Chapter 19.

122 1 0
                                    

It was the last day of the trip and everyone's at the resort's dining hall to fill in their stomach before flying back to Bangkok.

"Ahay, the trip finally ended," Moei mumbled while eating her breakfast. She was with Ev and Marcus sa iisang table.

Hindi mapigilan ni Ev na lumingon-lingon na tila ba may hinahanap. After eating the breakfast ay nilapitan niya si Dr. Tangsrisuk upang itanong kung nasaan si Bank dahil hindi man lang ito nagpakita sa dining hall.

"Oh, he already left early this morning. He said his manager just called him and he will be busy today," the doctor answered her.

Hindi maiwasang magtaka ni Ev sa biglaang paglipad ni Bank pabalik ng Bangkok. The guy would often send her a text message but she never received even one this morning.

"Baka naman kasi busy, Ev," she told herself.

♡ ♡ ♡

Bangkok, Thailand

"Hi Bank! How are you?"

Message sent.

Ev spent her break at the rooftop. Hawak-hawak ang phone habang hinintay ang response ng binata. It has been a month since that trip to Krabi, and since she last saw and heard from him.

She knew something was up when Bank left Krabi without telling anyone. She tried calling and texting him but she got no replies from him.

She checked her phone again kung may response ba si Bank, but unfortunately tahimik pa ata sa sementeryo ang phone niya.

Habang nahuhulog si Ev sa malalim na iniisip ay di niya namalayang nasa tabi niya na pala si Marcus, "I should start asking you for a "tambayan fee", Gucci!"

Napukaw si Ev sa biro ng kaibigan, "bakit, sa'yo ba 'tong hospital?"

"Pwede ko naman siyang bilhin, ngayon na," saad ng binata.

"Aba! Hindi ka po halatang mayabang sa sinasabi mo," pambabara ni Ev.

They both laughed sa pambibiro nila sa isa't isa. But Ev's laugh didn't last long; she found herself feeling the emptiness inside her again kahit pilit niyang tinatago ito from Marcus. Hindi niya man aminin ay kitang-kita naman sa mga mata niya ang malungkot na ekspresyon.

"Is that lame guy still M.I.A.?" Tanong ni Marcus sa kanya.

"Lame guy?" Napatawa siya sa description ng kaibigan. But she slowly nod her head and she slightly smirked, "hirap kasi maging artista no? Sobrang busy," she joked.

"Naks, feel mo?" Pabalik na biro ni Marcus kay Ev.

"Medyo.."

"Kakaiba ka talaga! Tara na nga at magtrabaho ka na," saad ni Marcus at tinulak niya na si Ev papuntang elevator. Binibiro niya ito upang ma'divert sa kung anu-ano pang iniisip ng kaibigan. Habang nasa loob ng elevator ay patuloy ang naging pag-uusap nila.

"Kelan ka babalik ng Pilipinas?" Tanong ni Ev sa binata. She thought he was only going to be in Thailand for 6 months but isang taon na sila sa bansang ito.

"Ohh, I asked for an extension," he replied.

"Bakit naman?"

"Baka kasi mamiss mo 'ko," pambibiro ni Marcus.

"Sira! Baka naman ako yung mamiss mo, hahahaha," she answered him back. It was supposed to be her joke but Marcus didn't respond back instead, he looked at her with a sad smile.

"Oops, did I just hit the bull's eye?" she thought.

"Baka ikaw! Hahahaha," binawi naman agad ni Marcus ang awkwardness, and thankfully the elevator opened.

The Untold RomanceWhere stories live. Discover now