Abducted By The Playboy

Chapter 4

Chapter 4

After eating our dinner together I immediately sho Jayson out of our house, Wala naman siyang naging reklamo doon
na talagang ipinag pasalamat ko.

I am already lying here on my bed, nag bibilang nanaman ng butiki na nakakapit sa kisame nang muling bumalik sa isipan ko ang usapan namin ni Jayson kanina, it makes me totally shock

' then stop running ' until now it still keep on ringing in head like broken stereo.

Mapait akong ngumisi sa kawalan, hindi naman ako tumatakbo, umiiwas lang ako sa posibleng gulo na madudulot nito. Hanggang kaya kong umiwas, iiwas ako. I should always bear in mind that love is dangerous, Jayson is dangerous.
He is not good for me, he will never be.

Natulog ako na yun ang laman aking isipan, buti nalang at hindi na iyon umabot pa sa panaginip ko dahil di ko alam kung ano ang magiging reaksyon ko, baka hindi na ako magising.

Kinaumagahan ay ginising ako ni Daddy like he usually do at sabay ulit kaming kumain, Daddy was unusually quiet today he seems off, tila may malalim na iniisip at pinoproblema

"Dad" tawag pansin ko sa kanya ng makita kong halos hindi na niya magalaw ang pagkain na nasa plato niya dahil sa pag kantulala, he startled a bit and look at me

"You okay?" I ask softly, concern is evident on my voice, what's wrong with you dad?

He smiled lightly "I'm fine, may iniisip lang ako princess"

Tumango ako bilang tugon pero hindi parin ako mapakali habang iniisip kung ano ang nangayayari kay Daddy, halos araw-araw ay ganoon palagi ang scenario, Daddy was getting weirder and weirder each day, parang may malaki talaga siyang problema na dinadala, Hindi ko lang ma pin point kung ano dahil hindi naman siya nag sasabi, at kahit naman tanungin ko siya ay pareho lang naman palagi ang sagot niya, he's fine...but I doubt that, I know he's not, Alam kong may mali and it's frustrating the hell out of me because I don't have any idea what is it.

"I'll fetch you later" Jay was standing outside his car, holding the door on my side, pinag buksan niya ng pinto na dapat at hindi niya ginawa, nakakairita hindi pa naman ako disable

"Kahit wag na" asik ko at mabilis na bumaba while rolling my eyes on him

He smirk and look at me with amusement

"It's my work, remember?"

"Work, work mo mukha mo!" I tap his shoulder "alis na here gurang" I give him my teasing smile

"C'mon I'm just twenty five, and I'm your baby, so definitely not gurang" he give me a teasing smile, too.

Agad na sumama ang tingin ko sa kanya , sa inis ko ay  siniko ko siya sa may bandang tiyan.

He grunt a lil as a response but then laugh immediately after a seconds like my elbow doesn't affect him at all.

Nakakadiri talaga ang lalaki na to

"Diyan ka na nga bubuyog!" Asar na sambit ko, padabog akong nag martsa palayo sa kanya dahil sa inis na naramdaman, he really know how to piss me off huh!
Langhiya, mag kaka wrinkles ako ng maaga nito, he's always making me stress!

"Good bye my honey" mas nainis lang ako lalo, litsugas ka sarap mong sipain papuntang Mars!

Kung boring man ang buhay ko, mas somubra naman ka boring tong klase ko, kanina pa ako inaantok habang nakikinig sa professor naming panot na kanina pa nag lilecture sa harap, habang nakikinig sa kanya ay walanghiya namang pumipikit-pikit ang mga mata ko, may mga oras na muntik na akong ma nudnod sa mesa dahil nakatulog ako.