Abducted By The Playboy

Chapter 7

Chapter 7

Since the day I lost my first kiss, I've tried so hard to avoid Jayson at all cost. Kung dati ay sobrang tagal kong pumasok sa school, ngayon mas maaga na, mas maaga pa nga keysa sa guard, pag hindi pa naka bukas ang gate ay pumupunta nalang ako sa malapit na seven eleven upang doon mag palipas ng oras.

My dad was confused, too. About my sudden change, he ask me about it and I just answered him, this is for the better. Gladly he didn't ask me again, instead he will wake up early than the usual to cook for breakfast so that we could still eat together, I was really guilty thinking that he would wake up early so he could cook instead of resting, I know how much he needed to sleep more and rest because he has been so exhausted whole day.

Dahil tuloy sa akin ay nabawasan na ang pag pahinga niya, I hate that I have to be selfish.

Huminga ako ng malalim at sumipsip sa kape na hawak ko, Hindi na ito masyadong mainit dahil kanina ko pa ito inorder hindi ko lang maubos ubos dahil madalas akong natutulala.

Inis na ginulo ang sariling buhok,  punyeta talaga, bat ba ako apektado sa halik na 'yon, pero ang hirap rin kasing balewalain eh. That's my first kiss.

Lutang ako hanggang sa pumasok ako sa klase, ni hindi ko nga namalayan na nag quiz na pala kami, buti nalang at pinakopya ako ni pareng Jessy, hindi ako bumagsak.

Malala na talaga to, mas lalo pa akong natulala ng maalala ko na si Jayson pala ang instructor sa next subject namin.

Ang hirap talagang iwasan ng kupal na 'yon ha.

"Pare" kinalabit ko si pareng Jessy na kasalukuyang kumakain ngayon, its our lunch time at sunod nito ay ang afternoon subject namin na si Jayson ang instructor.

"Bakit?" She raised her brows towards me

Huminga ako ng malalim "gusto kong umuwi, masama ang pakiramdam ko" masama talaga, para akong naaalibadbaran habang iniisip na mag kikita kami ni Jayson mamaya, Hindi ko pa kaya.

Lalo na at sa classroom pa namin iyon nangyari, babalik lang ulit sa isip ko kung gaano ako katanga sa mga oras na 'yon

"Ay instant sakit" napatigil siya sa pag sasalita, malamang ay may naisip nanaman to "Iniiwasan mo lang si kuya eh" she tease

"You have no idea" I said "mag susulat ako ng excuse letter tapos ikaw na mag pirma, kailangan ko talagang umuwi, feeling ko mahihimatay na ako sa sama ng pakiramdam ko"

She stared at me for a while, Hindi ako umiwas ng tingin sa kanya, I tried so hard to make my eyes heavy to make her believe that I wasn't feeling well.

She sigh "hindi ako naniniwala na masama ang pakiramdam mo, pero sige pag bibigyan kita ngayon, I kinda understand you, you know"

"Thank you pre"

Mabilis akong nag sulat ng excuse letter, kunyare mas sakit ako, tapos hoping for your kind consideration, ganoon lang. Typical na excuse letter.

Agad na ginaya ni pareng Jessy ang pirma ni Daddy para sa parents signature, kabisado na namin ang pirma ng parents ng isat-isa, madalas na gawain kasi namin ito nung highschool pa hanggang sa nadala nalang sa college. Kami ang nag pipirma sa parents signature, Lalo na pag gusto naming mag cutting pero ayaw rin naming bumagsak, Kaya gumagawa kami ng excuse letter para pwede pa kaming maka request sa teacher na sagutan ang quiz na lacking namin.

"Uwi na ako, salamat talaga pare" tumayo ako at tinapik siya sa balikat.

"Ingat ka pre, baka matuluyan ka sa pag kasakit" she kidded

"Gagi, hindi ito basta-basta uy, malakas ata to" ipinakita ko sa kanya ang muscles ko tsaka iyon tinapik-tapik.

"Yabang" sabay kaming lumabas sa cafeteria, pero agad ding nag hiwalay dahil tutungo na siya sa next subject habang ako naman ay patungo na sa labas ng gate para umuwi.