı türlerde özür dilemişlerdi.

Şimdi ise salonda oturmuş birbirimize bakıyorduk.

"Sen ciddisin değil mi?"

Yağıza başımı salladım

"Hiç olmadığım kadar"

İkisi şaşkınca bana bakıyordu. Sonra ikisinde gülmeye başladı

"Seni böyle görmek"

"Ne varmış lan halimde"

Yiğit güldü

"Daha birkaç ay önceye kadar yok aşk saçma bir şey sevgililik bana göre değil diyordun şimdi Alihan için bize kafa tutuyorsun"

"Eee biz buna Alihan etkisi diyoruz"

32 diş gülerek dediğim şeyle ikisi de güldü.

"Peki aşık mısın?"

Gelen soruyla kahvemden bir yudum aldım.

"Aşık mıyım bilmiyorum ama bir şeyden eminim onunlayken çok mutluyum. Önceden barlar partiler kızlar bana heyecan verirdi ama şimdi Alihan'la oturup beraber yemek yemek bile beni mutlu ediyor. Onun yanındayken çok farklı duygular yaşıyorum ve bu duygular çok güzel. Eğer aşık olacaksam bile bu kişinin Alihan olmasını istiyorum."

Konuşmamı bitirmemle ikisine baktım. Bana boş boş bakıyorlardı. Yiğit hemen yastığı önüne siper etti

"Kimsin sen arkadaşıma ne yaptın. Benim pezevenk arkadaşım böyle konuşmaz"

Yastığımı ona fırlattım.

"Abartma lan"

İkisi de bana inanmamış gözlerle baktı.

"Tamam biraz değişmiş olabilirim"

Yağız sırıttı

"Ben aslında başka bir şeyi merak ediyorum"

Yerinde yayıldı

"Hanginiz üste lan!"

Dediği şeyle kahvem önümde kaldı. İkisi de gülerek bana bakıyordu. Daha Alihan'la o kadar ileriye girmemiştik. Alihan ben kendimi hazır hissedene kadar bekleyeceğini söylemişti. Önceliği hep benim ona alışmam ve sevmemdi

"Kesin Alihan'dır oğlum"

İkisi gülmeye daha çok başladı. Yanaklarımın kıpkırmızı olduğunu hissediyorum

"Oğlum bide utandı lan. Arsızda utanabiliyormuş lan"

İkisinin de gülmesiyle göz devirdim. Şerefsizler anca alay etsinler.