Eldarya The Originals | Scenariusze ZAWIESZONE

🐲 | Pierwsze wspólne nocowanie | Valkyon

Valkyon leżał w sali szpitalnej w miasteczku, w którym się znajdowaliście. Już parę dni temu odzyskał przytomność, ale wciąż nie było z nim dobrze i nie mógł wrócić do Kwatery. Reszta strażników jest już w drodze powrotnej. Wyruszyli wczoraj, ale ty uparłaś się i zostałaś. Gdyby nie płacz i krzyk pewnie wzięliby cię ze sobą, ale na szczęście ulegli. W końcu nie mogłaś zostawić go tutaj samego. Zwłaszcza, że jest tu przez twoją niekompetencje. A co, jeśli coś się stanie, gdy będzie wracał sam? Tak to przynajmniej mu pomożesz z ewentualnymi wrogami. I tym razem naprawdę to zrobisz. Dlatego zostałaś i wrócisz razem z nim. Sam na pewno by się nudził. Chociaż... Po tym wszystkim pewnie i tak wolałby kogoś innego zamiast ciebie...

Samej w pokoju jest straaasznie nudno! Trzeba coś wymyślić!
I wymyśliłaś. Nocną wyprawę do swojego szefa. Weszłaś do jego sali i usiadłaś na krześle obok jego łóżka. Gdy tylko to zrobiłaś mężczyzna zdał sobie sprawę z twojej obecności.

– T.I.? Co ty tu robisz? Jest późno, powinnaś już spać.

– Nie jestem śpiąca. A samej jest nudno, więc pomyślałam, że cię odwiedzę.

– A co, gdybym ja już spał?

– Wtedy... Pewnie wróciłabym do siebie. Ale to jest ważne, bo nie śpisz. Mam szczęście. – Uśmiechnęłaś się szeroko.

Tak, ty masz szczęście. Twój towarzysz już nie do końca.

– Tak, masz... – Westchnął i zamknął oczy. – Ale byłbym wdzięczny, gdybyś mimo wszystko pozwoliła mi spać.

– Tak, jasne... Wybacz.

Powinnaś teraz wyjść, prawda? Ale z jakiegoś powodu nie chcesz się ruszyć. Patrzyłaś tylko na niego i pogrążyłaś się w swoich dość pesymistycznych myślach.

Nie chce cię tu, przeszkadzasz mu. Co jeżeli nie jest śpiący, ale mówi tak, bo to ty tu przyszłaś? Z pewnością zachowałby się inaczej, gdyby to był ktoś inny. Znienawidził cię. To wszystko twoja wina. To przez ciebie tu jest. Powinnaś wtedy bardziej uważać i przede wszystkim nie pić, gdy cię o to poprosił.

Te wszystkie myśli bombardowały twój umysł z niewyobrażalną siłą, a poczucie winy coraz bardziej w tobie narastało. Nie powinnaś się odzywać. Powinnaś dać mu spać, ale... Musisz zapytać. Musisz się upewnić. Może wtedy nie będzie cię to tak bardzo męczyć? Albo zniszczy cię do końca...

– Valkyon... Czy tu mnie nienawidzisz? Za to co zrobiłam.

Otworzył oczy i spojrzał na ciebie.

– A co takiego zrobiłaś?

– Nie posłuchałam cię... I przez to tu trafiłeś.

– Nie, nie nienawidzę cię. To, że tu leżę jest moją winą. Nie byłem w stanie się obrobić. Nie myśl więcej, że to twoja wina, zgoda? – Uśmiechnął się do ciebie.

Ten ciepły uśmiech rozgrzał całe twoje wnętrze. Poczułaś jakby wielki kamień spadł ci z serca i jednocześnie uwolnił łzy, które szybko wypełniły twoje oczy. Pokiwałaś twierdząco głową i przytuliłaś się do niego. Chwilę później wybuchnęłaś głośnym płaczem. Oj, nie dasz mu pospać. Przynajmniej do czasu, aż sama nie uśniesz zmęczona płaczem.

꧁༺࿅ིཽ• –– •🐲• –– •࿅ིཽ༻꧂

~ Papita